به گزارش خبرگزاری موج، محمدحسن آصفری نماینده سابق مردم اراک در مجلس شورای اسلامی و دبیر اول کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس نهم که سال ها در حوزه های مختلف مدیریتی حضور داشته است، از خبرگزاری موج بازدید کرد.

وی در حاشیه این بازدید گفتگوی تفصیلی با خبرنگار ما داشت که در سه بخش منتشر می شود.

پس از انتشار بخش نخست این گفتگو، با هم بخش دوم مصاحبه محمدحسن آصفری را می خوانیم:

در دوره دولت های نهم و دهم، حامیان دولت مشکلات را ناشی از تحریم ها و فشارهای خارجی می دانستند و مخالفان نیز ناکارآمدی دولت را عامل اصلی معرفی می کردند. اما امروز تحلیل ها به طور کامل تغییر کرده و کسانی که می گفتند تحریم ها عامل اصلی تورم ۴۰ درصدی در دولت دهم نیست، می گویند گرانی ها و تورم ناشی از تحریم ها و رویکرد دولت ترامپ است. سهم تهدیدهای خارجی از یک سو و مشکلات مدیریت داخلی از سوی دیگر در افزایش مشکلات اقتصادی کشور را چگونه ارزیابی می کنید؟

اگر کسی فکر کند تحریم ها تاثیر منفی در اقتصاد ما نداشته و ندارد، به طور قطع اشتباه می کند. تحریم ها تاثیر منفی بسیاری بر تورم، تعطیلی برخی از کارخانه ها و صنایع و تولید داخلی، جذب سرمایه گذار خارجی و ... داشته است.

به همان اندازه نیز ناکارآمدی مدیریت داخلی بر اقتصاد کشور تاثیر منفی گذاشته است. به عنوان نمونه تولیدکننده ما به دلیل تحریم ها به مواد اولیه دسترسی پیدا نمی کرد و در همان زمان دولت به جای حمایت از تولیدکننده، برای وی موانعی را ایجاد می کردند.

نداشتن برنامه از سوی دولت به تشدید مشکلات دامن زده است. امروز بیش از 1400 هزار میلیارد تومان نقدینگی در دست مردم داریم که دولت هیچ برنامه ای برای هدایت این پول کلان به مسیرهای درست نداشته و ندارد.  

همچنین دولت به دلیل داشتن نگاه جناحی، تمام دستاوردها و حرکت های مثبت دولت های نهم و دهم را کنار گذاشت و هرگز از تجارب خوب گذشته استفاده نکرد.

آیا در زمان دولت احمدی نژاد نیز همین نظر را داشتید و معتقد بودید که فشارهای خارجی و مشکلات مدیریتی هر دو به صورت همزمان به اقتصاد کشور آسیب می رسانند؟

در همان زمان نیز همین حرف ها را مطرح می کردم. من هم زمان آقای روحانی نماینده مجلس بودم و هم در دولت احمدی نژاد و علیرغم اینکه از نظر فکری به جناح آقای احمدی نژاد نزدیک بودم، بیشترین طرح سوال از وزرا و تذکر به وزرا و معاونان رییس جمهور را داشتم و اگر سوالات و تذکراتی که در این دو دوره داشتم را با هم مقایسه کنید، می بینید که در دولت احمدی نژاد سوالات و تذکرات بیشتری را در مجلس مطرح کردم.

با این شرایط آیا دولت حسن روحانی به سال ۱۴۰۰ می رسد؟

باید برسد. این نگاهی که دولت کار را نیمه کاره رها کند و یا شرایط کنار رفتن دولت را فراهم کنیم را به مصلحت نمی دانم. امروز حتی منتقدین دولت نیز معتقد هستند دولت باید موفق باشد و همه باید کمک کنند تا این مشکلات را پشت سر بگذاریم. ناکارآمدی دولت، ناکارآمدی حسن روحانی نیست و ضعف دولت جمهوری اسلامی را نشان می دهد. همه باید کمک کنند تا دولت در شرایط فعلی موفق عمل کند. البته دولت باید بیشتر تلاش کند، اما منتقدین هم باید کمک کنند تا دولت بتواند برنامه ای اگر برای رفع مشکلات اقتصادی و اجتماعی و سیاسی کشور دارد، به خوبی این برنامه ها را اجرا کند. البته می دانم برنامه ای برای رفع مشکلات وجود ندارد.

پس چرا شاهد افزایش اعتراضات خیابانی هستیم؟

اعتراض مردم در چارچوب قانونی حق آنها است. قانون اساسی این حق را به آنها داده است و برگزاری تجمع های اعتراضی دارای چارچوب های قانونی است.

متاسفانه به دلیل اینکه در کشور ما احزاب ریشه داری نداریم، اعتراضات خیابانی به آشوب تبدیل می شود. چرا که جای احزاب، افراد دیگری سردمدار اعتراضات می شوند و از آن سو استفاده می کنند. امروز اگر دو حزب فعال و سالم داشتیم، اعتراضات به سمت آشوب نمی رفت.

حساب مردم معترض را باید از آشوبگران جدا کنیم

بارها گفته ام که مردم معترض هرگز آشوب نمی کنند، اتوبوس آتش نمی زنند، به بانک ها حمله نمی کنند، به اموال عمومی و بیت المال آسیب نمی زنند. کسانی این کار را می کنند که سرباز بیگانه هستند. ناامنی و آشوب هرگز به نفع مردم و کشور نیست و معترضان نیز به خوبی این را می دانند.

از سوی دیگر باید به این نکته توجه کنیم که فشارهای اقتصادی بار سنگینی بر دوش مردم گذاشته و بسیاری از مردم دیگر توان تحمل شرایط موجود را ندارند. مردم دیگر نمی توانند شعارهای دولت و وعده های دولت و مجلس را بشنوند و در مقابل شاهد افزایش افسارگسیخته قیمت ها باشند.

وزیری که صحبت از استکبارستیزی می کند، پسرش در آمریکا است

وقتی کارگر ما می بیند 9 ماه است حقوق نگرفته و در مقابل عده ای حقوق نجومی می گیرند، وقتی نخبه علمی و جوان تحصیل کرده ما می بیند بیکار است و در مقابل وزیر صحبت از استکبار ستیزی می کند و پسر همین وزیر در آمریکا است، به طور طبیعی اعتراض می کند.

نمی شود به مردم بگوییم شرایط را ببینند و ساکت باشند. امروز وزیر ما صحبت از مبارزه با تبعیض و ناعدالتی می کند و خانم همین وزیر در کانادا و انگلیس است. وزیر ما صحبت از حمایت از محرومین می کند و در بهترین جاهای کشور ویلا و امکانات و خانه لوکس دارد. وزیر ما صحبت از شایسته سالاری می کند و پسر همین وزیر که ناپلئونی دیپلم گرفته بهترین شغل را دارد و جوان تحصیل کرده و فوق لیسانس و دکتر ما بیکار است.

سند داریم که کارگر ما در یک کارخانه یک میلیون و نیم حقوق می گیرد و همین حقوق را هم 9 ماه است به وی نداده اند. در مقابل مدیر کارخانه 60 میلیون تومان و عضو هیات مدیره 45 میلیون حقوق گرفته اند.

همه مردم که آشوب گر نیستند 

سند داریم که یک فرد عادی 5 میلیون تومان از بانک وام گرفته و 13 میلیون تومان پس داده است و در مقابل به عده ای وام های میلیاردی و با سود کم تعلق گرفته است.

این فشارها را زمانی که مردم می بینند و دولت هم می خندد و می گوید همه چیز آرومه، بالاخره از یک جایی سر در می آورد. معلوم است که این مردم می آیند در خیابان اعتراض می کنند و متاسفانه چهار نفر هم که وابسته به جریان منافقین و برانداز هستند از درد مردم سواستفاده کرده و اعتراض به حق مردم را منحرف می کنند. بعد ما همه آنها را آشوب گر معرفی می کنیم. همه مردم که آشوب گر نیستند.

امروز عموم مردم نسبت به بدنه دولت و مجلس اعتراض دارند. مردم نسبت به حضور و نفوذ دو تابعیتی ها اعتراض دارند. مردم می گویند ما انقلاب کردیم تا فاصله ها برداشته شود نه اینکه دو تابعیتی ها و نفوذی ها مسوولیت بگیرند. امروز کسانی در صف معترضین قرار دارند که سابقه جبهه دارند و به دلیل مشکلات اعتراض می کنند.

دلیل اصلی اعتراضات خیابانی چیست؟

به نظر من دلیل اصلی شعارها و حرف هایی است که دولت می زند و مردم می فهمند که این دولت از کف خیابان و از درد مردم خبر ندارد.

ادامه دارد .....