به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج، نوروز، یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران ایران باستان است که برابر است با یکم فروردین ماه و آغاز سال نوی ایرانی، که ایرانیان این روز را جشن برپا می کنند. البته غیر از ایران، کشورهایی مانند تاجیکستان، قرقیزستان، پاکستان، ازبکستان، ترکیه، عراق، گرجستان، جمهوری آذربایجان و برخی کشورهای دیگر این روز را جشن می گیرند.

در گاه‌شماری هجری خورشیدی، لحظهٔ تحویل سال، تعیین‌کنندهٔ نخستین روز از ماه فروردین است. چنانچه آغاز سال، قبل از ظهر و در نیمهٔ اول شبانه‌روز تحویل شود، همان‌روز نوروز است و اگر تحویل سال بعد از ظهر باشد، فردای آن روز، نوروز است. 

پیدایش عید نوروز

منشأ و زمان پیدایش نوروز، به درستی معلوم نیست. برخی از روایت‌های تاریخی، آغاز نوروز را به بابلیان نسبت می‌دهد و برخی از روایت‌ها، از زرتشت به‌عنوان بنیان‌گذار نوروز نام برده اند. شاعران و نویسندگان قرن چهارم و پنجم هجری چون فردوسی، عنصری، بیرونی، طبری و بسیاری دیگر که منبع تاریخی و اسطوره ای آنان بی گمان ادبیات پیش از اسلام بوده، نوروز را از زمان پادشاهی جمشید می دانند.

سفره هفت سین

اصلی ترین آیین جشن نوروز، چیدن سفره هفت سین است، که این آیین در کشورهای مختلفی که این جشن را برگزار می کنند کمی متفاوت است، بعنوان مثال در افغانستان به جای سفره هفت سین، سفره هفت میوه چیده می شود.

هفت سین می تواند شامل سبزه که نماد سرسبزی و خرمی است، سنجد که نماد عشق و دلباختگی است، سمنو که نماد رویش و برکت است، سیب که میوه بهشتی و نماد زایش است، سکه که نماد برکت و رزق و روزی است، سرکه که نماد شادی است، سیر که نماد محافظت کننده از شر و نگهبان سفره است، سماق که نماد مزه زندگی است باشد. غیر از این اقلام که با سین شروع می شوند، قراردادن کتاب مقدس، قرآن، در این مجموعه از دیگر موارد سفره هفت سین است که اعتقاد ایرانیان بر این است که باعث رونق برایشان می باشد. آینه و شمع نیز نماد نور و شفافیت و روشنایی است. تخم مرغ هم نماد نطفه و باروری و زایش است. در آخر، ماهی نیز نماد سرزندگی و شادابی است.