یدالله کابلی خوانساری خوشنویس پیشکسوت خط شکسته نستعلیق ایران، در گفتگو با خبرنگار تجسمی خبرگزاری موج در مورد اتفاقات خوب در حوزه خوشنویسی کشور در این روزها گفت: چندی پیش نمایشگاهی با حضور سه تن از اساتید برجسته کشور برگزار شد که در آن، با تماشای کارها شاهد بودیم که استاد غلامحسین امیرخانی به دوران درخشان جوانیشان اتصال پیدا کرده اند. در همین روزگار، به رغم مشکلات متعدد اقتصادی و اجتماعی که وجود دارد، در دنیای هنر به قدری رسالت هنرمند غنی است که به دور از همه ماجراها همیشه جوان و پایا و مانا بماند.

وی افزود: همچنان که استاد، جدای از اینکه سرمنشا همه تحولات والا در عرصه خط نستعلیق بودند، امسال هم در نمایشگاه دستخط خالق آثاری بودند تا به عنوان یک چشم و چراغ و چراغ راه، برای همه علاقمندان خط نستعلیق الگو باشند.

اثر ماندگار هنری محصول آنات درخشان هنرمند است

این هنرمند خوشنویس در مورد فعالیتش در این ایام با اشاره به نمایشگاه انفرادی خود در خانه فرهنگ گویا گفت: زمان زیادی از آن نمایشگاه که در چهار پنج ماه پیش برپا کردم، نمی گذرد. این نمایشگاه که نسبتا نمایشگاه جامع و کاملی بود اما نیاز به زمان است تا با نگارش آثار مناسب، آماده برپایی نمایشگاه دیگری شوم.

کابلی در مورد زمان مکفی جهت آماده شدن آثار کافی و مناسب برای یک نمایشگاه هنرمندی در سطح خودش گفت: دنیای هنر بسیار خاص و زبده گزین است. بنابراین گمان می کنم که نمایشگاه هنری و به خصوص در رشته خوشنویسی که بخواهد با آثاری شاخص و با عیاری بالا برگزار شود، محصول آنات و اوقات بسیار درخشانی است که دست و دل هنرمند به یک یگانگی برسد تا بتواند اثر مقبولی را برای امروز و برای تاریخ به جا بگذارد.

عشق و ایمان و توکل سه اصل ارائه اثر خلاقه

این هنرمند پیشکسوت در مورد چگونگی ایجاد این حال و حفظ این روحیه خوب در شرایط اجتماعی سخت، گفت: هنرمند جدای از اینکه بخواهد خودش را دچار و گرفتار رنج روزمرگی کند، باید پیوسته با عشق و ایمان و توکل که هرسه اصول قابل توجه برای ارائه یک اثر خلاقه هستند، به فعالیت هنری اش بپردازد.

در دنیای هنر، اگر فردی به یک فردیت و تشخص هنری نرسد نمی تواند واقعا کار خلاقه ای را انجام دهد. اتصال به مبدا زیبایی و ذات اقدس باری، می تواند همیشه انسان را به آن عرصه یگانگی، مانا و ماندگار هنر نزدیک کند؛ اگر هم کسی رسید که زهی توفیق و زهی سعادت.

سکه ها مایه افتخار موزه ها نیستند

یدالله کابلی در پاسخ به این سوال که در حال حاضر با توجه به اینکه مردم در حال سرمایه گذاری بر روی سکه و دلار هستند اما با همان مقدار سرمایه می توانند بر روی آثار هنری سرمایه گذاری کنند گفت: این گرایش یک گرایش تصنعی است که مردم به دلیل احساس ثبوت حال نقدینگی به سمت این حوزه می روند. در حالی که نمی دانند که سکه ای که جاودان و در هر دوره و زمانی رنگ مانایی و ماندگاری است؛ هنر است . دلیل این حرف هم این است که شما در هیچ موزه ای در دنیا، هیچ وقت هیچ سکه ای را به لحاظ نشان بالندگی و افتخاری که انسان می تواند به عنوان یک اندوخته در اختیار داشته باشد، نمی بینید. آن اندوخته تاریخی ویترینی است که آثار گرانقدر بزرگان تاریخ فرهنگ و هنر و تمدن جهان را در هر گوشه از عالم به عنوان ویترین نشان می دهند.

وی در پاسخ به اینکه ما صرفا صحبت از ارزش معنوی هنر نمی کنیم بلکه سوال ما در مورد پیشنهاد شما را برای رفتار سرمایه گذارانه مردمی که ممکن است به جای سکه و ارز بر روی آثار هنری سرمایه گذاری مادی کنند بود، گفت: یک اثر هنری هیچ زمانی با ضرر روبرو نمی شود. گرچه کسی که با این مقوله و روابط حاکم بر آن آشنا است که می داند چگونه خرید کند؛ کسی هم که آشنایی کمتری دارد، با توجه به اینکه می خواهد سرمایه گذاری کند، امروز حتما باید با یک مشاور و کسی که تخصص شناخت و ارزیابی آثار هنری را دارد به سمت این حوزه برود تا در عین حال که از یک اثر هنری و معنوی لذت می برد، بتواند از سرمایه گذاری اش بهره  کافی را ببرد.

سرمایه گذاری توام با آگاهی ارزش هنر را بیان می کند

یدالله کابلی خوانساری اظهار داشت: گرچه من معتقدم که نگاه صرف سرمایه گذاری به آثار هنری ، پایین آوردن شان هنر است. من همیشه می گویم که هنرمندان به صرف اینکه تعدادی از کمپانی ها و افرادی که تنهابه دلیل سرمایه گذاری نقدینگی تقریری می کنند، در تخصیص بودجه برای کار هنری هیچ کدام ممیزه ارزیابی هنری را ندارند. زمانی این اثر و هنر ارزشمند می شود که در کنار میل و رغبتی که یک خریدار و کلکسیونر را به سمت و سوی آن می برد، آنها بدانند که چه اثری را خریداری می کند. در این حالت است که می توان ارزش آن اثر هنری را بیان کرد.

وی در پاران تاکید کرد: در واقع در کنار نگاه مادی یک نگاه تخصصی هم باید وجود داشته باشد.