به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج، افشین یداللهی (زاده دی ۱۳۴۷ در اصفهان - درگذشت سه شنبه شب ۲۴ اسفند ۱۳۹۵ بر اثر سانحه تصادف)، پزشک متخصص اعصاب و روان و از ترانه سرایان اهل ایران بود. پدر افشین یداللهی از بزرگان شهرایزدخواست بوده است و مادر وی نیز اهل اسفرجان است.

آغاز ترانه‌سرایی

وی فعالیت‌های حرفه‌ای ترانه‌سرایی خود را در سال ۱۳۷۶ در سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران آغاز کرد. نخستین ترانه‌های وی با آهنگسازی فؤاد حجازی و شادمهر عقیلی و با خوانندگی خشایار اعتمادی اجرا می‌شد.

تیتراژ برنامه‌های تلویزیونی 

یداللهی برای تیتراژ بسیاری از سریال‌های خوش‌نام تلویزیونی، ترانه‌هایی سروده است. بیشترین شهرت وی در این زمینه به‌واسطه سرودن ترانه شب آفتابی، سریال غریبانه، شب دهم، میوهٔ ممنوعه و مدار صفر درجه و معمای شاه است.

خانه ترانه

یداللهی چندین سال است که اداره انجمنی به نام خانه ترانه را برعهده دارد. خانه ترانه در سال ۱۳۸۰ با همکاری ترانه‌سرایانی از قبیل عباس سجادی، سعید امیر اصلانی، بابک صحرایی، یغما گلرویی، افشین سیاهپوش، نیلوفر لاری‌پور، محمدرضا حبیبی و افشین یداللهی راه‌اندازی شد. این جلسات به خواندن ترانه، نقد ترانه و جلسات کارگاهی اختصاص می‌یافت. جلسات خانه ترانه سپس به فرهنگسرای قانون و پس از آن به فرهنگسرای شفق انتقال یافت.

در طی سال‌های گدشته به‌تدریج ترانه‌سراهای مؤسس خانه ترانه به دلایل مختلفی از آن جدا شدند و افشین یداللهی تنها فرد باقی‌مانده از هیئت مؤسس این انجمن است که بعد از این اتفاق همچنان اداره خانه ترانه را بر عهده دارد. جلسات خانه ترانه در فرهنگسرای شفق تاکنون از کم اثرترین جلسات اجرایی بوده است.

مکان اجرایی خانه ترانه در گذر زمان دستخوش تغییراتی بوده است.

از ترانه‌سرایان قدیمی در خانه ترانه می‌توان به اسامی: نادر بختیاری، مونا برزویی، ساناز صفایی، علیرضا سلیمانی، روزبه بمانی، سیامک رجاور، فروه مخصوص، بامداد بامداد، کوروش سمیعی، سعید کریمی، صابر قدیمی، میثاق جوهری، وحید عربانی، مهسا سماواتی، المیرا آقازاده، نیما کوکلانی، میثم یوسفی و بسیاری دیگر از اعضای قدیمی انجمن اشاره کرد. 

مرگ

یداللهی شبانگاه سه شنبه ۲۴ اسفند در مسیر بازگشت از هشتگرد به سمت تهران به دلیل برخورد شدید یک دستگاه کامیون با خودرویش، به شدت مجروح شده و در بیمارستان امام جعفر صادق (ع) شهر هشتگرد درگذشت.

قسمتی از مصاحبه با مرحوم افشین یداللهی که در خبرگزاری موج منتشر شد، در فایل زیر آمده است.

وقتی گریبان  عدم

با دست خلقت می درید

وقتی ابد  چشم تو را

پیش از ازل می آفرید

وقتی زمین ناز تو را 

در آسمان ها می کشید 

وقتی عطش طعم تو را 

با  اشک هایم می چشید

من عاشق چشمت شدم 

نه عقل بود و نه دلی 

چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی

یک آن شد این عاشق شدن 

دنیا همان یک لحظه بود 

آن دم که چشمانت مرا 

از عمق چشمانم ربود

وقتی که من عاشق شدم 

شیطان به نامم سجده کرد!

 آدم زمینی تر شد و 

 عالم به آدم، سجده کرد! 

من بودم و چشمان تو 

نه آتشی و نه گلی  

چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی…