به گزارش خبرگزاری موج، در برخی موارد نیز همان افراد از انتشار مطالبی غیرواقع و یک سویه ابراز ناراحتی کرده و بعضا به شکایت و پیگیری اقدام می نمایند.

سوال:

 آیا گردش آزاد اطلاعات به همه کاربران حقِ انتشار هر مطلبی را می دهد؟

 آیا هر فرد می تواند در شبکه های اجتماعی رسانه ای بدون مجوز داشته باشد؟

 متولیان این امر تاکنون چه تدبیری اندیشیده اند؟

بطور قطع، استفاده از امکانات موجود حقِ همه شهروندان می باشد، اما بهتر است قبل از ورود هرنوع تکنولوژی یا فراگیر شدنِ آن، آموزشهای لازم به عموم داده شود.

متاسفانه از آنجایی که شبکه های اجتماعی با عنوانِ ناصحیحِ دنیای مجازی معرفی شده است، این ذهنیت را در افراد ایجاد نمود تا این دنیا از قوانین جاری کشور یا حتی قوانینِ اولیه اخلاقی و اجتماعی نیز پیروی نخواهد کرد.

در نتیجه آنهایی که تاکنون دیده نمیشدند و از اقبالِ اجتماعی مناسبی برخوردار نبودند و یا شجاعت رویارویی با تفکرات جاری در جامعه را نداشته اند، این فضا را بستر مناسبی برای عرضه ناگفته های خود یا به نوعی عقده گشایی یافته اند.

عموما اینگونه افراد تنها با در اختیار داشتنِ حداقل ابزارهای مورد نیاز برای انتشار محتوا اقدام به تاسیس کانال با عنوان های مجهول می نمایند.

در برخی موارد نیز افراد پس از شکست های متعدد اجتماعی یا عدم اقبال کافی در بروزهای اجتماعی، اصرارِ فراوانی برای نهادنِ اسمشان به عنوانِ نامِ کانال داشته تا بگونه ای در این فضای نامحدود، دیده شوند.

عموما مخاطبین نیز اینگونه رسانه های فردی را جهتِ کنجکاوی یا سرگرمی دنبال نموده و عملا هیچ اعتباری برای مطالب آن قایل نیستند.

بهرگیری از اخبار و مطالب تحلیلی دستِ اول بواسطه عنوانِ خبرگزاری ها، همچنان یک اصل خواستنی در کنکاش های اطلاعاتی است و استقبال از منابع رسمی امری اجتناب ناپذیر می باشد.

▫️با بررسی چند نمونه از کانال های تلگرامی با عنوان های شخصی، این مساله بخوبی قابل اثبات است که اکثریتِ گردانندگانِ حقیقی این شبکه ها، شخصیت های ناموفق اجتماعی بوده و تنها به منظورِ دیده شدن های اجتماعی و رسیدن به خواستارهای روانی، اقدام به ایجاد کانال و انتشارِ مطالب می نمایند.

متاسفانه عدم تخصص کافی و توانایی در تشخیص و تدوینِ مطالب، فقدانِ ِثباتِ روانی مناسب در صاحبانِ این رسانه ها، تاثیرپذیری از اتفاقاتِ روزمره و گذرا، تاثیر گذاری کمبودها و اختلالاتِ شخصیتی نگارنده در مطالب منتشره، موثق نبودنِ اخبار و ادعاها، عدم تخصص و توانِ فرد در تحلیلِ مسایل روز و برداشتهای اشتباه از اتفاقات اجتماعی، عدم درک و دانش کافی در تالیف و توازنِ مطالب بر مبنای اولویت های اجتماعی، سفارشی نویسی و یکجانبه نگری، تجاری نویسی یا رپورتاژ (ارتزاق براساسِ تمجید از شخص یا تخریبِ رقیب) و عدم تخصص کافی در نگارش زبان فارسی که بسیاری ازمطالب نگارنده را برای مخاطب نامفهوم باقی گذاشته که سببِ بسیاری از اختلالات و اختلافات اجتماعی می شود و یکی از چالش های مهم امروزِ جامعه ی ماست.

 البته هستند شخصیت های حقوقی، اساتید و صاحبنظرانی که به منظور استفاده راحت تر مخاطبین خاصشان از مطالب بروز و تحلیلی بر مبنای تخصص، اقدام به تاسیس کانال های خبری یا اطلاع رسانی می نمایند که بدونِ شک از نگاه همه متخصصین و مخاطبین محترم شمرده می شود.

بطور کل راه پیشگیری از بروزِ اینگونه ناهنجاری ها، می تواند آموزش های صحیح به شهروندان در استفاده از شبکه های اجتماعی باشد. در ادامه نیز توصیه می شود مسولین سلامت اجتماعی با مشارکتِ متولیانِ امور رسانه، اقدام به شناسایی و درمانِ اینگونه افراد نمایند.

چرا که متاسفانه حرمتِ رسانه و مفهومِ گردش آزادِ اطلاعات در شبکه های اجتماعی تعریفی نادرست پیدا کرده است. تاجایی که بسیاری از گروه های اجتماعی با برداشت ناصحیحِ فضای مجازی، به محلِ عقده گشایی، نزاع و هتک حرمت های سیاسی و اجتماعی بدل شده است.

محمد آرمین

فعال اجتماعی و مدرس دانشگاه