به گزراش خبرگزاری موج، سیدعلی موسوی اظهار کرد: از سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶ نزدیک به ۵۰۰ هزار نفر را بر اساس سفارش صاحبان مشاغل آموزش دادیم.

وی ادامه داد: در حال حاضر سه سیستم آموزش رسمی، غیر رسمی و سازمان نیافته در کشور وجود دارد که سازمان فنی و حرفه‌ای متولی آموزشهای غیر رسمی و سازمان نیافته است.

معاون آموزش سازمان فنی وحرفه‌ای اضافه کرد: در سازمان برای پاسخگویی به چهار ضرورت فعالیت می کنیم؛ اول ضرورت آموزش است. در همه کشورها نظام فنی وحرفه‌ای با آموزشهای رسمی گره خورده و مدل آموزش فنی و حرفه‌ای به گونه‌ای است که فرد بر اساس آن می‌تواند شایستگی‌های لازم را بدون حضور در دانشگاه به دست آورده و مدارک مربوطه را اخذ کند.

موسوی ادامه داد: ضرورت دوم و سوم، ضرورت اجتماعی و اقتصادی است که با توجه به تغییراتی که در جامعه رخ می‌دهد لازم است به مهارتهای اجتماعی هم توجه نشان بدهیم و بر اساس ضرورت اقتصادی هم باید افراد را توانمند کنیم و برایشان فضای کسب و کار ایجاد کنیم.

معاون آموزش سازمان فنی و حرفه‌ای که در مراسم امضای تفاهم‌نامه همکاری با شرکت مدیران خودرو سخن می‌گفت، افزود: ضرورت چهارم، ضرورت تکنولوژی است که با توجه به توسعه تکنولوژی‌های روز و به ویژه فناوری اطلاعات لازم است در حوزه صنعت خودرو همگام با تکنولوژی، آموزشهای مهارتی ارائه شود.

او متذکر شد: در همه کشورها با همکاری پیشروان، رهبران تکنولوژی و بنگاههای اقتصادی، نیازهای آموزشی در آینده مشخص می‌شود مثلا آشنایی با گیربکس، موتور و استفاده از رادار و فناوری اطلاعات در صنایع خودرو مباحث مهمی است که سازمان فنی و حرفه‌ای معتقد است قبل از ورود تکنولوژی آن باید آموزشهای مهارتی حتی برای یک ساعت هم که شده به تمام آحاد جامعه عرضه شود و این کار از طریق ارتباط بین سازمان فنی و حرفه‌ای و صاحبان تکنولوژی اتفاق می‌افتد.

به گفته موسوی، موسسات فنی و حرفه‌ای پلی بین پیشروان، رهبران تکنولوژی و بنگاه‌های اقتصادی پاسخگوی نیاز مورد تقاضا در آینده هستند.

وی گفت: هم اکنون در بعضی شغل‌ها کارگر ساده می‌خواهند در حالی که بازار کار در آینده نه چندان دور به کارگر ساده نیاز ندارد و آنچه بیشتر مورد توجه است، مهارت و تجربه و تخصص است.

معاون آموزش سازمان فنی و حرفه‌ای تاکید کرد: ما به مهندسان حرفه‌ای و تکنسین‌هایی نیاز داریم که مهارت آموخته باشند و این رمز پیشرفت کشور است.رویکرد سازمان فنی و حرفه‌ای، حل شکاف بین سیستم آموزش و نیاز بازار کار است و تلاش می‌کند از نظام آموزش رسمی فاصله بگیرد اما فاصله خود از بازار کار را به صفر برساند.