به گزارش خبرنگار موسیقی خبرگزاری موج در سومین شب از فستیوال موسیقی ققنوس که با عنوان شب موسیقی تلفیقی برگزار شد گروه چارتار با دست پر به روی صحنه رفت.

اولین سانس کنسرت چارتار هم در نهایت با بیش از چهل دقیقه تاخیر و تکمیل ظرفیت و بسته شدن درهای سالن کار خود را آغاز کرد.

اولین قطعه ای که اجرا شد دریا کجاست بود که با تشویق مخاطبان روبرو شد.

قطعه دوم آغوش از آلبوم دریا کجاست بود و اجرایی کمی ریتمیک تر از قطعه اول داشت که بلافاصله اجرا شد.

پس از این بخش آرمان گرشاسبی خواننده گروه گفت: خوشحالیم که از اولین اجراها در سالن تهران رویال هال هستیم، اما به دلیل پارکینگ نامناسب این محل مجبور شدیم که در ساعت ۵ و چهل و پنج دقیقه کنسرت بگذاریم البته برگزار کنندگان اصرار داشتند ساعت ۵  باشد که ما قبول نکردیم.

وی این ساعت را بیشتر مناسب کلاس زبان دانست که با خنده حضار همراه شد و افزود: از مشکلات دیگر اینجا بزرگی استیج است که هر ]قدر می دویم به انتهایش نمی رسیم اما امشب تمام تلاشمان را می کنیم تا به شما خوش بگذرد.

قطعه سوم برگرد و قطعه چهارم دور بود با دست زدن و همراهی تماشاگران اجرا شد.

دور از تو قطعه پنجمی بود که آرمان برای علاقمندانش اجرا کرد.

پس از پایان قطعه آرمان رو به تماشاگران کرد و گفت: من روی این ترانه تعصب دارم، پس چرا شما با من نخواندید؟

این ترفند کارگر افتاد و بلافاصله تماشاگران شروع به خواندن شعر ترانه دور کردند صدایشان در سالن پیچید: دور از رویت دور از صدایت شادی نایاب است ....

در ادامه آسمان هم زمین می خورد به عنوان قطعه ششم هم با همراهی جذاب مخاطب داخل سالن اجرا شد.

قطعه هفتم خلق با مضمونی سنگین تر و اجتماعی بود و بعد از آن آرمان به مخاطبان گفت: من همیشه بعد از خواندن این ترانه مجبور می شوم تا از شما مخاطبین خوب تشکر کنم. در کجای دنیا می شود مخاطبی برای حرف دلت پیدا کنی و شعری با ابیاتی مانند خلقی ترسان از عریانی...از بیرنگی بی نانی... بخوانی و آنها با دقت به دغدغه هایت گوش دهند. این شعر روان و ساده ای نیست مثل یک شعر عاشقانه ازقبیل تو رفتی و من ... و دست کم برای من آنقدر پیچیدگی داشت که وقتی احسان حائری آن را به من نشان داد یک روز فرصت گرفتم تا فکر کنم و برای خواندنش جواب دهم.

باران تویی قطعه پرطرفدار و پر متقاضی چارتار در نوبت بعد قرار داشت و پس از آن با ورود دو نوازنده ویولن و ویولن سل بر روی سن قطعه نهم، عاشقانه تنهاست اجرا شد. اجرای این قطعه با نورپردازی متفاوت از سایر قطعات همراه بود و بر خلاف آنها کلیپی هم برایش پخش نشد.

از جذابیت های قطعات قبلی، نمایش کلیپ های مرتبط به همراه درج ابیات ترانه ها در پس زمینه سن بود که همخوانی را هم تسهیل می کرد.

قطعه بعدی اجرای یک ریمیکس از پنج قطعه بود که البته آن هم کلیپی در بر نداشت.

در ادامه با اضافه شدن آیدین ترکیان با ساز کمانچه بر روی سن قطعه بی کلامی با محوریت این ساز اجرا شد و سپس قطعه هندسه که مورد درخواست اکثر حضار سالن هم بود اجرا شد.

پس از آن آرمان بریده ای از ترک غروب را برای عده ای که پیش از کنسرت برایش پیام داده بودند اجرا کرد و بعد قطعه بنویس اجرا شد.

قطعات هندسه و باران تویی با استقبال فراوان مخاطبان اجرا شد.

آرمان در این لحظه گفت: در حضور مخاطبینی چون شما من روی صحنه سر از پا نمی شناسم.

در این بخش از کنسرت آرمان برای بار دوم از دانیال جورابچی، ماکان خویی و بهنام ابولقاسم نوازندگان ویولن، ویولن سل و پیانو خواست تا به روی سن بیایند و گفت: ما از چند ماه پیش از این دوستان خواستیم تا به گروه ما اضافه شوند تا بتوانیم در این برنامه دو ترک جدید برای شما اجرا کنیم.

وی افزود: باید درخواست کنم که اگر از این اجرا فیلم گرفتید و به دلیل جدید بودن کار اشتباهی کردیم در فضای مجازی منتشر نکنید.

پس از آن اولین قطعه با همراهی سازهای پیانو، ویولون و ویولن سل اجرا شد.

دومین ترک هم با همان ترکیب سازی تقدیم به همه علاقمندان شد و سپس قطعه آدینه همراه بایک کلیپ متفاوت در فضایی سورئال اجرا شد.

در این لحظه آرمان گفت: قبل از خداحافظی از نوازندگان برنامه امشب، احمد عباسی درامز، محمد شریعت کیبورد، نیما بهزاد بیس... تشکر می کنم و با اجرای یک قطعه دیگر برنامه را به پایان می بریم.

در این لحظه حضار در خواست اجرای قطعه شب را داشتند که آرمان گفت: این قطعه را نمی توانم اجرا کنم چون مال خودم است نه چارتار.

سپس ترانه آشوب به عنوان ترک آخر با تماشاگرانی ایستاده اجرا شد.