به گزارش خبرگزاری موج، معاون دفتر برنامه‌ریزی کلان آب و آبفای وزارت نیرو گفت: میزان آب تجدیدپذیر کشور در دوره پنج ساله اخیر، از ۱۴۰ میلیارد متر مکعب به ۱۰۵ میلیارد متر مکعب رسیده که حاکی از کاهش ۲۵ درصدی نسبت به میانگین دوره گذشته است.

«هدایت فهمی» افزود: این میزان آب موجود، در مقایسه با دوره ۴۵ ساله از ۱۹ درصد کاهش برخوردار بوده است.

وی با اشاره به ۱۱۴ میلیارد متر مکعب متوسط حجم منابع آب تجدیدپذیر طبیعی و تاب‌آوری سرزمینی کشور، میزان منابع آب تجدیدپذیر قابل بهره‌برداری را به‌طور متوسط حدود ۷۰ میلیارد مترمکعب عنوان کرد و افزود: این موضوع به این مفهوم است که ‌باید مصارف آب کشور از حدود ۱۰۰ میلیارد متر مکعب به ۷۰ میلیارد متر مکعب کاهش یابد.

معاون دفتر برنامه‌ریزی کلان آب و آبفای وزارت نیرو با تاکید بر اینکه همه حجم آب تجدیدپذیر طبیعی نباید مورد استفاده قرار گیرد، گفت: در بخش &#۳۹;کشاورزی&#۳۹; باید با بهینه‌سازی روش‌های آبیاری و افزایش کارایی مصرف آب در اراضی زراعی، اصلاح ساختار آبیاری سنتی در مزارع و باغات، استفاده از روش‌های مناسب مدیریت آبیاری، انجام &#۳۹;کم‌آبیاری&#۳۹; و کاهش تبخیر از مزرعه، میزان کارایی مصرف آب را افزایش داد.

فهمی، با بیان اینکه مکانیزم اجرایی راهکارهای افزایش کارایی مصرف آب، از طریق سازوکار کارگروه ملی سازگاری با کم‌آبی امکان‌پذیر است، اظهار داشت: انجام اقدامات سازه‌ای جهت کاهش هدر رفت در شبکه آبرسانی، استفاده از تجهیزات و شیرآلات کم مصرف در منازل، ارتقای آگاهی عمومی و فرهنگ‌سازی در مصرف بهینه آب و استفاده از ساز و کارهای اقتصادی پاداش و جریمه برای کم‌مصرف‌ها و پرمصرف‌ها، از جمله راهکارهای افزایش کارایی مصرف آب در بخش &#۳۹;شرب&#۳۹; است.

وی همچنین مدیریت مصرف آب و بازیافت آن در صنعت، بازچرخانی چندباره آب در فرآیندهای صنعتی، جایگزینی سیستم‌های خنک‌کننده &#۳۹;خشک&#۳۹; با سیستم‌های خنک‌کننده &#۳۹;تر&#۳۹; و استفاده از پساب را از جمله راهکارهای افزایش کارایی مصرف آب در بخش &#۳۹;صنعت&#۳۹; عنوان کرد.

معاون دفتر برنامه‌ریزی کلان آب و آبفای وزارت نیرو اضافه کرد: آب تجدیدپذیر قابل بهره‌برداری، بخشی از منابع آب تجدیدپذیر طبیعی است که نیازهای مصرفی پایین‌دست، نیازهای محیط زیستی و پایداری سیستم‌های اجتماعی و زیست بومی را در نظر می‌گیرد.

وی ادامه داد: این میزان آب با محاسبه حداقل جریان لازم برای پایین‌دست شامل حقابه بهره‌برداران، نیازهای زیست محیطی پایین دست و حفظ پایداری کیفی منابع آب با تخلیه و خارج نمودن آب شور و آلوده از حوضه آبریز تعیین می‌شود.

فهمی، امکان‌پذیری اقتصادی و فیزیکی ذخیره سیلاب پشت سدها، استخراج آب زیرزمینی تا سقف آب تجدیدشونده آبخوان‌ها، امکان جذب آب جاری در حوضه قبل از خروج از آن و حفظ پایداری کیفی منابع آب، محیط‌های آبی و خودپالایی منابع آب را از جمله عوامل محدودکننده آب تجدیدپذیر قابل بهره‌برداری دانست.