به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج، چندی  پیش ویدئویی از قطع بی رویه درختان ارسباران در منطقه قره‌داغ آذربایجان شرقی حکایت داشت، در شبکه های اجتماعی منتشر شد. در پی آن برخی از کانال های شبکه های اجتماعی اخبار تایید نشده و غیر موثقی منتشر کردند که حاکی از این بود که متجاوزان برای کار خود مجوز دریافت کرده اند! ناگفته پیداست که این خبر در قامت شایعه ای سایه به سایه خبر تعرض به ارسباران منتشر شد. با این هدف  که رسانه‌ها و احیانا مسئولان دغدغه‌مند که پاشنه پیگیری موضع را ور کشیده‌اند، با شنیدن خبر اخذ مجوز، فاتحه پیگیری را بخوانند.

اما در گیروداری که هنوز خبر قطع در ختان ارسباران بیات نشده بود، دیروز خبر ممنوعیت خروج چوب از استان آذربایجان شرقی منتشر شد. خبری که به واسطه اقدام عاجل و برخورد ضرب‌الاجل مسئولان شایسته قدردانی است. گرچه جنگلبانان سایر مناطق کشور و محیط بانان استان‌هایی که از پوشش گیاهی و بافت جنگلی برخوردارند باید به‌هوش باشند و هر لحظه احتمال دهند که قدم سیاه قاچاقچیان چوب به مناطق تحت حفاظت آنان هم برسد! موج طی تماسی با رئیس شورای عالی جنگل، مرتع و آبخیزداری جزییات بیشتری را از این مقام مسئول جویا شد.

خلاصه کلام، چرا ارسباران ؟

مدتی است به واسطه اجرا و عملیاتی شدن طرح تنفس جنگل های شمال کشور، تمامی مجوزهای برداشت چوب در مراتع و جنگل های شهرهای شمالی  لغو شده است. در پی این اقدام، نان قاچاقچیان و زیاده‌خواهان، آجر شده است! به همین خاطر قاچاقچیان برای تامین نیاز مشتریان خود، چتر زیاده خواهی خود را در مناطقی چون ارسباران و قره‌داغ آذربایجان شرقی پهن کردند. مناطقی که به دلایل مختلف از پایش و نگهبانی خاصی برخوردار نیستند و تا مردم محلی و یا جنگلبانان و محیط بانان زحمتکش از دستبرد این جماعت متجاوز با خبر شوند، آنان به خواسته خود رسیده، آرد خود را بیخته و الک ها را آویخته اند!

بنابراین می توان ادعا کرد که این جماعت که همواره تبرهایشان بر رگ و ریشه این آب و خاک فرود آمده، در حال حاضر مشغول وارسی و چه‌بسا برداشت چوب قاچاق از منابع بحران زده سایر نقاط کشور هستند.

به هیچ عنوان محموله چوب از آذربایجان شرقی خارج نشود!

خبرنگار خبرگزاری موج با علم بر کذب بودن خبر اخذ مجوز جهت قطع درختان ارسباران، صحت و سقم این خبر را از رییس شورای عالی جنگل، مرتع و آبخیزداری کشور جویا شد. وی در پاسخ به این سوال با بیان اینکه ما مجوزی برای برداشت از ارسباران صادر نکرده ایم، گفت: آنها برای توجیه رفتار غیر انسانی خود به هر دروغ و توجیهی متوسل می شوند. وی در خصوص ابلاغ بخشنامه ای که حاکی از ممنوعیت خروج چوب از آذربایجان است، توضیح داد: ما طی بخشنامه‌ای که به اداره منابع طبیعی منطقه ارسباران ابلاغ کردیم از آنها خواستیم که به هیچ عنوان محموله چوب تحت هیچ عنوان و عذر و بهانه ای  از استان آذربایجان شرقی خارج نشود.

"کامران پورمقدم" در خصوص دستبرد قاچاقچیان به منطقه ارسباران و چرایی این انتخاب، گفت: وقتی قانون تنفس جنگل ها تصویب شد، منظور تنها جنگل‌های شمال کشور نبوده و نیست. بلکه جنگل های کل کشور مد نظر بوده؛ اما شرایط به گونه ای است که یک سری سودجو از شرایط طرح تنفس جنگل های شمال سوء استفاده کرده و از آنجایی که طرح تنفس جنگل های شمال با نظارت و پایش بالایی در حال انجام است، قاچاقچیان از دست درازی به جنگل های شمال مایوس می‌شوند. برای همین به منطقه ای چون ارسباران می روند که نظارت کمتری داشته و از این موقعیت سوءاستفاده کرده و متاسفانه تعدادی درخت را قطع کرده اند.

قاچاقچان ارسباران به بید مجنون هم رحم نکرده اند !

وی با بیان اینکه هنوز کسی دقیق نمی داند چه تعداد درخت در منطقه ارسباران و منطقه قره‌داغ قطع و به فروش رسیده است، گفت: قطع درختان در ویدئو مذکور تنها در منطقه ارسباران نبوده بلکه در حواشی و حتی در کنار رودخانه، باغات، حاشیه مزارع و آبراهه‌های آذربایجان شرقی هم قطع درختان توسط این گروه قطع شده اند. تا جایی که حتی به درخت بید مجنون هم رحم نکرده اند و همه را برای فروش قطع کرده بودند. لذا با توجه به حساسیتی که در این ویدئو وجود داشت و مسئولان زیادی آنرا رویت کرده بودند ما به اداره منابع طبیعی  تاکید کردیم که به هیچ عنوان بار چوب در استان آذربایجان خارج نشود. چون خروج چوب و حمل چوب در کشور ما نیاز به مجوزهای جداگانه دارد. تا زمانی که افراد سود جو در این کشور به منابع ما دستبرد می زنند و از سوی دیگر برای حفاظت و صیانت از پوشش گیاهی جنگلی و ممانعت از غارت جنگل ها و فضای سبز کشورمان باید سرسختانه با آنها مبارزه کرد.

تغییر کاربری بلای جان جنگل ها

پور مقدم در بخش دیگری از اظهاراتش به معضل دیگری که در چند سال گذشته بلای جان جنگل های کشور شده، اشاره کرد و افزود: درمیان زیاده خواهان عده ای دیگر به دور از چشم مردم بومی و مسئولان در مقطعی چند روزه اقدام به نابودی درختان می کنند. اما نه با هدف قاچاق چوب. بلکه نابودی درختان و جنگل ها توسط این دسته به مراتب وحشتناک تر از کار قاچاقچیان چوب است. این معضلی است  که ورود سایر دستگاه های متولی را می طلبد. این دسته زمین خوارند و با سند سازی زمین‌های جا مانده از این غارت را به تملک خود در می آورند. من از مردم محلی و سایر هموطنان عاجزانه تقاضا دارم که موارد مشکوک را به جنگلبانی یا حتی پلیس۱۱۰ اطلاع دهند و به نوعی مانع از این غارت بزرگ شوند.

جرایم تا حدی میتواند در بازدارندگی جرم موثر واقع شود

خبرنگار موج با طرح سوالی از این مقام مسئول پرسید که برخی از قضات قوه قضاییه احکامی در حد 20 میلیون تومان برای قطع هر درخت در نظر گرفته اند، آیا چنین جرایم و احکامی می تواند در کاهش تعرض به جنگل ها مفید واقع شود؟ وی در پاسخ به سوال فوق اظهار داشت: من از اقدامات قانونی که در راستای تدوین قوانینی برای جریمه قطع درخت یا قاچاق چوب است اطلاعی ندارم اما مثل شما شنیده ام که جرایم سنگینی در حال تدوین است که در صورت دستگیری متخلفان یا قاچاقچیان چوب بر اساس این قوانین آنها را محاکمه می کنند. اما از جزییات این قوانین خبر ندارم و فکر کنم معاونت حفاظت سازمان جنگل ها در جریان تدوین این قوانین باشد. با این وجود جرایم سنگین در این مورد می‌تواند تا حدی بازدارنده باشد اما به تمامی خیر. بنابراین ما نیاز به تدوین قوانین جامعی داریم که باید با همفکری دستگاه‌های مسئول این قوانین تدوین و برای اجرا به یگان‌ حفاظت جنگل ها و سایر دستگاه های متولی در سازمان جنگل ها و مراتع و سازمان محیط زیست ابلاغ شود. با این وجود جرایم سنگین تا حدی می تواند در بازدارندگی و میزان ارتکاب جرم موثر واقع شود.

حفظ جنگل عزم ملی می طلبد

پورمقدم در رابطه با اقدامات ضرروی که باید همراستای حفاظت و صیانت از جنگل‌ها توسط سایر متولیان صورت بندی شود، گفت: امیدوارم در کنار جرایم سنگین که تا حدی موجب بازدارندگی جرم می‌شود، مواردی چون فرهنگسازی هم در دستور کار ارگان ها و سازمان های مرتبط با امور جنگل و محیط زیست قرار بگیرد. چرا که بسیاری از مردم به درستی نمی دانند که  در صورت نابودی جنگل‌ها چه بلایی بر سر آنها و ما می‌آید؛ آنوقت تر و خشک با هم می‌سوزد. این دسته از مردم فکر می کنند با از دست دادن یک درخت، یا یک جنگل فقط سایه درخت یا جایی به اسم جنگل از بین می‌رود. در حالی که تبعات وحشتناک دیگری وجود دارد که کاملا به کیفیت زندگی کسانی که در این مملکت زندگی می کنند بستگی دارد. بنابراین ای کاش دستگاه های متولی چون صدا و سیما و سایر نهادهای فرهنگی در تصویرکردن چنین روزگاری به کمک محیط زیست بیایند. گذشته از صدا و سیما، سازمان های مردم نهاد در حوزه محیط زیست هم می‌توانند در پاکسازی و نهال کاری جنگل ها به  ما کمک کنند. به هرحال حفظ جنگل عزم همگانی و همدلی می طلبد! امیدوارم که هرچه زودتر به روزگار همدلی برسیم.