شهاب شادابی در گفتگو با موج:
سهیل مصداق سیاسی بیرونی دارد/ سریال های ما تجاوز فرهنگی هستند
شهاب شادابی گفت: چند سال اخیر عموم سریال های ما به کپی سریال های عاشقانه ترکی با یک سری تغییر نام بدل شده اند و به مردم تحویل می شوند که اگر فکر کنیم بار معنوی و یا هنری هم دارند سخت اشتباه کرده ایم چرا که تنها بهانه ای برای مراودات مالی هستند.
به گزارش خبرنگار تلویزیون خبرگزاری موج، سریال بوی باران این شب ها از شبکه یک سیما پخش می شود و نگاه های بسیاری را به سوی خود جلب کرده است. این سریال در ابتدا تا مراحل پایانی تولید با نام عروس تاریکی در بین اهالی رسانه شناخته شده بود اما نام این سریال بنا به دلایلی تغییر کرد. شهاب شادابی یکی از بازیگران جوان این سریال است که در نقش سهیل نامزد ترانه ناصری ایفای نقش می کند. شادابی مدل و بازیگر سینما و تلویزیون، دارای مدرک کارشناسی حرفهای مدیریت دیپلماسی و سه مدرک از پروسافت در زمینه طراحی صفحات وب است. وی از شاگردان حمید سمندریان و مسعود دلخواه بوده است و علاوه بر بازیگری عرصه سینما و تلویزیون، در کارنامه ورزشی خود مقام پنجمی مسابقات فیتنس ایران در سال ۱۳۸۵ و قهرمانی مسابقات بسکتبال نونهالان قهرمان تهران را دارد. با شهاب شادابی درباره سریال بوی باران و نقشش به صحبت نشستیم که مشروح آن را در ادامه می خوانید.
*به عروس تاریکی دل نبسته بودم گرچه نام زیباتری بود
شهاب شادابی بازیگر سریال «بوی باران» در پاسخ به این سوال که در حالی که از یک سال پیش با نام عروس تاریکی در مورد این سریال گفتگو کرده اید و حتی به نقش آفرینی فعالیت مشغول بودید، چقدر وقتی با تغییر نام آن مواجه شدید چه حسی داشتید، گفت: این نکته برایم اهمیتی نداشت چراکه که تقریبا آماده این تغییر بودم. من در سال ۱۳۹۴ هم سریال دیگری به نام «فاخته» را با همین کارگردان کار کردم که به خوبی به یاد دارم بیش از هشت عنوان را رد کردیم تا به فاخته رسیدیم که به دلیل فرارسیدن زمان پخش، مجبور به قبول این نام شدیم.
این بازیگر افزود: بنابراین خیلی به نام عروس تاریکی دل نبسته بودم چون مطمئن بودم که این اتفاقات می افتد و راستش از طرفی هم شنیده ام که این مجموعه در ابتدا با نام بوی باران مجوز گرفته است و بعد تصمیم گرفتند که به عروس تاریکی تغییر نام بدهد اما در انتها سازمان صدا و سیما گفتهاست که باید با همان نام مصوب به روی آنتن برود.
وی در پاسخ به این سوال که با این تفاسیر، آیا این تغییر نام ها سلیقه محمود معظمی به عنوان کارگردان است یا تصمیم سازمان صدا و سیما گفت: هیچ کدام! به نظرم این گزینه های مختلف برای نام گذاری ها تصمیم نویسنده کار، عباس نعمتی است که نویسنده خیلی خوبی است و بر روی اسامی دقت خاصی دارد؛ گرچه در نهایت این تصمیم سازمان بود که با همان نام بوی باران کار پخش شود.
شادابی در مورد اینکه آیا نام عروس تاریکی بیشتر متناسب این مجموعه نبود، گفت: گرچه من هم نام عروس تاریکی را بیشتر می پندیدم اما بوی باران بار معنایی مثبت بیشتری دارد و وجه عاشقانه ای به این سریال اضافه می کند ولی بعید می دونم که یک اسم خیلی بتواند سرنوشت موفقیت یک سریال پر قسمت را رقم بزند.
*سهیل مصداق سیاسی بیرونی دارد اما نمی توانم به آن اشاره کنم
وی در مورد اینکه این سریال بار سیاسی دارد یا اجتماعی گفت: وجه من را از زاویه سیاسی هم می توان نگاه کرد چرا که خانواده اش مدام او را به سمت سیاست هل می دهند و او بر اساس یک داستان عاشقانه سعی می کند که وارد عرصه سیاست نشود. یک معنایش می تواند این باشد که کسی وارد عرصه سیاست می شود نمی تواند فرد عاشقی باشد یا برعکس. پس عملا دو کلمه عشق و سیاست را در مقابل هم قرار داده ایم.
بازیگر سریال بوی باران در مورد اینکه آیا نقشش ما به ازای بیرونی دارد گفت: اگر در ایران زندگی نمی کردیم پاسخ صریحی به این سوال می دام اما فعلا از پاسخگوی عذر خواهی می کنم.
وی افزود: اعتقاد من این است که کثیف تر از سیاست و دروغگوتر از کسانی که در عرصه سیاست هستند وجود ندارد و به هر حال ذات هر حرفه ای یک صفت مشخصه ای است و من سیاست را این گونه می بینیم و از دید من کسی که در سیاست هست قطعا نمی تواند به طور خالص عاشق شود. این عمومیت ندارد و فقط دیدگاه من است.
*این نقش به زندگی واقعیام نزدیک بود
شادابی در پاسخ به این سوال که با توجه به اینکه خودتان در عالم واقع تعلق به طبقات بالاتر اجتماعی هستید و در این سریال نقش فردی را بازی می کنید که متعلق به بخشی از طبقه بالای اجتماعی است و عاشق دختری از طبقه پایین جامعه شده است، آیا بازی در این نقش که باور پذیر باشد چه کردید، گفت: همانطور که در جریانش هستید من فیلم دیگری را بازی کرده بودم که نقش یک دزد پایین شهری بود و برایم خیلی سخت بود چرا که ما به ازایش را کمتر دیده بودم اما با این چیزی که که در این سریال بازی می کنم چندان فاصله ای ندارم. پدر و مادرش نویسنده واستاد دانشگاه هستند همانطور که همه اعضای خانواده من هم تحصیلات عالیه و دکترا دارند، تیپ خانوادگی ما نزدیک بود و تلاش خاصی نمی خواست.
وی در پاسخ به این سوال که آیا در مورد حس عاشقانه این کاراکتر نسبت به دختری از طبقه ای پایین تر هم کار به همین راحتی بود و می توانستید آن را باور کنید تا به نمایش بگذارید، گفت: بله! چرا که یکبار به دروغ این کار را کرده بودم. چرا که روزی مادر دختر خانمی با من تماس گرفت و از علاقه زیاد دخترش به من گفت. من هم پاسخ دادم که به جز اینکه ببینمش، کار خاصی نمی توانم برایش بکنم. واقعا در آن لحظات حس کردم که می شود این عاشقانه ایجاد شود.
*کاش فیلمنامه خلأ نداشت
شادابی ادامه داد: اما سوالی که این روزها در مورد بسیار زیاد مطرح می شود که چرا شخصیتی مثل سهیل با این خانواده باید به سراغ دختری همچون ترانه برود؟ باید بگویم که ما باید در این سریال می دیدیم که چه اتفاقی افتاد که این دو عاشق یکدیگر شدند و علت علاقه من به ترانه چیست که به سراغ فردی همانند و همسطح خودم نرفتم.
این بازیگر در پاسخ به این سوال که آیا این خلاء از ضعف فیلمنامه پدید آمده یا اینکه بخش هایی از این اثر حذف شده است، تصریح کرد: البته که حذف شد چون سکانسی نوشته شده بود که توجیه پذیر نبود و با آقای نعمتی صحبت کردیم و اشاره به ضعف فیلمنامه نیست بلکه من به عنوان نقش سهیل خیلی دوست داشتم که دلیل دوستی و آشنایی این دو نمایش داده می شد جرا که این دو نفر حتی هم صنف و یا هم دانشکده هم نیستند.
وی افزود: البته آقای نعمتی قلم خیلی خوبی دارد و بدترین داستان را هم به نوعی می نویسد که انگار همان ماجرای اصلی است. بر همین اساس داستان از جایی شروع می شود که رابطه بین این دو نفر شکل گرفته است و اینقدر داستان های مختلف در دل این داستان وارد شد که دیگر مخاطبان این سوال را فراموش کردند که نحوه آشنایی و دلیل ان همه علاقه این دو کاراکتر به هم چه بوده است و قبول کرده اند که ان دو در این ارتباط هستند و چون داستان تعریف نشده هر کدام برداشت های شخصی خود را خواهند داشت.
سعی می کنم بازوانم کوچکتر و شکمم بزرگتر شود
شادابی در پاسخ به این سوال که چرا در این سریال و آثار دیگری که حضور دارد از توانایی و بعد ورزشی که دارد بهره نمی گیرد، گفت: دیگر بعد ورزشی در من وجود ندارد؛ یعنی شما می تواند تغییرات من را حتی نسبت به سال گذشته هم ببینید چرا که من مدام در حال کوچکتر کردن اندام خود و بزرگتر کردن شکمم هستم چرا که سینمای ما بر نمی تابد که بازیگر ظاهر خوب و بدنی متفاوت داشته باشد؛ سینمای ما هنوز با یک دوربین کار می کند وبا تکنولوژی سالهای بسیار دور کار می کند و عموم بازیگرانی در مقابل دوربین قرار می گیرند هم یا دراای شکم زیاد یا لاغری مفرط و استخوانی هستند. اصلا نوشته و داستانی هم نداریم که یک بدن ورزیده به کارش بیاید.
وی افزود: جالب اینکه من آثاری می بینید که بازیگری که برای حضور در رینگ بکس و یا ورزشهای رزمی انتخاب شده که اصلا چنین صحنه ای را هرگز از نزدیک ندیده است در حالی که من نه سال بکس حرفه ای کار کرده ام و به همین دلیل ابروهایم شکسته است. نه تنها بکس، ورزش های رزمی، بسکتبال و بسیاری از ورزشهای دیگر را هم کار کرده ام اما می بینیم که بر اساس یک سری اتفاقات نامعلوم، افراد دیگری در این نقش ها ظاهر می شوند.
شادابی در پاسخ به این سوال که بهره نگرفتن از توانمندی های فیزیکی و ورزشی بازیگران از کلاس های بازیگری و آموزش شروع می شود یا اساتید بر این مهارت ها تاکید دارند اما در بازار کار نگاهها تغییر می کند گفت: من در کلاس های استاد سمندریان حضور داشته ام و فک رمی کنم که برای هر استاد تئاتری سلامتی هنرجویانش اهمیت دارد. مثلا آقای میکائیل شهرستانی که استاد فن بیان من هم بدند از پذیرفتن افراد سیگاری در کلاسشان پرهیز می کردند و فیزیک و بدن برایش بسیار مهم بود اما من حتی در آثار همین هنرمند هم نیستم و دعوت به کار نمی شوم چرا که از من می پرسند در کجای این داستان و برای کدام نقش می توانم از تو استفاده کنم در حالیکه چنین کراکتری در آن وجود ندارد.
*سریال های ما تجاوز فرهنگی هستند
بازیگر سریال بوی باران با انتقاد از داستان سریال های مختلف رسانه ملی گفت: چند سال اخیر عموم سریال های ما به کپی سریال های عاشقانه ترکی با یک سری تغییر نام بدل شده اند و به مردم تحویل می شوند که اگر فکر کنیم بار معنوی و یا هنری هم دارند سخت اشتباه کرده ایم چرا که تنها بهانه ای برای مراودات مالی هستند. کارگردانی هست که در سال چهار سریال تولید می کند و اگر همه آنها را ببینیم در پایان از خود می پرسم که از این آثار چه چیزی دستگیر ما می شود؟
وی در ادامه خطاب به افرادی که مخالف آزادی شبکه های اجتماعی در فضای مجازی هستند گفت: از نظر من تولید چنین سریال هایی تجاوز فرهنگی است و ما نباید خیلی به دنبال برندهای بیگانه بگردیم. عملا چیزهایی را منع می کنیم که در ذاتش اثر فرهنگی مخربی ندارد اما ما با این داستانها مسائل فرهنگی بدی را در جامعه وارد می کنیم.
شادابی در پاسخ به این سوال که آیا در همه دنیا صنعت تبلیغات، سلبریتی ها و اینفلوئنسرها درآمد ندارند که در اینجا بخواهیم با آن مقابله کنیم گفت: یا باید بپذیریم و بگوییم همه دنیا درست هستند و یا اگر به همه آنها نقد می کنیم و در مورد آنها عبارات ضد فرهنگی و ضد ارزشی را به کار می بریم اول باید از خودمان شروع کنیم. چگونه است که فردی در اینستاگرام الفاظ رکیک به کار می برد اما به عنوان استندآپ کمیدین به خنوانه دعوت می شود و جایزه می گیرد و تشویق هم می شود؟!
وی افزود: من مدل خوبی خوبی هستم؛ در واقع بودم. چرا که بخاطر اندامم در گذشته اگر هر لباسی را به تن می کردم خودش را به خوبی نشان می داد اما متوجه شده ام که در سینمای ایران مدل من باید تغییر کنم و به فردی با شکم بزرگ و بازوانی کوچک تبدیل شوم و بدنی نحیف تا همسو و مناسب سینما شوم.
شادابی در پاسخ به این سوال که با این حساب آیا سینمای ما دچار رخوت است و شاداب نیست گفت: سالهاست که نیست.. زمانی ما مرحوم فردین را داشتیم که به خاطر ظاهرشان معروف شدند و البته بازی زیبایی هم داشت و شخصیت خوبی داشت ولی اگر بخواهیم تنها در مورد ظاهر قضاوت کنیم از همه بازیگران ما خوش قد و قامت تر پر صلابت تر بود. اما الان انگار که برای چنین افرادی فرصتی نیست و در حالی که ده ها نفر بلند قد تر از من در سینما حضور دارند اما وقتی برای کاری می روم می گویند چرا اینقدر قدت بلند است؟!
الان در همین سریال بوی باران ببینید که چه لباسی بر تن من است؛ آیا شما نماینده مجلسی با این لباس ها می بینید؟ در واقع هیچ لباس مناسبی برای من در این نقش تهیه نشده است. البته من خیلی خوشحالم و از همین نقیصه استفاده کردم. با خودم گفتم که اگر قرار است با یک لباس خوب دیده بشوی همان بهتر که به چشم نیایی؛ بلکه باید با بازی خوبم کاری کنم که حتی این لباس هم بر تنم مناسب به نظر بیاید. اتفاقا دیگر مردم به لباسم توجهی ندارند و شاید بر اساس سلیقه به گریمم نقد داشته باشند اما نگذاشتم که لباسم رنگ بازی ام را تغییر دهد. گرچه اگر می خواستیم که به قضیه درست نگاه کنیم باید لباسم درست طراحی می شد و در کارهای دیگر باید از افرادی که هم بازیگر و هم ورزشکار هستند استفاده شود نه اینکه فردی که صرفا ورزشکار است، اما یا پول داده و یا توانسته اسپانسری بیاورد در آن نقش حضور دارد.
بازیگر که نمی تواند ورزشکار شود و ورزشکار هم که نمی تواند بازیگر شود، بر حسب اتفاق معدود افرادی مثل من هر دو توانایی را دارم اما واقعا چه اتفاق خاصی برای ما که در هر دو حوزه مهارت داریم افتاده است؟ چه فیلمنامه ای نوشته شده است که از ما بتوانند استفاده کنند. من اگر بخواهم بازی کنم نه تنها به بدلکار نیاز ندارم بلکه می توانم به چند نفر دیگر هم آموزش بدهم ولی آیا تا به حال کاری از من دیده اید که اکشن باشد؟
وی در پاسخ به این سوال که شما در مصاحبه هایتان از آقای معظمی به عنوان کارگردانی که در موفقیتتان بسیار موثر بوده یاد می کنید، تا بحال در چند پروژه با ایشان همکاری داشته اید؟ گفت: من در شش قسمت «شاید برای شما اتفاق بیفتد»، سریال «فاخته» و سریال «زاویه هفتم» بازی کرده ام. فکر می کنم از میان آثار ایشان، تنها سریالی که به آن دعوت نشدم یک سریال اینترنتی بود که به من گفت "به خاطر سریال بوی باران نمی خواهم در آن بازی کنی".
شادابی در پاسخ به این سوال که آیا تا به حال در مورد تواناییتان با کارگردانی که چنین روابط صمیمانه ای با شما دارد صحبت نکرده اید گفت: چرا اتفاقا بارها گفته ام اما به هر حال کارگردان هم جزئی از یک مجموعه است که شامل سازمان، تهیه کننده، نویسنده، مدیر تولید و ... است و نمی توان گفت که کل مسئولیت ها متوجه اوست. دست کم در فیلمنامه ای که الان داریم اصلا چنین نقشی وجود ندارد. اتفاقا من پیشنهاد دادم که در این سریال «سهیل» یک مقدار درگیری داشته باشد اما گفتند که نه نمی خواهیم از وجهه مثبت این کاراکتر کاسته شود و خدشه دار شود. چون اتفاقات خاصی برای سهیل اتفاق می افتد که قطعا مخاطب ناراحت می شود و گریه می کند. حتی خود ما هم بعد از اجرا متاثر شدیم. در حالی که همه در این سریال منفی هستند تنها شخصیت سراسر مثبت آن سهیل است.
ادامه دارد..
ارسال نظر