به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج، با نزدیک شدن به پایان سال کارگران و صاحبان کار به فکر میزان پرداخت عیدی و سنوات خود می افتند که بر اساس مصوبه قانون شورای عالی کار، همه شرکت‌های مشمول قانون کار باید به ازای یک سال کار معادل ۶۰ روز آخرین دستمزد را به عنوان عیدی کارگران در نظر بگیرند.

تمام کارکنان مشمول قانون کار که طبق تعریف این قانون کارگر شناخته می‌شوند، مشمول عیدی و پاداش پایان سال هستند. عیدی این گروه، متفاوت با میزان عیدی کارکنان دستگاه‌های اجرایی و دولتی است و به تناسب میزان حقوق پایه متفاوت است.

در اجرای ماده واحده قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشمول قانون کار مصوب ۶ اسفند ۱۳۷۰ مجلس شورای اسلامی ضوابط مربوط به میزان، نحوه محاسبه و پرداخت عیدی و پاداش سالانه کارگران به‌شرح زیر اعلام می‌شود؛

ماده ۱ ـ کلیه کارفرمایان مکلفند به هریک از کارگران خود به‌نسبت یک سال کار معادل شصت روز (دو ماه) آخرین مزد به‌عنوان عیدی و پاداش بپردازند،

به‌عنوان نمونه چنانچه مزد ماهانه کارگری ۳،۰۰۰،۰۰۰ تومان باشد، مبلغ عیدی وی عبارت است از:

 (مبلغ عیدی سالانه) ۶،۰۰۰،۰۰۰ تومان = ۲× ۳،۰۰۰،۰۰۰ تومان (مزد ماهانه)

کف عیدی و پاداش سالانه کارگرانی که حداقل‌مزدبگیر هستند (روزانه ۸۸۵،۱۶۵ ریال) به‌نسبت یک سال کار، عبارت است از:

(کف مبلغ عیدی و پاداش سالانه) ۵۳،۱۰۹،۹۰۰ ریال = (روز) ۶۰× ۸۸۵،۱۶۵ ریال (مزد روزانه)

تبصره ۱ ـ مبلغ پرداختی از این بابت به هریک از کارگران نبایستی از معادل نود روز (سه ماه) حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند.

سقف مبلغ عیدی و پاداش کارگران، به‌نسبت یک سال کار، عبارت است از:

(سقف مبلغ عیدی و پاداش سالانه) ۷۹،۶۶۴،۸۵۰ ریال = (روز) ۹۰× ۸۸۵،۱۶۵ ریال (حداقل مزد روزانه)

(سقف مبلغ عیدی و پاداش سالانه ۷،۹۶۶،۴۸۵ تومان = ۳ × ۲،۶۵۵،۴۹۵ تومان (حداقل مزد ماهانه)

تبصره ۲ ـ در کارگاه‌هایی که مطابق رویه جاری کارگاه بیش از مبلغ تعیین‌شده پرداخت می‌کنند، عرف کارگاه معتبر می‌باشد.

ماده۲ ـ کارگرانی که در طول سال از خدمت مستعفی، اخراج، بازنشسته شده و یا به‌نحوی از انحاء رابطه آنان با کارگاه قطع می‌شود و یا کارگرانی که کمتر از یک سال در کارگاه کار کرده‌اند، محق به دریافت عیدی و پاداش سالانه خواهند بود. مبلغ پرداختی به این کارگران می‌بایست به‌مأخذ شصت روز به‌نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه گردد.

تبصره ـ مبلغ پرداختی از این بابت برای هر ماه نباید از یک‌دوازدهم سقف تعیین‌شده تجاوز نماید،

به‌عنوان مثال میزان عیدی و پاداش سالانه کارگری با مزد روزانه ۱،۰۰،۰۰۰ ریال که به‌مدت چهار ماه در کارگاهی مشغول به کار بوده، عبارت است از:

۲۰،۰۰۰،۰۰۰ ریال = (ماه‌های کارکرد) × (روز) ۶۰ × ۱،۰۰،۰۰۰ریال (مزد روزانه)

ماده ۳ ـ سقف عیدی و پاداش سالانه کارگرانی که به‌صورت نیمه‌وقت و یا کمتر از ساعات کار تمام‌وقت کارگاه به کار اشتغال دارند به‌نسبت ساعات کار انجام‌یافته محاسبه می‌شود،

به‌عنوان مثال سقف عیدی و پاداش سالانه کارگری که به‌صورت نیمه‌وقت و یا کمتر از ساعات کار تمام‌وقت به کار اشتغال دارد با مزد روزانه ۱،۰۰۰،۰۰۰ ریال و ۳۳ ساعت کار در هفته، عبارت است از:

۶۷،۵۰۰،۰۰۰ ریال = (ساعات کار هفتگی) × (روز) ۹۰ × ۱،۰۰۰،۰۰۰ ریال (مزد روزانه)

ماده ۴ ـ مزد مورد عمل در محاسبه وجوه عیدی و پاداش پایان سال برای کارگران کارمزدی عبارت از متوسط کارمزد دریافتی آنان برحسب مدت ایام کارکرد در سال است.

ماده ۵ ـ در مورد کارکنان ساعتی که حقوق ماهانه ثابت نداشته‌اند و دستمزد آنان در ماه متغیر می‌باشد برای محاسبه عیدی و پاداش، متوسط حقوق دریافتی آنان برحسب مدت ایام کارکرد در سال مبنای محاسبه قرار خواهد گرفت.

ماده ۶ ـ رسیدگی به اختلافات ناشی از اجرای قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشمول قانون کار در صلاحیت مراجع حل اختلاف پیش‌بینی‌شده در فصل نهم قانون کار است.

بیشتر بخوانید:

تورم با پیشنهاد ۱۰ درصدی برای افزایش حقوق تناسب ندارد / اقتصاد تحمل شوک جدید ندارد

محاسبه عیدی کارکنان دارای بیش از یک سال سابقه 

عیدی سایر کارکنان دارای بیش از یک سال سابقه که قطعاً حقوق پایه آنها بیش از «حداقل حقوق مصوب» است، نیز طبق فرمول یاد شده خواهد بود، با این تفاوت که حقوق پایه مندرج در فیش حقوقی، مبنای محاسبه عیدی آنها خواهد بود. به این معنا که اگر پایه حقوق کارگری ۳ میلیون تومان است باید این عدد را در فرمول قرار داده و عیدی را محاسبه کند.

عیدی و پاداش کارگران معمولاً همراه با حقوق بهمن ماه توسط کارفرمایان واریز می‌شود، اما واریز آن با حقوق اسفند ماه نیز منع قانونی ندارد.