سرویس فرهنگی خبرگزاری موج- با تعطیلی اجباری مدارس و نهادهای آموزشی دیگر در کلیه مقاطع، به دلیل مقابله با شیوع روز افزون بیماری کرونا، شبکه آموزش سیما اقدام به تولید و پخش برنامه های آموزشی مقاطع مختلف تحصیلی کرده است. اقدامی که با اقبال نسبی هم روبرو شده و در حالی که برخی مدارس با استفاده از شبکه های مجازی و یا امکانات دیگری برای برگزاری کلاس های آموزش آنلاین تلاش هایی می کنند، خانواده ها و دانش آموزان پای برنامه های این شبکه هم می نشیند.

برنامه های آموزشی شبکه آموزش و اقبال نسبی مخاطب

این در حالی است که جدای از اهمیت دایر شدن چنین امکانی برای دانش آموزان، انتقاداتی هم نسبت به این برنامه ها مطرح می شود. یکی از این نقدها به زمان کوتاه درس ها بر می گردد. درس هایی مانند ریاضی که نیاز به تشریح بیشتر و سرعت کمتر تدریس دارند. گرچه کاملا قابل درک است که به دلیل محدودیت زمانی و تنوع مقاطع و دروس، شاید بیش از این مقدور نباشد تا آنتن تلویزیون به درسی همچون ریاضی یکی از مقاطع اختصاص پیدا کند مگر اینکه این برنامه ها در سطح شبکه های مختلف توزیع شوند.

از سویی دیگر، گرچه نیت خیر برنامه سازان در گنجاندن مطالب آموزش عمومی در مورد مسائل روز، همچون رعایت نکات ایمنی سه شنبه آخر سال، یا رفتار پیشگیرانه و بهداشتی مربوط به بیماری کرونا و از این دست، قابل فهم است اما ظاهرا دانش آموزان چندان از این مسئله رضایت ندارند و ترجیح می دهند که مثلا در زمان تدریس زبان، مطالب کتاب و درس مربوطه مطرح شود.

فن بیان و جذابیت های اجرایی معلمان عزیزی که به نوعی جهادگونه در این برنامه ها، که قطعا عوامل پشت صحنه زیادی در آن همکاری دارند، حضور می یابند هم از نکات دیگری است که مورد نقد برخی مخاطبان است.

جدای از حرف و حدیث های همیشگی که در مورد این شبکه و کلیه برنامه های کارشناس محور شبکه های مختلف تلویزیون وجود دارد و اتهاماتی را درباره نحوه انتخاب و حضور این کارشناسان در این برنامه ها مطرح می کنند، هر چه هست این برنامه ها کم و بیش مورد توجه خانواده هاست؛ گرچه حتی گزارش میدانی سیما که روز گذشته از شبکه سه پخش شد بر این نکته تاکید داشت که مردم این نوع آموزش را تنها تا حدی راضی کننده می دانند و حتی معتقدند که به هر شکل ممکن، باید تعطیلی کلاس های درس در فرصتی مناسب جبران شود تا فرزندانشان با آموزشی مناسب به مقطعی بالاتر پا بگذارند.

تبلیغ به بهانه آموزش، لزوم مراقبت از اعتبار فرهنگی رسانه

اما نکته حایز اهمیتی که چندان به کیفیت آموزش بر نمی گردد این است که از دیگر نکات منفی که در مورد این تلاش رسانه ملی برای جبران خلا برگزاری کلاس های درسی مدرسه ای، به طور فراگیری در سطح جامعه ذکر می شود، نمایش مقادیر قابل توجه  تبلیغات بازرگانی در میان پخش برنامه های آموزشی است، که البته سبقه زیادی در شبکه آموزش ندارد. ظاهرا بازرگانی سازمان یا این شبکه، با توجه به اینکه افراد زیادی از سر نیاز، به تماشای برنامه های آموزشی آن می نشینند، تصمیم گرفته که از این فرصت نهایت استفاده را کرده و به فروش باکس های تبلیغاتی این شبکه بپردازد.

امری که از زوایای بسیار قابل نقد و انتقاد است. از نوع محصولاتی که در این تیزرها تبلیغ می شوند گرفته تا مطلب اساسی و پایه ای منع تبلیغ در فضای حضور کودکان و نوجوانان و محیط های آموزشی، همه و همه انتقاداتی را در پی داشته است که می تواند زحمات افرادی همچون مرحوم رضا یوسفی محله را هم تحت الشعاع خود قرار دهد.

هزینه بر بودن تولیدات تلویزیونی از هر نوعش، بر کسی پوشیده نیست؛ اما به هر حال نباید این تصور را هم ایجاد کرد که آموزش بهانه ای برای سوداگری است در زمانی که همانطور که صنعت و تجارت های خرد و کلان کشور در خطر قرار گرفته اند، اقتصاد خانواده نیز در بسیاری از مناطق و اقشار به تبع همین شرایط دچار بحران شده است و ترغیب دانش آموزان به مصرف بیشتر ممکن است والدین را با مشکلات عدیده ای مواجه کند و حتی بر این کودکان و نوجوانان هم تاثیرات نامناسبی بگذارد.

امیدواریم که مدیران رسانه ملی، با درایتی ویژه نسبت به تعدیل و رفع این نقیصه اقدام کنند و ساحت فرهنگی شبکه ای همچون آموزش را از حواشی دور نگه دارند.