به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری موج، فیلم سینمایی خروج به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا توسط سازمان هنری رسانه ای اوج تولید شده و با توجه به شرایط ویژه ای که به دلیل شیوع بیماری کرونا و به تبع تعطیلی سالن های سینما بوجود آمده  برای اولین بار در سینمای داستانی ایران، پیش از اکران عمومی در سینماها، به پخش اینترنتی رو آورده است. این درحالی است که عده ای از نگرانی خود در مورد احتمال قاچاق فیلم و شکست اکران اینترنتی آن سخن می گفتند. با این حال پخش کننده ها وعده داده بودند که تمام تلاش خود را برای جلوگیری از چنین اتفاقی دست کم با کیفیتی بالا به کار بندند.

اما تنها چند ساعت پس از آغاز این روش پخش، خبر از قاچاق نسخه با کیفیت ۴k جدیدترین اثر به گوش می رسد. اگر چنین چیزی صحت داشته باشد حال سوال اینجا است که این نسخه چگونه به دست این دزدان فرهنگی رسیده و اگر نه، تکلیف چیست؟ آیا باید فکر کرد که سینمای ایران بهره گیری از چنین فرصتی را باید برای همیشه به فراموشی بسپارد؟

اصولا و در هر شکل از قاچاق این فیلم، ستاد صیانت و مبارزه با تکثیر و عرضه غیرمجاز آثار سینمایی و سمعی و بصری، چه واکنشی نشان خواهد داد؟ آیا این واکنش می تواند چیزی متفاوت با آنچه که تا کنون برای آثار سینمایی رخ داده باشد؟ آیا این ستاد توان ایجاد هماهنگی فراگیر و پرقدرت در بین مجموعه هایی چون قوه قضائیه، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات ، پلیس فتا و غیره را دارد تا به سرعت و موثر با چنین رفتاری برخورد شود؟ پر واضح است که تعداد سایت هایی که می توانند چنین خدماتی ارائه کنند زیاد نیست و شاید مهار و کنترل آنها آسانتر از برخورد با قاچاق لوح فشرده آثار که در هر کوی برزنی قابل خرید و فروش است، باشد.

و البته شاید بهتر باشد که این سوال را از جامعه پرسید که بادرک شرایط سختی که بر همه حاکم است و اهمیت صیانت از فرهنگ و فعالیت های فرهنگی کشور و تلاش هنرمندان این مرز و بوم، واکنش مردم نسبت به این رفتار مذموم چه خواهد بود در حالی که به خوبی واقفند استفاده از نسخه غیر مجاز یک اثر هنری هیچ تفاوتی با سرقت و مشارکت در این کار ندارد.

شاید در پس همه بدی هایی که شرایط کرونایی برای کشور و جهان ایجاد کرده، روزآمد شدن و یافتن ظرفیت های جدید از دستاوردهای خوب آن برای بخش های مختلف جامعه و بویژه سینمای ما باشد که نیازمند یک خواست عمومی و صد البته زیرساخت های نرم افزاری و سخت افزاری است. شاید لازم باشد که دست کم هرچه سریعتر قوانین حقوق مولفین و مصنفین و یا قانون مالکیت معنوی بازنگری شده و ضمانت اجرایی بیشتری پیدا کند تا تلاش برای فرهنگ سازی و ترک عادت استفاده رایگان از دسترنج دیگران راحت تر رخ دهد.

البته شاید در بحث فرهنگسازی نتوان از تاثیر مشوق ها هم چشم پوشی کرد که شاید روش موثری از سوی شرکت های وی او دی و یا صاحبان فیلم ها باشد البته مشروط به اینکه به عاقبت سریال قهوه تلخ مهران مدیری که در شبکه نمایش خانگی توزیع شد دچار نشوند.