مسعود بخشی در گفتگو با خبرگزاری موج عنوان کرد:
راهی جز تولید مشترک نداشتم/مشکلات اساسی در مسیر تولید مشترک در نبود تفاهم نامه های رسمی
مسعود بخشی از سختی تولید مشترک سینمایی در نبود تفاهم نامه های رسمی با کشورهای صاحب سینما و جزئیات نمایش سینمایی یلدا در کشورهای اروپایی و آمریکایی سخن گفت.
به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری موج، فیلم سینمایی یلدا ؛ شبی برای بخشش به کارگردانی مسعود بخشی و تهیه کنندگی علی مصفا از ایران و ژاک بیدو و ماریان دومولن از فرانسه محصول مشترک کشورهای ایران، آلمان، سوئی و لوگزامبورگ است. این فیلم که از هنرنمایی بازیگرانی همچون صدف عسگری ، بهناز جعفری، بابک کریمی و فرشته صدرالعرفایی بهره می برد، به طور کامل در ایران فیلمبرداری و ساخته شده است.
«یلدا» بعد از آنکه در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر حضور یافت، در جشنواره های متعدد خارجی هم شرکت کرد و مورد توجه قرار گرفت و از جشنواره هایی همچون ساندنس آمریکا، صوفیه و آنتالیا هم جوایزی کسب کرده است.
مدتی است که اخباری از اکران این فیلم در سینماهای سراسری کشورهای اروپایی همچون آلمان، سوئیس و فرانسه مخابره می شود، در حالی که یلدا در گروه هنر و تجربه ایران هم اکران شده است، بر همین اساس گفتگویی با مسعود بخشی کارگردان این فیلم که به قول او در مورد بخشش است نه قصاص انجام داده ایم که در ادامه می خوانید:
از چه زمانی به تولید مشترک این فیلم فکر کردید و چه عاملی به شما این انگیزه را داد؟
هشت سال پیش و پس از مشکلات و جنجال های مغرضانه ای که توسط برخی برای فیلم قبلی اینجانب ایجاد شد، می خواستم یلدا فقط در ایران و توسط موسسه فرهنگی بن گاه ( مسعود و محمود بخشی) که موسسه ای کاملا مستقل و ویژه هنر مستقل است، تولید شود. اما هیچ سرمایه گذاری حاضر به همکاری نبود و تهیه کنندگان هم از کارگردان انتظار دارند مبلغ کامل پول و سرمایه را خودش از پیش فراهم کند!
راهی جز تولید مشترک نداشتم، که بسیار دشوار و طولانی و پیچیده است. چراکه در تولید مشترک بحث سرمایه، شیوه تولید و پرداخت ها و کیفیت محصول حرفهای و جدی است و ربطی به شیوه فعلی تولید در سینمای ما ندارد. درباره تولید مشترک تنها حرف زده میشود و آرزوی بسیاری از دوستان تولید اثر مشترک سینمایی با سایر کشورهاست اما به لحاظ فنی و حرفهای هیچ اقدام اساسی برای انجام یا سهولت آن نشده چون قرار داد رسمی تفاهمنامه مشترک با هیچ کشوری که دارای صنعت جدی سینما باشد یعنی با اروپا، آمریکا یا حتی هند نداریم.
البته تولیدات فیلم ما به لحاظ کمی بالاست، اما متاسفانه در زمینه پخش و عرضه جهانی توازنی بین تعداد این فیلم ها و ظرفیت پخش نیست. از سوی دیگر اگر تعداد فیلمهایی که به روی پرده سینماهای دنیا میروند را با تعداد فیلم های تولید شده قیاس کنید، متوجه دشواری و پیچیدگی در عرصه کلی پخش سینمایی در جهان می شوید. منظور از پخش، نمایش فیلم در یک جشنواره و یا چند اکران خصوصی و محدود ( با اجاره فلان سالن یا نمایش در بهمان سینما) نیست. بلکه پخش سینمایی یعنی اجاره و عقد قرارداد با سالنهای متعدد در یک کشور و در یک زمان مشخص توسط یک پخشکننده حرفه ای و تکثیر، تبلیغ و نمایش یک فیلم در حوزه پخش. به اینها کار رسانه ای و دعوت از منتقدین، نمایش مطبوعاتی و تشخیص و یافتن گروه مخاطبان خاص برای هر فیلم را اضافه کنید.
متاسفانه به خاطر نبود تفاهم نامه رسمی تولید مشترک، سینمای ما از این امکان محروم مانده و با اروپا که عمدهترین مدافع سینمای مستقل دنیاست، یعنی آثار و سینماگران دارای سبک و اندیشه در سینمای آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین را در مقابله با سینمای هالیوود و بالیوود که سازوکار متفاوتی دارند حمایت میکند، هیچ قرارداد و تفاهم رسمی نداریم. البته پس از تولید، تلاش و هزینه مضاعفی می کنیم تا فیلمهایمان را در جشنواره های اروپایی جا دهیم! غافل از اینکه جریان پخش با جریان تولید پیوسته است و جشنواره ها به عنوان حلقه ارتباط این دو عمل می کنند. یلدا هم بعد از هفت سال دوندگی و تلاش شخصی و جستجو و مذاکره به تولید مشترک رسید.
آیا موضوع این فیلم برای مخاطبان کشورهای دیگر هم ملموس هست و قضاوت آنها در مورد این فیلم چه خواهد بود؟
در نقدهای متعدد و اکثرا ستایش آمیزی که منتقدان آمریکایی و اروپایی درباره یلدا نوشته اند، نه تنها درک کاملی از قصه فیلم دیده می شود، بلکه وجه غالب انسانی فیلم و پیچیدگی مفهوم بخشش که موضوع مشترک تمام فرهنگ ها و مذاهب است مورد توجه قرار گرفته است. این نکته بسیار مهمی است و توجه و استقبال تماشاگر عام به فیلم در اکران های موفق و سراسری فیلم در چندین کشور جهان از آن ناشی می شود.
اگر قصد داریم که فیلمی را با نگاه مخاطب جهانی بسازیم پارامترهای موفقیت چیست؟
هنر و سینما با ریاضی تفاوت دارد و نمی توان برای موفقیت یا شکست آن فرمول یا نسخه نوشت. اما داستان های منحصر بفرد و حقیقی که با زبان سینمای روز ساخته و روایت شوند، مخاطب خود را خواهند یافت.
آخرین سوالم این است که حال که خبرهایی مبنی بر اکران فیلم در چندین کشور شنیده می شود که می تواند از دستاوردهای تولید مشترک به حساب بیاید، این اکران ها درکجا (منظورم چه سینماهایی و کدام کشورها) و حدودا با چه میزان مخاطب و برای چه مدتی است؟
اکران سینمایی یلدا از شهریورماه گذشته به شکل سراسری ( با ۹۰ کپی در آلمان و ۱۶۰ کپی در فرانسه ) آغاز شده و علاوه بر فرانسه و آلمان، در اتریش، لوکزامبورگ، بلژیک و سوئیس هم آغاز و همچنان ادامه دارد. در فرانسه در پایان هفته سوم اکران ۴۳هزار تماشاگر یلدا را دیده اند. یونان، اسپانیا، برزیل، ایتالیا و ترکیه در ماههای باقیمانده تا پایان سال فیلم را روانه سینماهایشان خواهند کرد. در کنار حقوق پخش سینمایی فیلم در خاورمیانه و اسکاندیناوی، حقوق پخش آمریکا، کانادای فرانسه و انگلیسی زبان، استرالیا و نیوزلند یلدا نیز واگذار شده و در این کشورها پخش خواهد داشت. کمپانی نیویورکی فیلم موومنت حقوق یلدا را برای آمریکا خریده و پس از نمایش دادن فیلم در جشنواره های متعددی در آمریکا از جمله واشنگتن، اشلند، گولد کوست، فیلادلفیا، ریهوبت، اسکاتدال و ...اکران فیلم را برای ماه های پایانی سال ۲۰۲۰ و نزدیک به مراسم اسکار برنامه ریزی کرده است.
ارسال نظر