، در حالی که کل جهان از رشد تولید فولاد ایران در شرایط تحریم متعجب است، در داخل همانند اغلب اوقات برخی از  منفعت طلبان خود را به بهانه نقد توجیه کرده و سعی دارند با کلیدواژه فسادستیزی حق السهم برای خود تعریف نمایند. در این میان شرکت فولاد مبارکه بعنوان بزرگترین تولیدکننده فولاد در خاورمیانه می تواند سهم دندان گیری برای منفعت طلبان باشد. خبرهایی که برای قضاوت منصفانه باید تمام اجزا پازل آن را کنار هم قرارداد؛ بطور مثال سندی که از اهدای سه خودرو توسط فولاد مبارکه با دستور مدیرعامل این مجموعه برای برداشت از بودجه کرونا دست به دست می چرخد و کسانی که خود را افشاگر می نامند، فاتحانه از کشف فساد بزرگ نام می برند، یکی از این نمونه هاست.

البته فولاد مبارکه پیشتر هم نشان داده که صیانت از آبروی نظام را برتر و مقدم بر دفاع از آبروی خود در این مورد می داند، اما برای شفاف سازی شاید بهتر باشد بیان شود که این سه خودروی اهدایی به یکی از دستگاه های دولتی کشور اهدا شده است. دستگاهی که برای نظارت بر حسن رعایت قوانین بهداشتی در روزگار کرونا از ضعف لجستیک رنج می برد و اینجا بود که فولاد مبارکه وارد عمل شده و در راستای مسئولیت اجتماعی خود این سه دستگاه را به این سازمان اهدا نمود.

نکاتی که در متن نامه منتشرشده، من جمله لفظ محرمانه بودن نامه مستتر است خود مخاطب هوشیار را نسبت به کشف بهتر موضوع رهنمون می‌کند.

اینجاست که اگر نجابت فولاد مبارکه و مصلحت کشور اقتضا می نمود و اسناد تحویل این خودروها نیز قابل انتشار بود همان هایی که تهمت می‌زنند، شرمنده رفتار خود می شدند و چهره از رویشان برداشته می‌شد و برای مردم نیز بهتر شناخته می‌شدند.

اما به راستی با توجه به بودجه ضعیف برخی از دستگاه ها، اگر کمک ها وحمایت های فولاد مبارکه در راستای مسئولیت های اجتماعی همراه بقیه نهادها نباشد، شیوه صحیح تری هم وجود خواهد داشت؟

همانگونه که فارغ از منافع ریالی، فولاد مبارکه به تمام بیمارستان های کرونایی، اکسیژن رایگان تولیدی خود را اهدا نمود.