در تازه ترین نشست خبرگزاری موج  که در دفتر این خبرگزاری تحت عنوان "در آینده نزدیک صدا و سیما با چه چالش هایی روبرو می شود" با حضور مصطفی محمد صادقی کارشناس ارشد پژوهشگر صدا و سیما ، اصغر دهقان تهیه کننده  صدا و سیما ، جمال نوروزباقری خبرنگار ، سارا ریخته گر زاده پژوهشگر اجتماعی در حضور ناصر حضور بخش مدیریت این خبرگزاری در اصفهان برگزار شد.

در ابتدا این جلسه چالش ها به دو دسته تقسیم بندی شد. چالش های محیطی که در داخل صدا وسیما با آن درگیر هستیم اعم از مسائل مالی که ایجاد وابستگی کرده به سازمان ها و ادارات دولتی و بدتر از آن شرکت های خصوصی هستند که تعیین و تکلیف می کنند تا برنامه ها چه سمت و سویی به خود بگیرند. بهره وری نیروی انسانی موضوع بعدی در چالش های محیطی است که  نیروها در صدا و سیما حرفه ای نیستند .

چالش های خارجی که از میزان اعتماد و رضایت مخاطب شروع می شود که در کل اصلا کسی بیننده صدا و سیما هست یا نیست؟! تا آسیب ها وچالش هایی که با آن درگیر هستیم و بیشترین تمرکز ما بر چالش های خارجی است.

در ادامه این نشست فقدان دانش در تلویزیون مطرح و عنوان شد: بزرگترین مسئله ای که تلویزیون با آن روبروست ، ابتدا می گوید و بعدا می رود ، درباره آن مطالعه می کند. در صورتی که ابتدا باید جامعه شناسی و علوم اجتماعی دانست و از مردم و سلایق آنها شناخت داشته باشید. در گذشته هرچه گفته می شد مورد قبول مردم واقع می شد به این دلیل که دری به دنیا باز نشده بود اما امروز درها باز شده و شما نمی توانید مثل گذشته عمل کنید و هرحرفی را بزنید زیرا مردم به ما می خندند.

در گذشته افرادی بودند که تخصص این کار را داشتند و با سواد بودند اما امروز اگر در سرتاسر شبکه اصفهان جست وجو کنید، یک نیرو متخصص پیدا نمی کنید. وقتی اینها تخصص ندارند و همه سهمیه ای هستند ، چه توقعی می توان داشت. افرادی که در تلویزیون اصفهان هستند شایستگی تهیه برنامه ندارند. صدا و سیما معلول بی سوادی مسئولین است و دیگر نمی توان مردم را فریب داد زیرا درها بوسیله فضا مجازی ، شبکه های ماهواره ، اینترنت و... باز شده است.

در این نشست تولید برنامه ها در صدا وسیما مورد نقد قرار گرفت ونسبت به پخش برنامه هایی که  مروج خرافه گویی و دروغ گویی هستند نیز با توجه به اینکه دیگران ما را مسخره کرده و جهان به این شکل ما را خواهد شناخت. درادامه نیز با بیان اینکه تلویزیون جمهوری اسلامی ایران یک مرده ای است که هنوز آن را خاک نکرده اند و هر لحظه که روی آن خاک هم بریزند هیچ اتفاقی نمی افتد چون خانه ازپای بس ویرانه است.

در ادامه این جلسه حاضرین در خصوص راه حل های برون رفت از این وضعیت به صراحت اعلام کردند که  تلویزیون را باید به دست جوان ها و متخصصین این رشته سپرد و به آنها امکان و میدان داده شود. آن زمان که انقلاب کردید و امروز از مدیران وسران نظام شده اید، همسن جوانان امروز بودید . بیایید و به جوان ها میدان بدهید و این مسئولیت است و رضا خدا در همین است نه اینکه شما سالیان سال در پست خود ثابت مانده و حاضرنیستید از صندلی خود بلند بشوید.

ما امروز خروجی های زیادی در زمینه هنرهای نمایشی ،سینما و تلویزیون در سراسر کشور و از جمله اصفهان داریم اما خروجی اینها چه می شود؟! همه بیکار هستند ویا به شغل هایی روی آوردند که ربطی به تخصص و رشته آنها ندارد اما در صدا و سیما مرکز اصفهان شاهد حضور افرادی هستیم که نه تخصص دارند و نه تجربه و نه سواد فقط رابطه دارند و رانت و از سهمیه استفاده می کنند.

صدا و سیما باید خراب شود تا آباد بشود .ایجاد شبکه خصوصی امروز اهمیت ویژه دارد تا بتوانیم از این جوانان صاحب فکر استفاده بکنیم تا  در صدا و سیما یک حرکتی ایجاد شود وقتی ببینند در یک شبکه خصوصی با سرمایه کم ،برنامه و سریال هایی با کیفیت تولید می شود و مخاطب فراوان دارد  در مقابل فردی که با سهمیه و رانت در صداوسیما مسئول شده از او می پرسند که شما با سرمایه دولتی و امکانات فراوان چطور نتوانسته اید این کار راانجام بدهید و باز خواست خواهد شد. بی سوادی مدیران و کارکنان صدا و سیما هم به خودشان ضربه می زند هم به جامعه.

متاسفانه برنامه سازان صدا و سیما در همه رده ها نه شناختی از مردم دارند و نه از جامعه و متاسفانه تا زمانی که همه چشم دوخته اند به یک دهان ، هیچ تغییری در این مملکت ایجاد نخواهد شد . سازمان های ما به شدت کند عمل کرده و سلیقه ای فکر می کنند.

تلویزیون امروزخود بزرگترین چالش و مروج بی اخلاقی است. حکومت عریان در تلویزیون نشسته و به کودک من گناه یاد می دهد با برنامه هایی که تولید می کنند. و مردم  به روایت صدا و سیما در همه ابعاد چه در بخش خبر، سریال ،نقد ، برنامه سازی و... اعتماد ندارند وجالب تر آن است که مجریان و بازیگران در تلویزیون جمهوری اسلامی ایران دارای دو چهره هستند یکی همان تصویری که صدا و سیما پخش می کند و تصویر دیگر که حقیقی است در شبکه های مجازی و اینترنت می بینیم.

حکومت مردم را متظاهر کرده و نمود عینی آن را می توان در صدا و سیما جمهوری اسلامی به خوبی مشاهده کرد که آنرا تبلیغ می کند و کانون خانواده را از بین می برد. چرا ما به جامعه آگاهی نمی دهیم و ازآگاهی دادن می ترسیم ، پس با آگاهی مخالف هستیم .