به گزارش خبرگزاری موج هرمزگان، کاسبان و بازاریان شهرستان پارسیان از ابتدای شروع طرح محدودیت‌های کرونایی علیرغم همه مشکلات اقتصادی و معیشتی با همراهی شایسته اقدام به تعطیلی کسب و کار خود کرده‌‎اند تا تمام قد همگام با دولت و مسئولان با شیوع ویروس کرونا مقابله کنند.
اما با گذشت چند روز از شروع قرنطینه و ادامه دار شدن این روند و همچنین مشاهده تناقض در عملکرد مسئولان نسبت به محدودیت های کرونایی، این کاسبان از تعطیل شدن کسب و کارشان ابراز نارضایتی کردند و پیش از ظهر روز گذشته مقابل فرمانداری پارسیان دست به تجمع زدند.
به گفته این معترضان تا زمانی که برای تامین حداقل های زندگی و مایحتاج روزه مره کسبه تدبیری اندیشیده نشود، مصوبه ستاد ملی مدیریت و مقابله با کرونا تنها موجب ضرر اقتصادی به کسبه است، در حالی که در ایام نوروزی و هجوم تورهای گردشگری و گردشگران به این شهرستان و برگزاری عروسی ها با محدودیت روبرو نشده بود.
چوب آن عدم مدیریت را اکنون و در این شرایط بد اقتصادی و در بهترین فصل فروش باید کسبه بخورند.
تعطیلی اصناف مختلف و محدودیت‌های تردد در شهرستان پارسیان مانند بسیاری از شهرستان‌های دیگر کشور آغاز شد، دیدن تعطیلی مغازه ها در شهر خلوتی مثل پارسیان که مغازه داران بعد از گذشت ساعت ها شاهد ورود یک مشتری بودند و  مشاهده صفوف عجیب و بهم پیوسته برنج و شکر در این شرایط، حکایت یک بام و دوهوایی بود که صدای مردم را در آورده است.
بررسی‌های میدانی از وضعیت بازار و صنوف مختلف در سطح شهر پارسیان بیانگر این است که تمامی اصناف گروه‌های شغلی دو، سه و چهار کرکره‌های مغازه‌ها را بسته و تنها راه ارتباط با آنها شماره تلفن‌هایی است که روی کرکره‌ها یا تابلوهای مغازه خودنمایی می‌کند و گاه برای حل کوچکترین مشکل مانند خرید شارژر موبایلی که خراب شده است مردم با چالش رو به رو هستند.
یکی از این معترضان که مدام از چک، قرض، اجناس مانده در مغازه، هزینه‌های آب، برق، بیمه و مالیات سخن می‌گفت در این باره بیان داشت: امسال نتوانستیم کاسبی کنیم، دقیقا وقتی فصل فروش ما است تصمیم می‌گیرند مغازه‌ها را تعطیل کنند، شاید برای خیلی از کاسبان شهرهای بزرگ مهم نباشد، چرا که فصل فروش آنان نوروز بود و بابت فروش مشکلی ندارند اما فصل فروش در پارسیان قبل از عید سعید فطر است.
وی گفت: دولت به ما می‌گوید تعطیل کنید ولی چه کسی به فکر چک‌ها و قرض‌های ما است، چه کسی به فکر اجاره مغازه و اجناس ماست، از زمان شیوع ویروس کرونا در شرایط معمولی همآنطور که باید مشتری نداشتیم چرا خیال می‌کنند تعطیلی اصناف به منزله مدیریت کرونا است؟!
این معترض ادامه داد: اگر این امر کمکی می‌کند ما یکسال مغازه مان را تعطیل میکردیم، مگر نه اینکه به گفته مسوولان بیشترین علت ابتلا و شیوع بیماری در کشور و استان، دورهمی های خانوادگی است پس باید مسوولان کاری کنند که مردم صفوف طولانی، دورهمی‌های خانوادگی، مراسم عروسی و عزا را تعطیل کنند نه اینکه جلوی کسب و کار ما را بگیرند و تمام این محدودیت ها در حالیست که ما در نوروز امسال شاهد هجوم گردشگران و برگزاری عروسی های دسته جمعی در این شهرستان بدون هیچ محدودیتی بودیم و اکنون نیز صفوف مختلف برنج و شکر و روغن وجود دارد. آیا چوب این بی تدبیری را کسبه باید بخورند.
یکی دیگر از معترضان اذعان داشت: شما به ما بگویید ما با مغازه های بسته چگونه معیشت مان را تامین کنیم، اگر همه بخش‌ها و مغازه ها را تعطیل کنند درست است ولی باز هم شاهد تبعیض در این مورد هستیم و با برخی مغازه ها  گویی کاری ندارند و ضمنا وقتی صفوف کالاهای اساسی وجود دارد. وقتی بانک ها و دیگر مراکز پر رفت و آمد باز هستند آیا تعطیلی مغازه های ما که در این شهر خلوت در ساعت به دو نفر هم نمی‌رسد چاره کار است.
یکی از بانوان حاضر در این تجمع با اشاره به اینکه همه فشار به مردم و اصناف است، گفت: خود دولت چه اقدامی کرده است مگر  نمی شود یکبار دولت هم پول برق و مالیات و بیمه را ببخشد کافیست چند روز پول برق را دیرتر پرداخت کنیم  بی شک برق را قطع خواهند کرد یا از سوی بانک‌ها به خاطر چند روز تاخیر در پرداخت اقساط جریمه می شویم، دولت در این موارد کجا با ما همکاری کرده است.
وی افزود: از دولت می‌خواهیم در این روزهای سخت کمک حال ما باشد و با تصمیمات احساسی عرصه را بر ما سخت نکند، وقتی ما کسبه اعتراض می‌کنیم برخی تصور می‌کند تنها به فکر کسب درآمد و پول هستیم، خدا را گواه می گیریم که اینگونه نیست و قطعا سلامتی هموطنان و رعایت اصول بهداشتی برای ما نیز حائز اهمیت است اما میدانم این راه چاره نیست و بی تدبیری است.
یکی دیگر از معترضان گفت: کسبه و بازاریان مانند کارمندان دولت نیستند که آخر ماه حقوق دریافت کنند تا خیالشان راحت باشد و مشکلاتشان کم باشد؛ بیشتر بازاریان اگر یک روز سرکار نروند برای تهیه مایحتاج روزانه خود  به مشکل می‌خورند و اگر در این باره چاره اندیشی نشود نیمی از اصناف ورشکسته خواهند شد که در پی آن بیکاری و آسیب‌های اجتماعی دامن جامعه را خواهد گرفت و این به نفع مردم پارسیان نیست.