به گزارش خبرنگار موسیقی خبرگزاری موج، مهرداد هویدا آهنگساز، تنظیم‌کننده و خواننده در جمع داوران مسابقه استعدادیابی نواهنگ حضور داشت که توسط شبکه آی فیلم ۲ برگزار شد. بر همین اساس با این هنرمند و محقق گفتگویی انجام داده ایم که در دو بخش منتشر می شود. در بخش اول نظرش را در مورد این مسابقه و هنرمندان جوان افغانستانی بیان کرده است و بخش بعدی این گفتگو به وضعیت موسیقی ایران در حال حاضر و درخواستش به عنوان یک کارشناس حوزه موسیقی از رئیس جمهور آینده کشور جویا شده ایم.

مهرداد هویدا در مورد تجربه اش از داوری این مسابقه استعداد یابی موسیقیایی برای جوانان مهاجر افغانستانی در ایران  به خبرگزاری موج گفت: اولین باری که گروه موسیقی افغانستان در جشنواره فجر شرکت کرد با سرپرستی من بود که اساتید بزرگ موسیقی افغانستان که در ایران حضور داشتند و کسی خبر نداشت را به وزارت ارشاد معرفی کردم و با طی مراحل بسیار، در سال های ۷۴-۵ دو حضور درخشان در جشنواره های فجر داشتند. این زمینه ای شد که برای اول بار بعد از انقلاب چند آلبوم موسیقی افغانستان را در ایران منتشر کنیم که یکی را که خودم با همکاری اساتید افغانستانی و کامکارها خوانده بودم موسسه مشکات و دوتای آن با عناوین «نوروز آورگان» و «نوای افغان» را حوزه هنری منتشر کرد. آلبوم دیگری هم با نام «الله مدد» را انتشاراتی دیگر منتشر کرد.

این هنرمند  افزود: منظورم از بیان این نکات این است که حدود ۲۵ سال است که در حوزه موسیقی افغانستان فعالیت دارم و پیش از هر چیز از این اتفاق بسیار خوشحال شدم. با تمام این تفاسیر، چون اولین تجربه بود، حتما کم و کاستی هایی وجود داشته اما به عنوان اولین تجربه می توان اجرای این مسابقه را خوب توصیف کرد که در ادامه راه و تجربه های بعدی، مطمئنم که از هر وجهی که نگاه کنیم، بهتر و کامل تر و توانمندتر هم خواهد شد.

براساس شرایط موجود داوری کردیم

این مدرس موسیقی در پاسخ به این سوال که این هنرمندان جوان افغانستانی بیشتر تحت تاثیر موسیقی رایج کشور ما هستند یا موسیقی کشور خود گفت: راستش را بخواهید این جوانان بیشتر تحت تاثیر موسیقی ایران هستند. من هم در داوری بر اساس آنچه که موجود بود قضاوت می کردم اما اگر در دوره دیگری باشد و از ابتدا گزینش را کمی جدی تر بگیریم، بر اینکه المان هایی از موسیقی که با آن آشنائی دارم در کار شرکت کنندگان باشد تاکید خواهم کرد که متاسفانه در این دوره وجود نداشت. به هر حال ما بر اساس آنچه وجود داشت قضاوت کردیم اما موسیقی افغانستان قواعد و ویژگی ها و زیبائی شناسی خودش را دارد که درآثار این دوره کمتر دیده شد.

وی تاکید کرد البته موسیقی این هنرمندان جوان بدون جغرافیا نبود اما موسیقی فعلی افغانستان هم وارداتی است که حدود 170 سال پیش با ورود یک گروه موسیقی از هند به سفارش یکی از پادشاهان افغانستان، به این کشور وارد شد و مورد استقبال قرار گرفت و به نوعی بومی آنجا شد. اصل موسیقی افغانستان در بخش های مختلف دیده می شود و به طور مثال در بخش بدخشان ساز و موسیقی مشخص خودش دیده می شود. هرات هم ساز و هم نوع آوازخوانی مشخص خودش را دارد. هر گوشه ای از این کشور می رویم این تنوع دیده می شود اما آن موسیقی که در حال حاضر رایج است به نوعی بومی آنجا شده. در همین هم قواعدی وجود دارد و در غزل خوانی یا به قول خودشان «یک پارچه موسیقی» که خواندن یک قطعه کوتاه موسیقی است، هم قواعد خاص خودش را دارد. امیدوارم که در سالهای آتی شرکت کنندگانی داشته باشیم که این ظرافت ها را در کارشان ببینیم و کسانی که از نظر توانایی و شناخت بهتر هستند و ارزش کاری بیشتری دارند را انتخاب کنیم.

موسیقی افغانستان از شرایط گذشته دور شده است

هویدا در پاسخ به این سوال که این هنرمندان جوان افغانستانی چقدر شاد و امیدوار بودند و چقدر درگیر غم دوری از وطن گفت: نه تنها آنها که اینجا خواندند بلکه کل افغانستان چند سالی هست که نسبتا از آن حال قبلی که درگیر جنگ و غم اندوه بوده در آمده است و بیشتر به سمت موسیقی و شعرهای عاشقانه و اجتماعی گرایش پیدا کرده اند و از ادبیات زمان جنگ مقداری دور شده اند. بر همین اساس تغییر کرده اند که اتفاق خوبی است چرا که هر چیزی زمان خود را دارد و الان نیاز نیست که مدام اشعاری در ارتباط با جنگ و سرگشتگی بخوانند و بهتر است که بر سازندگی پیش رود.