زمینه میثم مطیعی

میاد خاطراتم جلوی چشام

تمر ذکریاتی أمام عیونی

من اون خستگی تو راهو می خوام

أرید تلک المشقة فی الطریق

می‌خواستم مثه اهل بیت حسین

أرید أن أمضی فی هذا الطریق

با اهل و عیالم، پیاده بیام

بأهلی کما کان الحسین مع أهل بیته

آه حسرت توو سینمه و می باره چشام به پای غمت

قلبی ملیء بآه الحسرات، تذرف عیونی دموعا لحزنک

این غم کم نیست لیاقتشو ندارم آقا، بیام حرمت

لیس هذا الحزن بقلیل، وأنا لا أستحق أن آتی إلى حرمک

جاده به جاده، پای پیاده

بکل طریق، أخطو خطواتی

جا موندم اما زائر زیاده

بقیت أنا رغم کثرة الزوار

پریشونه حالم فدای سرت

إن حالی مضطربة، فداء لرأسک

فدای پریشونی خواهرت

فداء لاضطراب أختک

این اشکام برای خودم نیست فقط

لیست دموعی من أجلی

دلم توو خرابه ست پیش دخترت

بل و قلبی مع إبنتک فی خرابة الشام

من جاموندم، ولی نه مثه، سه ساله ای که غمت رو خرید

بقیت أنا، لکن لیس مثل الطفلة التی اشترت حزنک

من جا موندم شبیه کسی که هر چی دووید ولی نرسید

بقیت أنا، کمن جرى ولم یصل الی مقصده

جاده به جاده، پای پیاده

بکل طریق، و أخطو خطواتی

جا موندم اما زائر زیاده

بقیت أنا رغم کثرة الزوار

أنا قد حُرِمْتُ مِنَ الأربعینْ

من از اربعین محروم شدم

و قَلبی علیکَ یأنُّ أنینْ

در حالی که قلبم برای تو آه می کشد

أیَمْضِیْ الجَمیعُ و أبقَى هُنا

آیا همه بروند و من در اینجا بمانم؟

أُسَکِّنُ شَوقی و أُطفِی الحَنین ؟!

آیا از اشتیاقم به شما را ساکت کنم یا از دلتنگی ام بکاهم؟

آهٍ حسین ... لقد قَتلوکْ... لقد ذَبحوکْ... و أنت رَمِیْ

آه یا حسین... تو را کشتند... تو را سر بریدند... وبر خاک افکندند

یا سیِّدی ... فِداکَ أنا... و إنَّ هُنا... یَموجُ دَمی

ای مولای من! به فدای تو... که در اینجا ... خون من به جوش آمده است

یَبْکِی علیکَ إنسانُ عَینی

مردم چشمم بر تو میگرید

عَهدِی لَدیکَ فی الأربعینِ

عهد من با تو در اربعین است

اَوَدُّ الذَّهابَ إلى الأربعینْ

میخواهم راهی سفر اربعین شوم

لأصْرُخَ ضِدَّ العِدا " یا حُسین "

تا بر سر دشمنان فریاد بکشم "یا حسین"

فهذی المَسِیرةُ تَحْمِی الحَیاة

راهپیمایی اربعین ضامن بقای زندگی

من الداعشیِّین و المُعْتَدین

از متجاوزان و داعشی هاست

فی الأربعین... أنُوحُ عَلیکْ... أتوقُ إلیکْ... وکلِّیْ مُنى

در اربعین... برای تو نوحه سر میدهم ... وشیفته تو میشوم... وتمام وجودم آرزوست

الأربعین ... عُلُّوُ نِدا... و سَیلُ نَدى... و نبعُ سَنا

اربعین... ندای بلند... وسیل قطرات اشک...و چشمه نور جهان است

الأربعینُ موجُ الشُّعوبِ

اربعین موج ملت های مظلوم است

متى یَحینُ وقفُ الحُروبِ؟

جنگ ها چه وقت به پایان می رسند؟

زمینه سید رضا نریمانی

خیلی دلم میخواست که حرم بیام پیاده

دعوت نکردی من رو غم تو دلم زیاده

حالا دارم میسوزم تو حسرت کربلا

دوباره قسمت نشد بازم جا موندم آقا

سهم من شد از حرم چشم‌تر یه دنیا غم

کاش ببینم این شبا خواب حرم

همه رفتن به کربلا منم موندم حالا تک و تنها

حسین جانم حسین جانم حسین جانم

یه عده دارن آقا طی می‌کنن جاده‌ها

الان پای پیاده دارن میرن کربلا

یه عده هم مثل من با چشمای خیس آقا

زل میزنن به عکس غروب کرب و بلا

باز نشد که من بیام تو حرم بدم سلام

میمیرم من آخرش‌ای با مرام

دلم تنگه میخوام حالا برم مشهد پیش امام رضا

حسین جانم حسین جانم حسین جانم حسین جانم

زمینه محمود کریمی

رفتی ای مسافر بی من

من کجاها رفتم بی تو

رفتی با اباالفضل و من

با یتیما رفتم بی تو

 تنت روی خاکا جاموندو

سرت روی نی همراهم بود

صدای علی تو فریادم

صدا مادرم ، آهم بود

چهل روز ، چهل ماه ، چهل سال

دل زینب ، کنار تو ، تو گودال

لحظه لحظه بی تو در دل

عالم و تحمل کردم

هر جایی که در موندم

به مادرم توسل کردم 

غمی که من از اینجا بردم

تو شام بلا سنگین تر شد

رقیه به شب تو ویرونه

جلو چشمای من پرپر شد

منو گریه ، منو زاری ، منو ناله

دل زینب ، کنار تو ، تو گودال

چهل روز ، چهل ماه ، چهل سال

دل زینب ، کنار تو ، تو گودال

به کوچه ها تکرار

اون همه کبودی بودم

بی تو و اباالفضل بین

اون همه یهودی بودم

سرت رو نی ، دستای من

مثه حلقۀ انگشتر شد

اومد از رو نی پایین اما

تو طشت طلا زخمی تر شد 

جای زنجیر ، هنوز رو این ، پر و بال

دل زینب ، کنار تو ، تو گودال

چهل روز ، چهل ماه ، چهل سال

دل زینب ، کنار تو ، تو گودال

واحد سیب سرخی 

قدم قدم با یه علم

ایشاالله اربعین میام سمت حرم 

با مدد شاه کرم

ایشالله اربعین میام سمت حرم

میباره اشک چشمام نم نم

رو دوشم کول باره از غم

میبینم هر کیو این روزا 

داره آماده میشه کم کم 

سختی راحت میشه تو این راه

منتظر مونده بودم چند ماه 

راهی میشم با یک سربند لبیک یا اباعبدالله

قدم قدم با یه علم

ایشاالله اربعین میام سمت حرم

با مدد شاه کرم

ایشالله اربعین میام سمت حرم

میباره اشک چشمام نم نم 

رو دوشم کول باره از غم 

میبینم هر کیو این روزا 

داره آماده میشه کم کم 

سختی راحت میشه تو این راه 

منتظر مونده بودم چند ماه

راهی میشم با یک سربند لبیک یا اباعبدالله

قدم قدم با یه علم

شور حسین طاهری

اللهم الرزقنا حرم آرزومه کربلا برم

نکنه میخوای بگی که برات نوکر نمیشم

نکنه میخوای بگی که از این بهتر نمیشم

نکنه میخوای بگی که دیگه عذرم رو میخوای

نکنه می خوای بگی که دیگه منو نمیخوای

خدا اون روزُ نیاره که برات گریه ام نگیره

خدا اون روز نیاره بی تو بختم میشه تیره

نگو نمیشه کربلات بیام رومو زمین نزن امیر

آقا جون صحن و سراست بیام رومو زمین نزن امیر

جلو ضریح باصفاست بیام رومو زمین نزن امیر

اللهم الرزقنا حرم آرزومه کربلا برم

نکنه میخوای بگی که ز دستم غصه داری

نکنه میخوای بگی که دیگه دوسم نداری

نکنه میخوای بگی که حرم جای بدا نیست

نکنه میخوای بگی که تو که جات کربلا نیست

خدا اون روزو نیاره اسمم از قلم بیوفته

پس چطور چشای خیسم آقا به حرم بیوفته

جواب دلم رو خودت بده نرم حرم کجا برم

مرهم این غم رو خودت بده نرم حرم کجا برم

برات حرم رو خودت بده نرم حرم کجا برم

اللهم الرزقنا حرم آرزومه کربلا برم

نکنه می خوای بگی دلم شیدا نمیشه

نکنه میخوای بگی که چشام دریا نمیشه

نکنه میخوای بگی که خودی نیستم غریبم

نکنه میخوای بگی بی نصیب از بوی سیبم

من رسول ترک نمیشم خودتو بدی نشونم

لحظه ی مرگم بیای و من آقام گلدی بخونم

کبوتر صحنم ز گنبدت جدام نکن رهام نکن

حالا یکی شد نوکر بدت جدام نکن رهام نکن

به سینه ندیده دست ردت جدام نکن رهام نکن

اللهم الرزقنا حرم آرزومه کربلا برم