تو وقتی اومدی گفتم که تقصیر دل من بود

تو که دیدی بابات خوابه چه وقت گریه کردن بود

حالا که اومدی پیشم بازم آغوشتو وا کن

بغل کن بغضمو بازم غریبیمو تماشا کن

حالا که اومدی پیشم بزار خلوت کنم با تو

بزار تعریف کنم بعدش ببین من پیر شدم یا تو

ببین حرفای تعریفی دیگه حرفای خوبی نیست

ببخش واسه پذیرایی خرابه جای خوبی نیست

ببخش حرفای تعریفی دیگه حرفای خوبی نیست

ببخش واسه پذیرایی خرابه جای خوبی نیست

خرابه بسترش خاکه خرابه بالشش خشته

تو خیلی خاکی ای اما برای دخترت زشته

برای دخرت زشته که خونش اینطوری باشه

بذار چیزی نگم شاید تو حرفام دلخوری باشه

کدوم خانوم با این حالش پیش مهمون مودب نیست

ببخش از راه طولانی سرو وضعم مرتب نیست

اگه مهمون داری باید براش با جون مهیا شی

خجالت میکشی وقتی نتونی از زمین پاشی

حالا چشمای کم سومو به هر چی جز تو میبندم

به زورم باشه پامیشم به زورم باشه میخندم

مگه تو صورتم امشب به غیر خنده چی دیدی

که از وقتی پیشم هستی یه بار حتی نخندیدی

ببین حرفای تعریفی دیگه حرفای خوبی نیست

ببخش واسه پذیرایی خرابه جای خوبی نیست

ببخش واسه پذیرایی خرابه جای خوبی نیست

حالا که اومدی خیلی دیر شده

دخترت با غم و غصه ها پیر شده

خیلی دیر شده...

من میدونستم که خودت رو میرسونی

هر جوری باشه حتی با این سر خونی

سر میزاری رو پاهام منم برات دلبری میکنم

کی گفته مادر نداری خودم برات مادری میکنم

تموم عالم بنده ی رقیه خاتونه

خوشی مولا خنده ی رقیه خاتونه

حواله کرببلا اربعین هر سال

تو دستای بخشنده ی رقیه خاتونه

یا رقیه خاتون

زندگیم فداتون

نبض قلبم داره

میزنه صداتون

ثانی زهراءِ

سر تر از حواءِ

بی بی تکیه گاهه

بی سینه زن محاله

پادشاه منی

من غلام تو ام

تو پناه منی

جلد بام تو ام

رقیه رقیه

شفیعه ی روز جزا رقیه ساداته

عزیز قلب مرتضی رقیه ساداته

مدرس درس جنون و عاشقی بانو

تو روضه ها صاحب عزا رقیه ساداته

یا رقیه سادات

قبله گاهت آقا

سینه زنی واست

بهترین عبادات

بین شور و گریه

لعن بر امیه

لقب من اینه

خادم الرقیه

صاحب دلمی

من مرید تو ام

حل مشکلمی

به امید تو ام

رقیه رقیه

دوسش دارم یه عالمه

دختر پادشاهمه

گدایی در شما

کار هزارتا حاتمه

هزارتا حاتمم کمه

کار تموم عالمه

اگر چه شهره هستم

به درد بی نوایی

به قالی سلیمان

ندارم اعتنایی

چرا که من دوباره

قالی روضه هاتم

غلام حلقیه گوشو

نوکر نوکراتم

انا کلب الرقیه

انا کلب الرقیه

حسین

حسین

حسین

میگرده دنیا روی انگشت رقیه

روزی دیوونه ها تو مشت رقیه

از بس که دلبری کرده این شیرین زبون

عموش ابوالفضل رو دیگه کشته رقیه

چه جبروتی نفس عموتی دم ملکوتی شهزاده

چه سکناتی عالی درجاتی دنیای باباتی شهزاده

نوی زهرا صاحب دنیا هستی مولا شهزاده

دنیامه رقیه عقبامه رقیه

شیرین ترین اسم جهانه

هستیمه رقیه مستیمه رقیه

میسازه از گدا دیوونه

عشقش توی دلم میمونه

مولاتی رقیه مولاتی رقیه

سیدت السادات یا رقیه

ستاره های سیارتیم و تو زحل

شیوه ی فرمانروایی تو بی بدل

برای آدم و عالم سفرتون بازه

کرامته تو رفته به سلطان جمل

کوه سجایا ثانی زهرا انظر الینا شه بانو

عجب حیایی عشق خدایی ملیکه ی مایی شه بانو

جلد هواتم خاک پاهاتم از نوکراتم شه بانو

دلدار رقیه سالار رقیه

هوای نوکراشو داره

بی همتا رقیه عشق ما رقیه

برای ما کم نمیزاره

مولاتی رقیه مولاتی رقیه

سیدت السادات یا رقیه

از وقتی که شدی تموم کس و کارم

برای تو یک تنه سنگ تموم میگذارم

از بچگی پاتوقم کنج روضه ها

صدقه سرتون چه رفیقایی دارم

چه رفقایی چه سینه زنایی چه میوندارایی داری تو

چه نفسایی چه چایی ریزایی چه نوحه خونایی داری تو

چه علمایی چه کتیبه هایی چه دیوونه هایی داری تو

اعجوبه رقیه محجوبه رقیه

سایش باشه رو سر تا روز قیامت

نیمه نگاش براش کفافه

مولاتی رقیه مولاتی رقیه

سیدت السادات یا رقیه