کوله پشتیمو مثه همیشه بستم

تا که راهی شم به سمت آغوشت

ولی امسال خاطراتو می‌نویسم

پای تصویر ضریح شیش‌گوشت

تو که نیم نگات برای درد دل تسکینه

تووی تلخی زمونه اسم تو شیرینه

دلم آروم نمیگیره یه سوالی دارم

نکنه از چشات افتادم که حالم اینه!

حق داری اگه نخوای نگام کنی

نکنه دیگه نخوای دعام کنی

ولی کاش بازم برا زیارتت صدام کنی

میون موکبا، جای ما خالی

کنار زائرا، جای ما خالی

نجف تا کربلا، جای ما خالی

جای ما خالی

اگه قلب عاشقو غبار بگیره

نتونه جلوه‌ی معشوقو ببینه

چاره‌اش اینه گرد و خاک راه زوار

روی آیینه‌ی قلب اون بشینه

بایدم سهم دلم گریه و حسرت باشه

روی دوشم بار سنگین خجالت باشه

پایی که به سمت هر گناه قدم برداشته

بایدم توو خونه محروم از زیارت باشه

کی میدونه توو دلت کی جا شده

وقتی حر با دست تو سوا شده

خوش به حال کسی که راهی کربلا شده

توو راه ماتمت ، جای ما خالی

توو دسته‌ی غمت، جای ما خالی

به زیر پرچمت، جای ما خالی

جای ما خالی

میون موکبا، جای ما خالی

کنار زائرا، جای ما خالی

نجف تا کربلا، جای ما خالی

جای ما خالی

همیشه همین حوالی می‌رسیدم

روبه‌روی گنبدت که غرق نوره

اگه دعوت نکردی چاره‌ای نیست!

مهر تربتت برام سنگ صبوره

سجده میکنم رو تربت یه نفس می‌بارم

دوس دارم توو کربلا سر از رو مهر بردارم

هرچی یا حسین میگم بیشتر آتیش میگیرم

خب یه بار جوابمو بده منم دل دارم

چجوری جواب بدی وقتی سرت

خیلی فاصله داره با پیکرت

هنورم میگه اناالعطشان رگای حنجرت

توو جمع اشک و آه، جای ما خالی

توو بارگاه ماه، جای ما خالی

کنار قتلگاه، جای ما خالی

جای ما خالی

میون موکبا، جای ما خالی

کنار زائرا، جای ما خالی

نجف تا کربلا، جای ما خالی

جای ما خالی