به گزارش خبرگزاری موج از خوزستان، بحران یک هفته ای آب در کلانشهر اهواز و بازگشت به شرایط دهه ۳۰ و تامین آب شرب شهروندان بویژه در ۷ محله بزرگ شرق از رهگذر تانکرهای نفت کش! موقعیت دیگری را فراهم کرد تا کارنامه ابهام اندود و پرچالش مدیریت «فرسوده» آبفای اهواز طی سه سال اخیر را مورد کنکاش، ارزیابی و مداقه قرار دهیم. تقریبا می توان مدیریت آبفای اهواز را در سه سطح زیر مورد بررسی قرار داد: الف ) فقدان مولفه «مدیریت بحران» و ناکارآمدی پدافند غیر عامل شرکت آبفای اهواز در شرایط فوق العاده و بحرانی. مدیریت «لحظه» یا «بحران» و کارآمدی سیستم پدافند غیر عامل از جمله پارامترهای مهم ارزیابی عملکرد دستگاه های اجرایی است بطوریکه طی دهه اخیر و براساس سیاست های کلی ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری و رویکرد دولت و مجلس در راستای کارآمدسازی نظام اجرایی کشور در مقابله با حوادث غیرمترقبه و بحران ها ضمن تاسیس سازمان پدافند غیر عامل و افزایش اعتبارات  مربوط  به ادارات کل مدیریت بحران استان ها و ابلاغ دستور العمل جامع،  این شاخص بعنوان مبنای اساسی ارزشیابی سازمان ها ، شرکت ها و ادارات  قرار گرفت. اگر بخواهیم مدیریت آبفای اهواز را باتوجه به مشکلات، چالش ها و بحران های پیش آمده در حوزه آب و فاضلاب شهرهای تحت پوشش (اهواز، کوت عبدالله، شیبان، حمیدیه، ملاثانی و ویس) مورد ارزیابی قرار دهیم متاسفانه باید گفت نمره آن در مقایسه با شاخص های تعیین شده، منفی است. جهت اثبات این مدعا به چند مورد از مسائل مربوط این حوزه اشاره خواهیم داشت: ۱-شرکت آبفای اهواز با احتساب شهرهای اقماری مجموعا حدود ۶۰۰ هزار مشترک دارد که تقریبا حدود  ۴۷۰ هزار مشترک آن مربوط به کلانشهر اهواز است. عقل و منطق و همچنین مفاد مربوط به دستور العمل مقابله با حوادث غیر مترقبه و مدیریت بحران ایجاب می کند  تا این شرکت برای روزهای بحرانی حداقل برای هر  خانوار یک متر مکعب و مجموعا برای کلانشهر اهواز ۴۷۰ هزار  مترمکعب «ذخیره آبی »  داشته باشد، این در حالی است تاکنون شرکت آبفای اهواز با وجود پیش بینی انواع تهدیدات و مشکلات حتی در اندیشه چنین مساله ای برای درازمدت نبوده است. ۲-تعطیلی خط انتقال آب کارون به تصفیه خانه شماره های  ۱و  ۲ (کیان آباد و ملی راه) و اتکای صرف به خط انتقال الغدیر ( آب کرخه). براساس اظهارت مسوولان آبفا و سازمان آب و برق طرح الغدیر باهدف پایدار سازی شبکه روزانه ۴۰۰ هزار مترمکعب معادل ۷۰ درصد آب مورد نیاز اهواز را تامین می کند. بحران یک هفته ای آب در اهواز خلاف ادعای مسوولان این شرکت را ثابت و نشان داد این طرح هم به دلیل طول ۱۰۰ کیلومتری خط انتقال و نیز از جهت اتکا به منبع آب کرخه نمی تواند عامل پایداری شبکه باشد و جمع آوری خطوط انتقال آب کارون که با تصفیه خانه های ملی راه و کیان آباد به ترتیب ۵۰ و ۲۰۰ متر فاصله دارد ، بدور از عقلانیت و آینده نگری بوده است . زیرا پیش بینی شرایط بحرانی و تعبیه راههای برون رفت لازمه مدیریت جامع و دور اندیش می باشد. البته در مساله جابجایی خطوط انتقال آب شرب اهواز از کارون به کرخه نکته ظریفی نهفته است و آن چیزی جز همراهی مدیران آبفا و سازمان آب و برق خوزستان با مافیای انتقال آب کارون نیست. ۳-در راستای ارزیابی مدیریت کنونی شرکت آبفای اهواز بویژه طی یکسال اخیر می توان به مسائل و چالش های فراوانی اشاره کرد که همه نشان از ناکارآمدی مدیریت این شرکت  در مقابله با بحران و حتی کوچکترین مشکلات دارد: الف -تجمع فاضلاب غرب اهواز در کنار منطقه مسکونی ملاشیه و تشکیل دریاچه ای از گنداب که منجر به تخریب محیط زیست و تهدید سلامت جمعیت ۴۵ هزار نفری ساکن در ملاشیه گردیده است. ب-عدم تکمیل پروژه شبکه گذاری فاضلاب مناطق مختلف اهواز از جمله زرگان ، فرهنگیان ، بروال ، ملاشیه ، گلدشت و کیانشهر...که باعث ایجاد مشکلات فراوانی برای شهروندان خصوصا در فصل زمستان شده است. این پروژه از سال ۱۳۷۲ با اعتباری بالغ بر ۱۲۰ میلیارد تومان آغاز و با گذشت ۲۲ سال صرفا ۵۰ درصد آن انجام شده است ت-عدم تکمیل و بهره برداری از تصفیه خانه فاضلاب شرق اهواز. این پروژه با اعتبار ارزی ۱۰ میلیون یورو و اعتبار خط انتقال ۱۰ میلیارد تومان مقرر بود از سال ۱۳۹۳ بهره برداری و وارد مدار شود. ث-مقرر بود در راستای صیانت از اکوسیستم کارون این شرکت با اجرای طرح تصفیه خانه فاضلاب تا پایان سال ۱۳۹۵ مانع ورود حدود ۶۰ درصد  فاضلاب به رودخانه کارون شود که بدلیل عدم تکمیل پروژه ها و انجام تعهدات صرفا ۱۰ درصد رقم هدف گذاری شده تحقق یافته است. ج- عدم تکمیل و بهره برداری طرح آبرسانی به روستاهای جنگیه، ابودبس، گواتر، عمیره، سویسه سادات و ابوناگه با توجه به تخصیص اعتبار ۵ میلیاردی مقرر بود این طرح در دی ماه سال ۹۴ افتتاح و مورد بهره برداری قرار گیرد. ح-سریال مکرر تغییر رنگ و بوی آب شرب کوت عبدالله با طعم فاضلاب طی چهار ماه اخیر بطوریکه در اسفند ۱۳۹۴  این مساله به خبر نخست شبکه های اجتماعی استان تبدیل شد.متاسفانه حکایت آب کارون امروز هم  در محله کانتکس (کوی شریعتی) تکرار گردید. خ- عدم تکمیل شبکه گذاری فاضلاب منطقه «درویشیه» و رها کردن حفاری ها با تل های خاکی در خیابان ها. د-اخذ حق دفع فاضلاب از شهروندان ساکن در شهرهای شیبان و حمیدیه و عدم ارائه خدمات در این زمینه و نبود شبکه فاضلاب. از زمان تاسیس شهرهای فوق الاشاره تاکنون دفع فاضلاب ساکنان از طریق جوی های دفع آب های سطحی شهرداری انجام می گیرد. ذ- قطعی یک هفته ای آب شرب ۸ منطقه بزرگ اهواز و ایجاد مشکلات و تنگناهای فراوان برای شهروندان ، تا جایی که آب مورد نیاز شست شو و شرب ساکنان محلات هشتگانه پس از تماس با سامانه ۱۲۲ از طریق تانکر تامین می شد ، این پدیده حتی در بحرانی ترین دوران تاریخ خوزستان یعنی ۸ سال جنگ تحمیلی سابقه نداشته است! ر-عدم تکمیل و بهره برداری از تصفیه خانه شهر ویس با گذشت حدود ۹ سال از کلید خوردن پروژه و نیاز شدید مردم این منطقه به آب شرب سالم. شاید برخی کمبود بودجه و اعتبارات با دلیل این ضعف ها ، مشکلات و ناکارآمدی ها بدانند، اما اگر بگوبیم شرکت آبفای اهواز پس از نفتی ها و پتروشیمی ها پردرآمد ترین بنگاه اقتصادی استان است سخن به گزاف نگفتیم ، زیرا مستندات و بیلان موجود نشان می دهد این شرکت از محل قبوض آب و فاضلاب و فروش انشعاب صدها میلیارد تومان در سال در آمد با ارزش افزوده بسیار قابل توجه دارد. شرکت آبفا از محل فروش آب و خدمات دفع فاضلاب به حدود ۶۰۰ هزار مشترک در ۶ شهر اهواز ، ملاثانی ، کارون ، حمیدیه ، شیبان و ویس سالانه ۴۲۰ میلیارد در آمد خالص علاوه بر مطالبات از سازمان ها دارد. این شرکت سالانه ۱۴۱۷۴ انشعاب آب و ۱۳۸۳۷ انشعاب فاضلاب به فروش می رساند که اگر میانگین بهای هر انشعاب را ۲۰۰ هزار تومان در نظر بگیریم مجموعا از محل فروش انشعاب، مبلغی در حدود ۵۶۹۲۲۰۰۰۰۰ تومان عاید این شرکت می شود. همچنین سالانه مبلغ ۱۱ میلیارد تومان بعنوان اعتبار مصوب بودجه سالانه برای بخش فاضلاب اهواز در اختیار این شرکت قرار می گیرد. طبق اطلاعات موجود دو شرکت مناطق نفت خیز و ملی حفاری سالانه ۱۰ میلیارد به آبفای اهواز جدای از مطالبات  پرداخت می کنند. در مجموع باید گفت آبفای اهواز علیرغم «دارندگی» اما از «ناکارآمدی» و «بی برنامگی» رنج می برد و جز از رهگذر برکناری مدیران اصلاح این وضعیت امکان پذیر نخواهد بود.