به گزارش خبرگزاری موج همدان، موضوعی مطرح می شود از سوی شهردار همدان در یکی از جلسات صحن شورای اسلامی شهر همدان مبنی بر اینکه نیاز به مصوبه پاداش ۵۰۰ میلیونی از سوی شورای شهر به عنوان پاداش به بخشی از کارکنان شهرداری را داریم و یادآور می شود این روالی بوده است که همه ساله وجود داشته است.

در صحن مطرح می شود که این مبلغ به کدام یک از کارکنان پرداخت می شود و پاسخ شهردار: به کارگرانی که در قسمت اداری کار می کنند، دقت کنید لطفا، به عبارت یعنی کسانی که به شهرداری به عنوان کارگر ورود پیدا کرده‌اند اما نه در بخش نیروهای خدماتی بلکه در قسمت اداری مشغول به فعالیت هستند( هر چند در هر بخشی نیروهای کارآمد نیز وجود دارد، روی سخن آن نیست).

مطرح می شود که آقای شهردار لیست افرادی را که قصد پرداخت پاداش به آن ها مطرح است را ارائه دهید، وی پاسخ می دهد که لیست را آماده و خدمت شما ارائه خواهیم داد. یعنی ابتدا مصوبه را طلب می کنند و آنگاه ارایه لیست افراد مورد نظر! اینکه اعضای شورا چگونه بدون مشاهده و بررسی میزان رعایت شاخص ها در این دست پاداش ها ابتدا مصوب می کنند و بعد بررسی، این هم جای سوال دارد؟

حال نکته‌ای دیگر که آن نیز مهم است: در حال و هوای طرح این موضوع از سوی شهردار، کرباسیان عضو شورای اسلامی شهر همدان عنوان می کند: آقای شهردار هر آنچه که قبلا رایج بوده است که درست نبوده که ما نیز بخواهیم آن را ادامه دهیم. ( پاسخ شهردار: پاداش هر ساله اتفاق افتاده و سال جاری نیز اینچنین است)

کرباسیان به درستی به موضوعاتی اشاره می کند اما یه اما دارد!

وی با بیان اینکه چرا پاداش ۵۰۰ میلیونی باید به کارگران بخش اداری داده شود و اصلا کارگر در بخش اداری چه می کند؟ دیگر آنکه چرا نامه رسان های شهرداری باید حقوق ۱۵ میلیونی بگیرند و چند پرسش با این تیپ، خطاب به شهردار از وی پرسش می شود کاملا درست اشاره کرد، در ادارای چه می کنند تا کی قرار است در اداری باقی بمانند؟

و حیدری عضو دیگر شورا با بیان اینکه هر کدام از این اعداد که به شورا برای تصویب آورده می شود و در موضوعات مختلف است اگر اندوخته شود شاید بتوان در برخی از پروژه های عمرانی نیمه کار به کار برد و این هم توصیه و تذکر مناسبی بود که از سوی وی اتفاق افتاد و اما اینجا هم اما دارد!

حال پاسخ هر دو اما مطرح شده در بالا را بدهیم که آن چیست؟

این عزیزان با اینکه به موضوعات درستی اشاره کردند اما هر دو زمانی که هنگامه رای دادن و عبور طرح به مصوبه به میان می آید هر دو بزرگوار رای مثبت به معنای تایید و اینکه موافقت خود را با پاداش ۵۰۰ میلیونی اعلام می کنند و در سیستم شورا ثبت و صورتجلسه می شود!

بله می تواند عجیب باشد که چرا زمانی که موضوعی را در راستای منافع مردمی نمی دانیم و درست نمی دانیم چگونه است که واژه هایی در خور تحسین به زبان می آوریم اما در عمل گونه ای دیگر و در نقطه مقابل رفتار می کنیم؟

در ظاهر منافع مردمی و در عمل نقطه مقابل آن رای می دهیم؛ بدین معناست که بزرگواران  تمامی صحبت های خود را که در باب اینکه چرا پاداش و چرا پروژه های عمرانی نه، را در معرض پرسش جدی قرار می دهند؟ این نوع رای دادن در راستای تامین منافع کیست مردم یا... ؟

و اینکه چرا تمامی اعضای شورا بدون اینکه لیستی را که خود بر آن تاکید داشتند را ندانسته و ندیده با رای مثبت خود تایید کردند؟

اینها پرسش هایی است که اذهان را به خود مشغول می کند و امید که اعضا نیز دقتی افزون در مصوبات و اظهارات خود داشته باشند.

مطالب مذکور نافی تلاش های اتفاق افتاده نیست و قدردان نیز هستیم؛ در صورت جوابیه رسانه منتشر خواهد کرد.