بیانیه حوزههای علمیه:
ارتقای حجاب مبتنی بر یک نگاه فرآیندی و تدریجی است
مرکز مدیریت حوزههای علمیه در بیانیهای بر احساس مسئولیت همه جانبه نهادهای مسؤول و ایفای نقش موثر آنان، در کنار برخورد قانونی با عوامل اصلی اشاعه فرهنگ بیحیایی و بیحجابی، به ویژه گروههای سازمان یافته تأکید کرد.
به گزارش خبرگزاری موج قم، مرکز مدیریت حوزههای علمیه درباره موضوع عفاف و حجاب، بیانیهای صادر کرد که متن آن به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَجِیبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُمْ لِمَا یُحْیِیکُم وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ
ای کسانی که ایمان آورده اید! دعوت خدا و پیامبر را اجابت کنید هنگامی که شما را به سوی چیزی می خواند که شما را حیات می بخشد! و بدانید خداوند میان انسان و قلب او حایل می شود، و همۀ شما (در قیامت) نزد او گردآوری می شوید. آیه ۲۴ سوره انفال
عفاف و حجاب گرایشی فطری، نمادی دینی و تکلیفی الهی و اسلامی است که همواره شناسنامه زن ایرانی در طول تاریخ بوده است. همچنین حیاورزی و خانواده مداری ارزشی جاودانه و فراگیر است که در آموزه های ادیان، معارف اسلام و تعالیم اهل بیت(علیهم السلام) و نیز منابع حکمت و ادب اسلامی و پارسی همواره جایگاهی ویژه و سهمی برجسته داشته است. «حجاب» در واقع بروز و نمودی از عفاف و حیاست و این دو از اصلیترین و زیربناییترین ویژگیهای انسان با ایمان است و آیات و روایات بسیار بر جایگاه اصلی و محوری حیاء و عفاف تأکید میکنند.
از سوی دیگر به وضوح می توان دید که محصولات گوناگون هنری و رسانهای در جهت حیاءزدایی و ترویج بیحجابی و فرهنگ برهنگی پدیدار شده و اهتمام فرهنگ غرب و دشمنان اسلام و ایران، بر زدودن این سنت الهی و توسعه ابتذال با ابزارهای گوناگون هنری و رسانهای است تا از این طریق نفوذ فرهنگی خویش را تامین نمایند.
فهم نظامند و جامع از آموزه های دینی و واقعیت های دنیای کنونی نشان می دهد که حجاب و عفاف افزون بر جایگاه شرعی خود به عنوان یکی از احکام شریعت اسلام، ابعاد مختلف سیاسی و اجتماعی دارد و یکی از عناصر مهم اصلی و راهبردی مواجهه تمدنی حق و باطل، بشمار می آید و حفظ سبک زندگی اسلامی و تاکید بر فرهنگ حجاب و عفاف در منظومه واجبات دینی و فرهنگی وسیاسی به عنوان اولی ثانوی به ویژه در مناسبات دینی و تمدنی دنیای کنونی قرار میگیرد.
بر این اساس نکاتی تقدیم میگردد:
در کلان روایت از «زن» در گفتمان اسلام و انقلاب، پیشرفت جامع و متوازن زن ایرانی در همه ابعاد فرهنگی و اجتماعی، همراه با سعادت و سلامت و تعالی ایمانی و اخلاقی و معنوی، در همه ساحتهای فردی و خانوادگی و اجتماعی در طراز تمدن اسلامی مورد توجه قرار گرفته است و براین اساس زمینه های نقش آفرینی زن در عرصه های گوناگون علمی و فرهنگی و اجتماعی فراهم آمده است و شاخص های فراوان نشان دهنده این پیشرفت در چارچوب الگوی اسلامی است. با اینکه مسائل زن و خانواده یکی از چالشهای بزرگ امروز کشورهای غربی و اروپایی است، اما از افتخارات و دستاوردهای نظام مقدس جمهوری اسلامی، حضور فعال و موفق زنان در دوران انقلاب، جنگ تحمیلی، عرصههای متنوع سازندگی و پیشرفتهای علمی، فرهنگی و سیاسی است.
این دستاوردها و پیشرفتها در کنار پایین بودن آمار آسیبهای مرتبط و نیز سلامت اخلاق جنسی در ایران به نسبت آمارهای جهانی، در پرتو حفظ عفاف و حجاب اسلامی رقم خورده است. انکار پذیر نیست که انقلاب اسلامی در ترویج فرهنگ عفاف و حیاء به سایر نقاط جهان نیز موفق بوده و بسیاری از مردم مؤمن جهان با حجاب و عفت خود در رشد و تعالی این فرهنگ تلاش مینمایند و زنان و مردان و جوانان ایران الهام بخش بازگشت به هویت اسلامی و ارزشها وسنت های اخلاقی اند و البته همچنان تعالی این جایگاه نیازمند گام های جدید است.
حجاب و عفاف جزئی از یک شبکه به هم پیوسته زندگی اجتماعی و سبک زندگی ایرانی و اسلامی است که با دیگر اجزاء، روابط و تأثیر و تأثر جدی دارد و بسیاری از عوامل مؤثر در سبک زندگی مانند معماری ساختمانها، فنآوریها، فضای مجازی، بسترهای ارتباطی، ساختارها و قواعد محیطی کار و تحصیل و ... در موضوع حجاب دخیل و مؤثرند. بنابراین لازم است ضمن تأسیس زیرساختها و اهتمام به عوامل اصلی و ریشهای حجاب و عفاف، الزامات تحقق حیات طیبه بر پایه معارف دانشهای اسلامی و اصلاح مناسبات و ساختارهای اجتماعی فراهم گردد و مهمتر از همه اینکه باید با عوامل اصلی و ریشهای در گسترش سبک زندگی غربی و فرهنگ مادی و ترویج بیحجابی، چه در مقیاس نظریه سازی و چه در مقیاس برنامهریزی راهبردی و چه در مقیاس نظامات تصمیمگیری و قانونگذاری تا مرحله اجراء و تحقق، با شیوهای حکیمانه، هدفمند و جدی مواجهه شده و رویکرد دینی و اسلامی در همه این مراحل جایگزین گردد.
نباید غفلت نمود که برخی تقصیرها و قصورها در لایههای آشکار و پنهان نظام تصمیمگیری و برنامهریزی، زیرساختهای نامناسبی را در ساحتهای گوناگون معرفتی، فرهنگی و اجتماعی ایجاد نموده که از ثمرات آن پدیده بدپوششی است و امروز دشمن نیز توانسته بانمک پاشیدن بر روی این زخمها، مراد خود را صید نماید. در این زمینه حوزههای علمیه و روحانیت، ضمن آن که خود را نیز مسئول و سهیم و پاسخگو می داند، مطالبهگری و پاسخگویی مسئولانه برای اصلاح نظام تصمیمگیری و برنامهریزی بر مبنای ارزشها و معارف اسلامی را وظیفه خود میداند و بیتوجهی به این مهم را خطایی راهبردی تلقی میکند.
وضعیت موجود در مساله حجاب و عفاف، مولود مجموعه اسباب و عللی است که باید با نگاهی جامع، همه ابعاد آن بررسی شود و بدیهی است در این میان نقش مسببان حقیقی و عوامل موثر در ایجاد چالشهای موجود، نقشی برجستهتر ومهم تر بوده که برخورد با آنها ضروریتر است. البته ارتقای حجاب مبتنی بر یک نگاه فرآیندی و تدریجی است و باید ضمن ملاحظه اقتضائات فرهنگی، بومی و اجتماعی هر منطقه سلسلهای از عوامل و زمینههای مرتبط نیز مورد توجه قرار گیرد.
اکثریت زنان و دختران این کشور، حجاب را موهبتی الهی و مأمنی برای پیراستگی از کیدها و فتنههای شیطانی دانسته و با رعایت عفاف و حجاب، تعلق و هویت دینی و انقلابی خود را حفظ نموده و آن را با حضور فعال و اثرگذار خود در مناسبات اجتماعی با رعایت معیارهای دینی و قانونی عجین کردهاند. در سایه این فرهنگ اسلامی ایرانی، پیشرفتها و دستاوردهای چشمگیری توسط بانوان به دست آمده است و بخشی از جامعهزنان هم که به آسیب بدحجابی دچار شدهاند، پایبند به عفت و دین و انقلاب هستند و با افتخار میتوان زن و خانواده ایرانی را یکی از مترقیترین، سالمترین و پیشروترین زنان در دنیای کنونی معرفی نمود.
حجاب، حکم قطعی شرعی است و علاوه بر وظیفه عمومی مسلمانان در انجام این تکلیف الهی و امر به معروف و نهی از منکر در این زمینه، نظام اسلامی هم موظف است نسبت به اجرای این حکم الهی در جامعه اسلامی و مقابله با ناهنجاریهای مربوط کوشا باشد؛ چنانچه برخورد متناسب با پدیده بدحجابی و بیحجابی در دوره حاکمیت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و حضرت امیرعلیه السلام وجود داشته و سیره سایر اهل بیت(علیهم السلام) و اصحاب پیامبر(ص)هم بر همین منوال بوده است وحمایت از اجرای قانون توسط نهادهای مسئول وظیفه همگان است.
احساس مسئولیت همه جانبه نهادهای مسؤول و ایفای نقش موثر آنان، در کنار برخورد قانونی با عوامل اصلی اشاعه فرهنگ بیحیایی و بیحجابی، به ویژه گروههای سازمان یافته، از ضروریات است. در این راستا تعیین وظیفه و تقسیم کار این نهادها و اولویت بخشی به دستگاهها و نهادهای حاکمیتی به همراه فرهنگ سازی، گفتمان سازی و اقناع در همه اقشار و اصناف و پرهیز از نگاه صرف حاکمیتی از اولویت ها می باشد.
بدیهی است در رویارویی تمدنی و فرهنگی اسلام با طاغوت و استکبار، جهاد تبیین در معرفی سنت های الهی و قدرت اسلام و عظمت انقلاب و جمهوری اسلامی و دستاوردهای آن با زبانی گویا و محوریت بخشی به مردان و زنان این کشور و تأکید بر هویت ایرانی اسلامی ملت شریف ایران و ترسیم آیندهای روشن فراروی کشور، واجبی قطعی و فوری است که همگان باید بدان اهتمام ورزند ولازم است با بهرهگیری از هنر و ابزار رسانه و مدیریت فضای مجازی، بر فرهنگ سازی و جریان سازی ارزشهای اسلامی در عرصه حجاب و عفاف تمرکز شود. بهرهگیری از مشارکت مردمی و گروه های خودجوش به ویژه در میان نوجوانان و جوانان و نقش کلیدی معلمان و مربیان و اساتید و گروه های موثر اجتماعی و نخبگان و طیف های مرجع راهبردی اجتناب ناپذیر است.
قانون مداری، عقلانیت انقلابی، فعالیت نظاممند و شبکهای و اقدامهای هماهنگ و برنامه مدار مردم انقلابی و گروهها و موسسات دینی و پرهیز از هرگونه برخوردهای سلیقه ای و افراطی و خشم های مهارنشده، لازمه حل مسأله است و در این خصوص پرهیز از دو قطبی سازی و تاکید بر تعامل اخلاق مدار، هوشمندانه، ناصحانه، دلسوزانه و جذب حداکثری و گسترش رحمت و رأفت اسلامی، سیاستهای کلان حرکت مردمی و جریانهای خودجوش و آتش به اختیار می باشد.
نقش آفرینی مساجد، هیاتها و حلقههای میانی وتشکلها و نهادهای فرهنگی اجتماعی برای مقابله با پدیده شوم بدحجابی و بیحجابی حائز اهمیت بوده و تجربههای مفید تاریخ انقلاب اسلامی در مواجهه با بحران های مختلف شاهدی بر این مدعاست.
مسئولین اسلامی باید تلاش کنند تا ترویج الگوهای حجاب و عفاف را در دستور کار خود قرار داده و تمهیداتی اتخاذ نمایند تا پوشاک عفیفانه و بسترها و محصولات و سازههای زندگی مؤمنانه به شکل راحت و مقرون به صرفه در جامعه عرضه شود و فرهنگ عفاف و حجاب از لحاظ اقتصادی، صنعتی، تجاری، معماری و ... مورد پشتیبانی و حمایت قرار گیرد. همچنین شایسته است نهادهای حاکمیتی ابتدا از خود شروع کنند و اولویت اقدام را به کارکنان و خانوادههای خود اختصاص دهند.
در کنار موضوع حجاب، توجه به آسیبهای اجتماعی اعم از طلاق، آسیبهای اخلاقی و فروپاشی خانوادهها به شکل جدی مدنظر قرار گیرد و به شکلی ویژه بحران های اخلاقی و اجتماعی که در اثر نگاه های سهل اندیشانه و سهل انگارانه با مقوله عفاف در جوامع غربی و برخی کشورهای اسلامی پدیدآمده اند؛ تبیین و ترویج شود.
حوزه های علمیه و روحانیت همچون گذشته باید با همه ظرفیت های خود در تبیین ابعاد مختلف مسئله عفاف و حجاب و ایجاد گفتمان در میان نخبگان و گروههای مرجع و توده های مردم در میدان حاضر بوده و در عرصه های نظریه پردازی، گفتمان سازی ومطالبه گری سبک زندگی مؤمنانه به وظایف خود عمل کنند و از ظرفیت شخصیتها، نخبگان، اساتید، طلاب، مراکز و موسسات خود در اقامه این فریضه دینی و واجب سیاسی بهره گیرند و در ادامه برنامههای فرهنگی-تبلیغی پیشین آمادگی خود را برای عملیاتیسازی و راهبری اسناد و برنامه های مصوب اعلام می نماید.
حوزههای علمیه از دغدغه دینی-مذهبی و غیرت اسلامی-ایرانی همه ملت شریف ایران و فعالان عرصههای اجتماعی، فرهنگی و هنری که خلال ماههای اخیر با جدیت و حمیت موضوع عفاف و حجاب را پیگیری کردهاند، تقدیر و تشکر نموده و این احساس مسئولیت را سرمایه ای ارزشمند برای وصول به اهداف عالیه اسلام و انقلاب و زمینه سازی ظهور حضرت حجت عج میداند و نیز از دستگاه های مسئول و نیروی سرافراز انتظامی سپاسگزاریم و همینطور از همه بانوان محترمی که با هوشمندی خود در رعایت و صیانت از ارزشهای اسلامی پیشگامند تقدیر و تشکر می نماییم.
امید است با قیام همه آحاد مردم و مسئولین در تحقق این فریضه الهی و سیاسی ، نصرت الهی برای ایران اسلامی محقق گشته و به توفیق الهی زمینه تحقق حیات طیبه برای یکایک افراد جامعه بزرگ ایران و در نهایت تمدن نوین اسلامی در جهان فراهم گردد.
و من الله التوفیق
علیرضا اعرافی
مرکز مدیریت حوزه های علمیه
ارسال نظر