، محمدعلی زلفی گل وزیر علوم ، تحقیقات و فناوری به مناسبت روز دانشجو پیام تبریکی صادر کرد.

در این پیام آمده است؛

بسم‌الله الرحمن الرحیم

«توسعه پایگاه و سرمایه اجتماعی دانشگاه و ارتقا نقش مولّد، مستعد، متخصص، متدین و متعهد دانشجو مقصود مبارکی‌ست که وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، مُجدّانه و مستمر در وصول آن قدم برمی‌دارد و به ظهور و معرفی نسلی که با حضور آگاهانه و تصمیم‌ساز خود، اعتبار و اعتزاز جامعه‌ علمی در مسئولیت‌های اجتماعی و مشارکت‌های مردمی باشند، امیدوار است.

شانزدهم آذر نماد پیشگامی دانشجو در پاسداری از جامعه در جدال با جهل و توسعه تحول‌خواهی‌ست که این پرچم، نسل به نسل از شهدای عزیز آن روز تا به امروز حفظ شده است.

دانشجوی امروز آگاهانه‌تر از هر روزگار دیگر، رزمنده‌وار از کیان این سرزمین و هویت هم‌سرزمینان خویش دفاع می‌کند و با چراغ دین و دانش به رهایی و آزادی دیگر ملل از بند ظلم و بردگی می‌اندیشد. نسلی نو که در منظومه‌ی گام دوم انقلاب، تبلور خردگرایی و مُقوّم مرجعیت علمی و معرّف بصیرت به شمار آمده‌اند.

شانزدهم آذرماه درگاه زایش و رویش جوانانی‌ست که سیرت و صیرورت ملت ایران را در مرزها و فرا مرزها به اقتدار و اعتزار به نمایش گذارده‌اند، آن‌چنان که تلالو این نسل و الگوآفرینی‌شان را به وضوح می‌توان در حماسه مردمان مظلوم غزه که قدرت‌های پوشالی را به زانو درآوردند، مشاهده کرد.

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با تاکید بر حضور پرنشاط دانشجویان در عرصه‌های علمی بر آن است که نهضت گفت‌وگوی سازنده و نقد عالمانه، عاقلانه و مصلحانه دانشجویی را احترام بگذارد و خاضعانه و خدمتگزار، محیطی آرام و بی‌آفت را برای ترویج گفتمان علمی مبتنی بر اخلاق و معنویت تدارک ببیند و علاوه بر پیشرفت‌های علمی، زمینه‌ساز تعمیق بینش سیاسی و حضور اجتماعی دانشجویان باشد.

یاد و خاطره شهدای عزیز این روز را گرامی می‌دارم و با تبریک فراوان به فرزندان عزیزم در سراسر کشور، از پروردگار متعال کمال جوانان مؤمن و زوال جهل را خواهانم که مومنانه بدین وعده‌ محتوم الهی ایمان دارم که: «قل هل‌ یستوی الذین یعلمون و الذین لایعلمون، انما یتذکر اولوا الالباب»؛ بگو آیا دانایان با نادانان مساوی‌اند؟ جز این نیست که تنها خردمندان یادآور می‌شوند. با اهدای این ابیات عالمانه از حکیم سخن، روزگاری درخشان‌تر از همیشه را برای دانش و اصحاب دانش و دیار دانایان این سرزمین سرافراز آرزو می‌کنم:

بپرسیدم از مرد نیکو سخن

کسی کو به سال و خرد بُد کهن

که از ما به یزدان که نزدیک‌تر

که را نزد او راه باریک‌تر

چنین داد پاسخ که دانش گزین

چو خواهی ز پروردگار آفرین»