، رژیم اشغالگر قدس از همان نخستین روزهای آغاز جنگ غزه، طرح و برنامه های مختلفی را در مورد این منطقه و آینده آن در ذهن داشته و دارد. در این رابطه شاهد بودیم که تنها اندکی پس از آغاز جنگ مذکور، بر اساس اسنادی که از وزارت اطلاعات رژیم صهیونیستی به رسانه های اسرائیلی نشت کرده بود، این نکته آشکار شد که اسرائیل سعی دارد تا مردم نوار غزه را به سمت صحرای سینای مصر و اخراج از سرزمین آبا و اجدادیشان سوق دهد.

موضوعی که جنجال های زیادی را به پا کرد و البته که هنوز نیز بسیاری از تحلیلگران معتقدند که این مساله، سناریوی اصلی رژیم صهیونیستی در مورد نوار غزه و مردم آن است. با این حال، هر چه به جلو حرکت کرده ایم، صهیونیست ها در حال نشان دادن جلوه های تازه تری ازطرح و برنامه های خود با محوریت آینده نوار غزه هستند. به طور خاص اکنون می بینیم که ارتش اسرائیل تهدید به حمله به شهر راهبردی رفح در جنوب نوار غزه می کند. شهری که محل حضور بیش از یک میلیون پناهجوی فلسطینی است و حمله به آن می تواند تلفات سنگین انسانی را در پی داشته باشد.

البته که نباید فراموش کنیم که صهیونیست ها از ابتدای جنگ غزه تاکنون مدام با استفاده از ابزارهای گوناگون به مردم غزه اعلام می کردند که باید به شهرهای جنوبی نوار غزه حرکت کنند و در آن ها امن تر هستند. حال در وضعیت کنونی، این نکته آشکار شده که این قبیل موضع گیریهای آن ها نیز معطوف به اهداف خاصی بوده و اکنون هیچ نقطه ای از نوار غزه برای مردم آن امن نیست. در این راستا، به تازگی شاهد بوده ایم که یک جلوه تازه از پروژه ها و هدفگذاری های دور و دراز صهیونیست ها با محوریت نوار غزه خود را آشکار کرده است.

ماجرا از این قرار است که رژیم اشغالگر قدس اعلام کرده که فرآیند ساخت یک کریدور زمینی که اراضی اشغالی را به سواحل غزه مرتبط می سازد و نوار غزه را به دو قسمت تقسیم می کند، خاتمه یافته است. نکته قابل‌تامل‌تر اینکه آمریکایی ها نیز در حال ساخت یک بندر در سواحل نوار غزه هستند. به نظر می رسد که اسرائیل از ایجاد کریدور زمینی مذکور به طور خاص ۳ دستورکار عمده را دنبال می کند.

اولا، این رژیم سعی دارد تا نوعی منطقه حائل را میان اراضی اشغالی و نوار غزه ایجاد کند و از این طریق، برای خود نوعی حاشیه امن ایجاد کند. ارتش اسرائیل برای انجام یک عملیات مقطعی وارد نوار غزه نشده و تردیدی نیست که طرح و برنامه های بلندمدت تری را برای این منطقه در ذهن دارد. اساسا پذیرش میلیاردها دلار خسارت و تلفات انسانی و راهبردی سنگین رژیم اشغالگر قدس در جنگ غزه نیز مهر تاییدی بر این گزاره است که این رژیم به معادله جنگ غزه نگاهی گذار ندارد. 

دوم اینکه به نظر می رسد که صهیونیست ها با ایجاد یک کریدور زمینی در نوار غزه سعی در استقرار سازوکارها و ترتیبات جدیدی در این منطقه دارند. در مدت اخیر سناریوهای مختلفی در مورد آینده حکمرانی در نوار غزه مطرح شده است. در این میان، ابتکارهای رژیم اشغالگر قدس در ایجاد زیرساخت های تازه در نوار غزه که البته با هماهنگی و همراهی دولت آمریکا انجام می گیرند، همه و همه حاکی از این هستند که اسرائیل به دنبال ایجاد ترتیباتی در نوار غزه است تا نظم مطلوب خود را در این منطقه برقرار کند.

ترتیباتی که شاید جزئیات آن مشخص نباشد با این حال، اصلی ترین محور آن این خواهد بود که حتی محدودترین امکانات مردم فلسطین که حدی از استقلال را در ارتباط با جهان خارج و یا مدیریت امور داخلیشان تضمین می‌کنند، از بین بروند.

و در نهایت سوم اینکه هیچ بعدی نیست که رژیم اشغالگر قدس به دنبال اشغال کامل نظامی نوار غزه باشد و در این رابطه، هم اخراج مردم نوار غزه از این منطقه و هم توسعه شهرک سازی های خود به داخل نوار غزه را در دستورکار داشته باشد. نباید فراموش کنیم که متحدان افراطی نتانیاهو در شرایط کنونی تا حد زیادی قائل به توسعه شهرک سازی ها به داخل نوار غزه هستند و این مساله را راهی برای تضعیف هر چه بیشتر مردم فلسطین ارزیابی می کنند.

مردمی که اساسا از نگاهِ آن ها نباید وجود خارجی داشته باشند و به قول برخی وزرای افراطی صهیونیست نظیر بزالل اسموتریچ وزیر دارایی صهیونیست ها و یا ایتامار بن گویر وزیر امنیت داخلی این رژیم، بین مُردن و یا تسلیم‌شدن در برابر اسرائیل بایستی یکی را انتخاب کنند. در این میان، آنچه مهم است این نکته می باشد که دولت آمریکا و دیگر قدرت های غربی، علی رغم لفاطی های ظاهری خود، اصلی‌ترین همکار و همدست صهیونیست‌ها در پیشبرد طرح و برنامه هایشان در نوار غزه هستند.