، در روزهای اخیر شاهد افزایش قابل توجه روند تنش و درگیری ها در منطقه غرب آسیا بوده ایم. در این راستا، به طور خاص ایران در انتقام جویی از اقدام تروریستی چند وقت قبلِ رژیم اشغالگر قدس در به شهادت رساندن اسماعیل هنیه رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس در تهران و البته تحرکات این رژیم در ترور سید حسن نصرالله دبیر کل فقید حزب الله لبنان و عباس نیلفروشان از فرماندهان سپاه قدس کشورمان، اراضی اشغالی را با بیش از ۲۰۰ موشک بالستیک هدف قرار داد.

رویدادی که یک شوک بزرگ را به اشغالگران اسرائیلی وارد کرد و البته که جوی از وحشت، فلسطین اشغالی را در برگرفت. ایران این اقدام را بر پایه حق مشروع دفاع از خود و ماده ۵۱ منشور ملل متحد انجام داده و تاکید کرده که هرگونه اقدام بعدی اسرائیل سبب خواهد شد تا ایران پاسخ به مراتب ویرانگرتری را بدهد. این گزاره در شرایطی مطرح می شود که صهیونیست ها تهدید کرده اند قصد دارند اقداماتی را علیه کشورمان انجام دهند. البته که دستِ ایران در نشان دادن واکنش به تحرکات تروریستی رژیم اشغالگر قدس باز است با این همه، باید توجه داشته باشیم که در معادله رویارویی کشورمان با محور غربی-عبری، یکی از نکاتی که از اهمیت فراوانی برخوردار است توجه به موقعیت راهبردی و ژئوپلیتیک قابل توجه کشورمان است.

ایران در منطقه ای مهم از جهان واقع شده که این منطقه، از منظر منازعات میان قدرت های نظام بین الملل، از وضعیت به شدت مهمی مهمی برخوردار است. به طور خاص، قدرت هایی نظیر چین و روسیه، ایران را به مثابه یک متحد مهم و قابل توجه در چهارچوب طرحواره کلان‌ترِ درگیریها و منازعاتشان با جهان غرب ارزیابی می کنند. به بیان ساده تر، ایران خود یکی از پیشقراولان نبرد با نظام بین المللِ غربگرا و قواعد امپریالیستی آن است و همین مساله تهران را به یک بازیگر مهم نزد قدرت های نوظهور دنیا تبدیل می کند.

از این رو، اینکه کنشگران غربی و یا صهیونیست ها تصور کنند می توانند هر اقدامی را علیه ایران انجام دهند و از تبعات آن فرار کنند، حداقل از دو منظر ایده ای رد شده است. اولا، ایران خود کشوری قدرتمند است و می تواند با استفاده از اهرم های مختلف، آن دسته از بازیکرانی که منافع آن را تهدید می کنند پاسخگو کند و دوم اینکه، طیف قدرت های نوظهور نیز ایران را به مثابه یک سنگر مهم ارزیابی می کنند و تضعیف آن را در برابر جبهه غربی و صهیونیست ها برنمی تابند.

موضوعی که یکی از عینی‌ترین نمودهای خود را در قالب طرح تحلیل های مختلف با محوریت اتحاد چهارگانه ایران، روسیه، چین و کره شمالی در عرصه نظام بین الملل به نمایش گذاشته و البته که متفکران و رسانه های مطرح غربی نیز در سال های اخیر مانور گسترده ای را با محوریت این اتحاد انجام داده و آن را برای جهان غرب بسیار خطرناک ارزیابی کرده اند. معادله ای که از جایگاه مهم ایران در قالب معادلات مطح در عرصه نظام بین‌الملل و رقابت های جاری در چهارچوب آن نیز حکایت داردا