به گزارش خبرگزاری موج،از پایگاه اینترنتی ساینس دیلی، محققان جهان در طول چند سال گذشته سرگرم مطالعه روی روش هایی برای به کارگیری ربات های مینیاتوری به منظور مقابله بهتر با انواع بیماری بوده اند. این ربات ها برای ورود به بدن انسان به منظور رساندن دارو به مناطق مورد نظر و یا اجرای جراحی های دقیقی همچون پاکسازی رگ های مسدود شده طراحی شده اند و به عنوان جایگزین جراحی های تهاجمی و عمدتا پیچیده، سبب افزایش تاثیر دارو می شوند. تازه ترین دستاورد پژوهشی درباره میکروربات ها حاصل همکاری دانشگاه های پلی تکنیک فدرال لوزان (EPFL) و فدرال سوییس تکنولوژی در زوریخ (ETHZ) است. سلمان صقر محقق دانشگاه پلی تکنیک فدرال لوزان با پژوهشگران دانشگاه فدرال سوئیس همکاری کرد و موفق شد یک روش ساده و چند منظوره را برای ساخت چنین ربات های الهام گرفته زیستی توسعه دهد؛ آنها ضمن تجهیز این ربات ها با ویژگی های پیشرفته، پلتفرمی را برای آزمایش چند طرح ربات و بررسی حالت های مختلف حرکت ایجاد کردند. محققان در نهایت میکرو ربات پیچیده قابل تنظیمی را تولید کردند که با توان بالایی کار می کند؛ آنها پلتفرم یکپارچه ای را ساختند که می تواند تحرک ربات را با ایجاد میدان های الکترومغناطیسی از راه دور کنترل کند و موجب شود که ربات با استفاده از گرما، تغییر شکل دهد. برخلاف ربات های معمولی، میکرو ربات های جدید نرم، قابل انعطاف و بدون موتور هستند؛ آنها از هیدروژل زیست سازگار و نانوذرات مغناطیسی ساخته شده اند؛ این نانوذرات به میکرو ربات ها در مدت فرایند ساخت شکل می دهند و زمان ایجاد میدان مغناطیسی، سبب حرکت و شناور شدن ربات می شوند. محققان طرح های مختلف میکرو ربات را برای کسب بهترین نتیجه آزمایش کردند، ربات نمونه آزمایشی که برای این کار ارائه شد، تاژک باکتری مانندی دارد که سبب شناور شدن این ربات می شود و در صورت گرم شدن با لیزر، اطراف ربات می پیچد. روش جدید ساخت میکروربات ها، امکان آزمایش مجموعه ای از اشکال و ترکیبات به منظور کسب بهترین قابلیت حرکت در انجام یک کار مورد نظر را فراهم می کند، همچنین این تحقیق اطلاعات ارزشمندی در ارتباط با نحوه حرکت باکتری داخل بدن انسان و سازگار با تغییرات در محیط های ریز فراهم می کند. به گفته پژوهشگران، دانش ساخت میکروربات ها هنوز در حال توسعه است اما فاکتورهای بسیاری وجود دارد که باید لحاظ شود. برای مثال باید اطمینان حاصل شود که عوارض جانبی برای بیماران ایجاد نمی کنند. این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شد.