به گزارش خبرگزاری موج، احسان حدادی پس از ناکامی در مسابقات المپیک ۲۰۱۶ ریو اظهار داشت: همه چیز مهیا و عالی بود. امکانات عالی بود و تمرینات خوبی داشتم. امکانات هشت ماه گذشته عالی بود. من سه سال مربی نداشتم، اما در هشت ماهه گذشته همه چیز خوب بود. دردهایی که داشتم مرا اذیت می‌کرد. من بدترین نتیجه را کسب کردم. دو سه بار تا به امروز نتایج بد گرفته‌ام. یک بار المپیک پکن بود که مصدوم بودم. الان هم مصدوم هستم، ولی نه به آن شدت. وی افزود: من نتیجه بدی گرفتم. امروز نخستین روزی بود که مصدومیت آزارم نداد. دلیلش هم این بود که دکتر نوروزی و دکتر اردیبهشت جوری پایم را بستند که امروز درد نداشتم. امروز درد نداشتم، اما دیسک را بد انداختم. پرتابگر دیسک کشورمان در پاسخ به این پرسش که چرا با وجود عدم درد، این نتیجه را گرفته است؟، عنوان کرد: وقتی یک مدت با درد تمرین کنید، یک روز هم که خوب هستید، فکر می‌کنید که قرار است باز هم درد بکشید. رشته ما به شکلی است که همیشه زانو درگیر است. دیدید که هارتینگ هم بالا نیامد. در رشته ما مصدومیت خیلی تأثیرگذار است. هر کاری را که باید می‌کردم، انجام دادم. من روزی ۶۵ آمپول به بدنم می‌زدم! هفته‌ای سه بار این کار را انجام می‌دادم. من درد می‌کشیدم و گریه می‌کردم. تمام اینها به امید این بود که روزی به فینال بیایم و پرتاب خوبی داشته باشم، چون دو سال است نتایج بدی می‌گیرم. حتی در بازی‌های آسیایی هم که قهرمان شدم، نتایج ضعیفی داشتم. برای کسی که ۶۹ متر رکورد دارد، حدنصاب ۶۵ متر بد است. قول می‌دهم مصدومیتم را اول درست کنم، از جمله مشکلات زانو و خار پاشنه که حتی نمی‌توانستم راه بروم. حدادی ادامه داد: فکر کنید دو میخ در پای شما رفته است. با این شرایط باید راه بروید، تمرین کنید و پرش هم داشته باشید. اینها را می‌گویم، اما بهانه‌ای نیست برای نتیجه نگرفتنم. امروز ضعیف‌ترین نتایج را گفتم و خیلی بد بودم. نایب قهرمان المپیک ۲۰۱۲ تصریح کرد: شرمنده کسی نیستم، چون معتقدم هیچ‌کدام از ورزشکاران کاروان اندازه من درد نکشیدند، اما می‌گویم ببخشید به کسانی‌که برایم زحمت کشیدند، به کسانی‌که وقتی لندن مدال گرفتم، خوشحال شدند. به آنهایی که ناراحت شدند، کاری ندارم، اما از وزارت ورزش ممنونم. یکی از افرادی که شرمنده‌اش هستم، کیومرث هاشمی است، چون در این چند ماه به من گفتند هر چیزی می‌خواهم، در اختیارم قرار بدهند. فدراسیون هم برایم کم نگذاشت. من در این چند ماه هیچ مشکلی نداشتم و خودم بد بودم. الان به این فکر می‌کنم که کاش ۱٫۵ سال قبل پایم را عمل می‌کردم