محمد صالح حجت الاسلامی- خبرگزاری موج؛ به نظر می‌رسد که در پس بهانه‌هایی همچون رعایت پروتکل‌ها، رتبه بندی رسانه‌ها و خبرگزاری ها و بررسی عملکرد رسانه‌های حاضر در دوره قبلی جشنواره، کماکان سلیقه شخصی و یا هماهنگی با رسانه های پر هیاهو حتی در سطح فعالان عرصه مجازی و شبکه‌های اجتماعی بر این عرصه حاکم است.

در جدیدترین نمونه با وجود اینکه تخصیص سهمیه به رسانه‌ها بر اساس نحوه عملکرد سال گذشته آنها اعلام شده است، به خبرگزاری موج که یک رسانه رسمی خصوصی با سابقه پانزده ساله است و سرویس مجزای سینما و تئاتر داشته و همواره در این حوزه فعالیت مستمر دارد و حتی به رغم اینکه تنها یک خبرنگار و یک عکاس در دوره‌های قبلی جشنواره فجر داشته اما نه تنها تمام نشست‌های جشنواره را به صورت تولیدی و اکثر خبرهای ارسالی جشنواره فجر را به صورت نقلی پوشش داده، بلکه مصاحبه و یادداشت‌های اختصاصی و گزارش های تصویری با کیفیت و با نگاهی همدلانه و حامی از این رویداد هنری و همه رویدادهای دولتی دیگر هم تهیه و منتشر کرده است، امسال با حذف تنها سهمیه عکاس خود مواجه شده است.

این در حالی است که بسیاری از خبرگزاری ‌های دیگر و حتی برخی سایت‌ها نه تنها سهمیه خبرنگاران شان بیش از خبرگزاری موج است و دست کم با دو  نیرو در این رویداد حضور دارند، بلکه در کنار سهمیه عکاس و تیم فنی تصویربرداری هم به آنها داده شده است.

اما دلایلی همچون شیوع ویروس کرونا، رتبه بندی، صدور کارت برای عکاسان به تعداد محدود و .... بهانه هایی است که در راستای حذف عکاس موج از مهم ترین رویداد سینمایی کشور به ما اعلام شده است.

بهانه های واهی ای که رد کردن آنها در فیلم ها و تصمیمات مسوولان این جشنواره کاملا مبرهن است، بطور مثال در همین چند روز انعکاس حضور پرتعداد عکاسان در محل جشنواره از حاشیه‌های برگزاری آن شده است که حذف به دلیل شیوع ویروس کرونا و تعداد محدود عکاسان را کاملا نقض می کند و خود گویای سهمیه بندی ناعادلانه مدیران جشنواره در قبال خبرگزاری ها و رسانه های رسمی و تبعیض قایل شدن برای برخی از آنها است.

از طرفی استناد به رتبه بندی رسانه ها نیز بهانه ای واهی است چرا که هستند رسانه هایی که در رتبه بندی حضور نداشته اند و حال با خبرنگار و عکاس و تصویر بردار در این جشنواره حضور دارند و از طرفی اگر رتبه بندی دلیل متقنی باشد برای خبرنگار موج نیز نباید کارتی صادر می شد که شد!

تعداد خبرگزاری های دارای مجوز مشخص است و ذات مولد بودن و دست اول بودن محتوای خبرگزاری هم بر کسی پوشیده نیست. اگر با توجه به لزوم اجرای محدودیت‌های پروتکل‌های بهداشتی و حجم فعالیت حداقلی جشنواره در این دوره، به تعداد هر خبرگزاری رسمی یک عکاس و یک خبرنگار مجوز حضور پیدا می کردند، همه رسانه های رسمی امکان حضور عادلانه در این رویداد را داشتند اما وقتی به چند خبرگزاری، پایگاه خبری و سایت تخصصی و حتی برخی فعالان شبکه های اجتماعی سهمیه ای بیش از دو نفر اختصاص می‌یابد و یک خبرگزاری رسمی با دلایل کادو پیچی شده و البته بدون مصداق از حضور تنها عکاسش بی بهره بماند، سوالات و ابهامات زیادی را در ذهن ایجاد می کند.

 به نظر می رسد این شیوه غیر عادلانه برای روزهای باقیمانده با یک جایگزینی یا اختصاص سهمیه برحق این رسانه کاملا قابل جبران باشد و گرنه باید به این اندیشید که چرا جشنواره فجر که در ذیل سازمانی برگزار می شود که رئیس فعلی‌اش یک فرد رسانه‌ای پر آوازه است، چنین به تضعیف رسانه های رسمی اصرار می ورزد؟