به گزارش خبرگزاری موج، در سیستم اداری جامعه ایران امروز ۲ شیوه مدیریتی قابل رصد است.

یک شیوه، روش سنتی یا آنچه که با عنوان مدیریت هیاتی یا تکلیف مدار از آن یاد می شود، است.

شیوه دوم مدیریت بر مبنای معادلات عقلانی و برنامه است. آن هم برنامه ای که ضرب الاجل داشته و با زمانبندی دقیق نوشته شده باشد.

ردپای این دو سبک مدیریتی در دو دوره اخیر آموزش و پرورش مازندران به شکلی واضح به چشم می آید.

در دوره مدیرکل سابق، آموزش و پرورش استان در پروژه مهر که عظیم ترین پروژه در آموزش و پرورش و مشتمل بر موضوعات آموزشی، عمرانی، ساماندهی معلمان و دانش آموزان، موضوعات پرورشی و مشارکت های مردمی است حاثز رتبه ۱۸ کشور شده و یکی از بزرگ ترین ابهامات مالی را تجربه کرد.

به گواه آمار، مدیرکل سابق طرح و برنامه ای کارآمد و راهبردی در مدیریت نداشت و به در انجام کارهای زیربنایی و طرح های اصولی موفقیتی حاصل نکرد.

پس از امیری، سید علی قاسمی مدیریت آموزش و پرورش مازندران در دست گرفت.

قاسمی از دل گزینه های متفاوت بیرون آمد و از معدود مدیران منتخب اصلاحات در مازندران بود. این مسئله مخصوصا برای آموزش و پرورش که در دو دهه اخیر بیشتر توسط اصلاح طلبان اداره شده است، حائز اهمیتی دوچندان بود.

وی نخستین مدیرکل آموزش و پرورش دولت تدبیر و امید بود که دی ماه ۹۲ جایگزین امیری شد. قاسمی که سابقه ای در حدود ۳۰ سال در آموزش و پرورش، تدریس در دانشگاه و ۸ سال ریاست اداره آموزش و پرورش بهشهر را با خود داشت، به گواهی کسانی که او را در عمق و نه در سطح می شناختند فردی پاکدست، بسیار حساس نسبت به بیت المال و مدیری برنامه محور است.

به تعبیر یکی از معاونان اسبق، او جزو معدود مدیرانی است که قبل از رفتن به جلسه، قبل از شروع روز کاری و قبل از آغاز برنامه های خاص عادت دارد طرح کلی ذهن خود را بر روی کاغذ بنویسد و برای هر گوشه و هر زاویه از کار، زمانبندی دقیق تعریف کند و این به تعبیر " برایان تریسی " ویژگی انسان های برنامه محور است.

قاسمی در حالی آموزش و پرورش مازندران را در دست گرفت که اداره کل مازندران از مرز ورشکستگی چند گامی فراتر رفته بود، بدهکاری برخی مدارس به پیمانکاران و ادارات گاز و برق به اندازه ای بود که سرانه ناچیز دولتی کفاف آن را نمی داد. هر چند همان سرانه ناچیز هم به دلیل بلند پروازی های دولت سابق، تحریم های ظالمانه خارجی و بی برنامه گی مالی داخلی پرداخت نمی شد.

در چنین شرایطی «قاسمی» به مدیریت آموزش و پرورش مازندران منصوب شد. امروز دو سال و نیم از آغاز به کار او می گذرد و تنها در عرض همین مدت وی و تیم مدیران و همکاران او توانستند رتبه پروژه مهر را از ۱۸ به ۳ در کشور برسانند و در نمره ۹۴ مازندران با دریافت امتیاز ۹۸٫۸۶ موفق شد به عنوان یکی از سه استان برتر در اجرای پروژه مهر باشد.

به نوعی که می توان گفت پروژه مهر یعنی از صفر تا ۱۰۰ و همه وظایف آموزش و پرورش که قاسمی موفق شد رتبه سوم را تحصیل کند و با ادامه رویه برنامه محوری انتظار می رود در مهر ۹۵ مقام نخست یا دوم کشور با وجود رقبای قدرتمندی چون استان تهران، اصفهان و یزد دست یابد. ارزیابی امتیاز پروژه مهر نیز توسط ناظران وزارتخانه صورت می گیرد و می توان گفت همان افرادی که به امیری رتبه ۱۸ در عظیم ترین پروژه آموزش و پرورش دادند، به قاسمی و آموزش و پرورش مازندران در سال ۹۴، رتبه سوم دادند.

علی رغم این موفقیت ها و انتصاب های مورد نظر حامیان دولت در شهرستان ها، چند وقتی شاهد برخی از گمانه زنی های پیرامون ماندن یا رفتن آقای مدیرکل هستیم. این بحثها از دو زوایه کاملا متفاوت و متضاد مخابره می شود که اگر منطقی نگاه کنیم، ریشه در عدم موفقیت یا موفقیت مدیریتی قاسمی ندارد.

امروز عده ای از پیروزی و کامیابی دکتر حسن روحانی به ویژه در حیطه اقتصادی وحشت داشته و با اقسام حمله ها و بعضا ناجوانمردانه ترین توهین ها، تلاش دارند توان و کارایی کلید تدبیر را کند کنند. آنها همان کسانی هستند که در ۸ سال دولت سابق بر مسند بودند، پول و اعتبار ملی را به زمین زدند و در اقتصاد به شکلی عمل کردند که رشد اقتصاد ملی به منفی ۸ رسید. سفره مردم کوچک و درد و رنج مردم عظیم شد. امروز همان افراد از موفقیت های دکتر روحانی بیشترین وحشت را دارند و میتوان بخشی از این فشارها را از آن زاویه تحلیل کرد.

پرسش اصلی این است که مدیری که رتبه پروژه مهر ۱۸ را به سوم می رساند چرا باید تغییر کند؟

برخی زمزمه ها در این باره از جناح خودی شنیده می شود که تاسف را دوچندان می کند. توقع از حامیان و همراهان دولت این است که از مدیران همراه و هم سخن با روحانی حمایت کنند و اجازه دهند در فضایی مبتنی بر همبستگی کارنامه مناسبی برای دولت در این حوزه به جای بگذاریم. نباید از خاطر دور داشت که عملکرد روشن و امتیازات آموزش و پرورش استان خود حاکی از این است که قاسمی یکی از مدیران اصلاح طلب، با گرایش اعتدال است که بهترین عملکرد و قابل دفاع ترین کارنامه را کسب کرده است. کارنامه ای که قابل قیاس با مدیریت سابق نیست. این کارنامه حجت شرعی و مبنای عقلی دقاع تمام قد از مدیرکل آموزش و پرورش مازندران است و دوستان نیز چنینی توقعی می رود!