به گزارش خبرگزاری موج، مدتی است که موضوع انتقال آب دریای خزر به سمنان و آب خلیج فارس به کرمان و یزد ماجراهایی بحث انگیزی را به راه انداخته است. برخی از کارشناسان معتقد هستند با این اقدام، مشکل کم آبی این استان‌ها برطرف می‌شود اما در نقطه مقابل، برخی از کارشناسان بر این باورند با این عمل نه تنها مشکلی از کمبود آب این استان‌ها رفع نمی‌شود بلکه با انتقال آب، مسوولان دست به تخریب محیط زیست دریای خزر و خلیج فارس می زنند. دکتر اسماعیل کهرم، مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در امور محیط طبیعی که یکی از منتقدان این طرح است در گفت و گویی با انتخاب خبر در این باره می گوید: انتقال آب از دریای خزر و یا خلیج فارس، طرحی امکان پذیر است اما سؤال اینجاست این اقدام قرار است به چه قیمتی انجام شود. به قیمت شور شدن آب این دریاها. از طرفی، این طرح، هزینه‌های زیادی را دربرخواهد داشت، در صورتی که این آب برای کشاورزی و حتی شرب قابل استفاده نیست. وی در ادامه با اشاره به این نکته که سیزده در هزار شوری آب دریا است درحالی که آب مورد استفاده انسان ها نیم درصد شوری دارد، افزود: به طورکلی اننقال آب از دریا آخرین تیر ترکش و راه حل است؛ یعنی راه‌های دیگری مانند بازیافت آب های فاضلاب، بهبود سیتسم های آب رسانی کشاورزی  را باید امتحان کرد، و اگر این راه ها پاسخگو نبود و با مانع رو به رو شد، همانطور که مطرح شد به عنوان آخرین راه می توان به سراغ انتقال آب از دریا رفت. این کارشناس محیط زیست خاطرنشان کرد: متأسفانه در ظرف ۲۰ سال گذشته دستگاه‌های آب شیرین‌کن کشورهایی مثل امارات باعث شده اند که میزان شوری آب خلیج فارس یک و نیم برابر افزایش پیدا کند. حال فرض کنید اگر جمهوری اسلامی ایران نیز به این شوری اضافه کند چه اتفاقات ناگواری برای محیط دریا رخ می‌دهد. دریای مازندارن هم به این صورت است؛ به عبارتی، دریای خزر یک سیستم بسته مثل خلیج فارس دارد. البته این که ایران دستگاه آب شیرین کن احداث کند به این معنی نیست که این دستگاه‌ها نمک را از بین می‌برد بلکه نمک را از آب جدا می ‌کند و این نمک را به دریا باز می گرداند. کهرم ادامه داد: نکته دیگری که باید به آن توجه داشت این است که دریای خزر و خلیج فارس، مشاع است و منافع آن عاید سایر کشورها نیز می شود، پس به این دلیل ایران حق ندارد اقدامی انجام دهد که به زیان آن کشورها نیز تمام شود. مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در امور محیط طبیعی اضافه کرد: اما نکته مهم دیگری که در این میان وجود دارد این است که باید مشخص شود ایران آب خزر و خلیج فارس را با چه هدفی قصد دارد انتقال دهد؟ اگر این اقدام برای تأمین آب شرب است ایران می تواند چنین عملی را انجام دهد، اما اگر این آب بنا است به مصارف کشاورزی برسد در اینصورت باید گفت هیچکدام از استان‌های سمنان، کرمان و یا یزد شرایط مساعد آب و هوایی و حتی خاکی برای کشاورزی را ندارند. وی در پایان تأکید کرد: یزد همیشه یک استان کم آب بوده است، اما یزدی‌ها با استفاده از قدرت تعقل و تفکر، قنات ها را ایجاد کرده اند و درکنار این قنات ها آسیاب دوسنگ را اختراع کردند؛ بنابراین بخش زیادی از اقداماتی که قرار است برای مبارزه با کم آبی صورت گیرد باز می گردد به نبوغ و تفکر انسان ها؛ این درحالی است که اگر طرح انتقال آب از دریای خزر و خلیج فارس کلید بخورد چه تضمینی وجود دارد که این طرح به ثمر برسد و یا از لحاظ اقتصادی به صرفه باشد؟ بر اساس این گزارش طرح انتقال آب از دریای خزر و خلیج فارس به استان هایی مانند: سمنان، یزد و کرمان نهایی شده و عملیات اجرایی آن آغاز شده است. منابع خبری آگاه  گفته اند علی رغم اینکه اجرای طرح مزبور از سوی محافل علمی توسعه پایدار کشورمان اشتباه محض عنوان شده و اجرای آن را تیر خلاصی بر پیکر رنجور محیط زیست وطن می دانند، بولدوزر تخریب محیط زیست ایران همچنان با قدرت به مسیر خود ادامه می دهد و سر توقف ندارد. به نظر می رسد اجرای شتابان طرح انتقال آب از دو حوضه آبی خزر و خلیج فارس به فلات مرکزی ایران با اهداف سیاسی عجین شده است. در این میان نیز مافیای آب به قصد گسترش صنایع ناسازگار با زیست‌بوم مانند‌‌‌‌‌ صنایع فولاد‌‌‌‌‌ و بسیاری از صنایع آب بر دیگر در یزد‌‌، کرمان و  فلات مرکزی ایران مشغول سوداگری روی اقتصاد آب است.