به گزارش خبرگزاری موج، «گرگیج» نماینده مردم سیستان و بلوچستان در «شورای عالی استان‌ها» در دومین اجلاس عمومی این شورا گفت: امروز هنگام ورود نمایندگان شورای عالی استان‌ها، حفاظت ساختمان قدیم مجلس شورای اسلامی گوشی‌ها و حتی برگه‌های در دست نمایندگان را از آنها گرفت. بازرسی‌های پی در پی هنگام ورود موجب شد تا نمایندگان شورا در صف طولانی منتظر بمانند، لذا درخواست می‌کنم برای رفع این مشکل برای جلسات آینده هیات رئیسه اقدامات لازم را انجام دهد.

وی در ادامه و در قرائت نطق پیش از دستور خود به حادثه جان باختن ۳۲ نفر از پرسنل نفتکش سانچی اشاره کرد و افزود: حادثه غم انگیز کشتی غول پیکر نفتی ایران که ۳۲ نفر از بهترین فرزندان وطن را عرشی کرد و به ملکوت اعلی فرستاد را به ملت شریف ایران تسلیت می‌گویم و صبر و استقامت برای خانواده‌های آن عزیزان را از خداوند متعال مسئلت می‌نمایم.

وی افزود: شعار محوری تمام اعضای شورای عالی استان‌ها در این دوره بر پایه انسجام گرایی و اتحاد واقعی باید باشد و این شعار زمانی عملیاتی خواهد شد که اختلاف دیدگاه را از بین برده و تفاوت‌های دیدگاه را نیز تعدیل کنیم. بی تردید باید از بی برنامگی‌ها و تصمیمات شتابزده که بعضا جنبه‌های سیاسی نیز به خود می‌گیرد پرهیز کنیم، چرا که چنگ زدن به چنین موضوعاتی یک چالش جدی است و برنامه‌های پیش روی این پارلمان محلی را کند خواهد کرد.

وی ادامه داد: تقویت شوراهای اسلامی و شوراهای فرادست و روستاها با تدوین برنامه‌ای منسجم و ارائه راهکار مناسب باید از حوزه مطالعات شورای عالی استان‌ها نشات بگیرد. زیرا قریب به دو دهه از عمر شوراها می‌گذرد اما تا کنون شورا به جایگاه واقعی خود نرسیده است. بر همین اساس امروز شوراها نیازمند توجه بیشتری هستند. بر اساس واقعیت‌های موجود در مورد شوراها به این نتیجه می‌رسیم که شوراهای موفق از طریق ارتباطات غیررسمی و شخصی به حل مشکلات پرداخته‌اند و نه از راه پیش بینی شده در قانون زیرا روابط بین دستگاه‌های اجرایی و شوراها به صورت اساسی تدوین نشده و خلأ قانونی در این زمینه وجود دارد.

نماینده مردم سیستان و بلوچستان در شورای عالی استان‌ها با اشاره به اینکه استان سیستان و بلوچستان دو میلیون و ۸۰۰ هزار نفر جمعیت دارد و ۱۱.۱۶ درصد مساحت کل کشور را در بر گرفته است، افزود: ۵۱ درصد جمعیت این استان در روستاها زندگی می‌کنند. مساحت بین شمالی‌ترین شهرستان تا جنوبی‌ترین شهرستان این استان بیش از ۱۲۰۰ کیلومتر است یعنی این استان ۳۳ برابر بزرگتر از کوچکترین استان کشور است ولی آیا تخصیص اعتبارات عمرانی و زیربنایی استان‌های محروم و بالاخص استان سیستان و بلوچستان بر حسب شاخص‌های توسعه نیافتگی است؟ طولانی‌ترین مرزهای آبی و خاکی، دسترسی به آب‌های آزاد بین‌المللی، جاذبه‌های بکر و انحصاری گردشگری، معادن گرانبها، تنوع اقلیم بین شمال و جنوب استان، کشت محصولات خارج از فصل، نیروی انسانی جوان و متعهد و موقعیت‌های انحصاری این استان همگی مورد بی توجهی قرار گرفته است. به دلیل دوری از مرکز و عمق محرومیت‌های تاریخی مطابق با سند چشم انداز ۲۰ ساله کشور قرار بود این استان رتبه نخست توسعه یافتگی را کسب کند اما متاسفانه تا کنون بر اساس برنامه سوم، چهارم و پنجم توسعه و مطابق اعلام دفتر فنی، اقتصادی معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی وزارت ارتباطات این استان از نظر شاخص توسعه یافتگی آخرین رتبه را به خود اختصاص داده است.

گرگیج با اشاره به اینکه وضعیت معیشت و بیکاری در استان سیستان و بلوچستان رکورد زده است، افزود: از نظر شاخص سواد در رتبه آخر قرار گرفته‌ایم در حالیکه میانگین ۸۴.۶۱ درصد جمعیت شش ساله‌ها و بالاتر کشور با سوادند. این آمار در استان سیستان و بلوچستان ۶۸ درصد است و حدود ۳۲ درصد از جمعیت لازم التعلیم بی سوادند در حالیکه این آمار در روستاهای استان به ۴۰ درصد می‌رسد.

وی ادامه داد: شاخص فضای آموزشی استاندارد کشور ۵۱.۵۰ متر مربع می‌باشد در حالیکه در استان سیستان و بلوچستان تنها سه متر مربع و در برخی شهرستان‌ها این سرانه کمتر از ۱.۵ متر مربع است. نسبت دانش آموز به معلم میانگین کشوری ۱۸.۳ است اما میانگین استان ۲۲.۵۶ است. علی رغم آنکه منابع پایدار آب دریا را داریم اما متاسفانه در حوزه شمال استان با پرداخت هزینه‌های هنگفت نیازمند افغان‌ها هستیم و در حوزه جنوب استان که تنها ۱۰ متر فاصله با دریا دارد شاخص دسترسی به آب فقط ۲۳ درصد است، این در حالیست که باید به این نکته توجه کنیم که آیا نمی‌شود با آب دریای عمان در قالب پکیج‌های شیرین کن، آب شرب و کشاورزی کل استان را تامین کنیم؟.

گرگریج در تشریح مشکلات «استان سیستان و بلوچستان» به شاخص‌های مختلف توسعه در این استان اشاره کرد و افزود: شاخص اجرای طرح‌های هادی روستایی به طور میانگین در کل کشور ۴۵ درصد است اما در استان سیستان و بلوچستان ۱۶ درصد است. بی تردید منکر خدمات نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نیستیم اما محرومیت‌های گذشته به قدری عمیق بوده که در حالت عادی نمی‌تواند غبار محرومیت را از چهره این استان بزداید. پس از گذشت ۴۰ سال انتظار داریم مردم به حداقلی از زندگی استاندارد برسند.

وی تاکید کرد: اعتقادم بر این نیست که فقط با نگاه احداث پروژه‌های مختلف، توسعه پایدار برای استان ما به وجود می‌آید بلکه پیشنهاد می‌کنم برخی پروژه‌ها با محوریت نهادهای محلی و مدنی موجب بهبود ارتقای مبادلات رسمی و برون مرزی شوند. قطعا افزایش سهم صادرات منطقه آزاد در شمال استان و تسریع در توسعه شبکه‌های ارتباطی و حمل و نقل به عنوان پیش نیاز توسعه منطقه می‌تواند نقش بسزایی در محرومیت زدایی از این استان کشور داشته باشد.