به گزارش خبرگزاری موج،  سکینه اشرفی ، معاون برنامه‌ریزی، توسعه شهری و امور شورای شهردار تهران با بیان اینکه ورود زنان به فضاهای شهری با میانجی‌های هنر مثل تولید فیلم، نوشتن رمان و داستان و فعالیت رسانه‌ای صورت می‌گیرد، اضافه کرد: فضاهای آموزشی در شهر تهران بیش از حوزه‌های دیگر زنانه شده؛ البته داعیه حضور زنان در فضاهای شهری به معنای عادلانه شدن فضا و بهبود شاخص‌های جمعی و عدالت جنسیتی نیست.

وی با تشریح نتایج به‌دست آمده از مطالعات سند «آینده‌نگاری کلان‌شهر تهران» به عنوان یکی از اسناد پشتیبان برنامه سوم توسعه شهر تهران اظهار کرد:  تا پیش از دو دهه اخیر، زنان غالبا در فضای سکونتگاهی مدیریت «جهان‌خانه» را بر عهده داشتند اما امروزه فضاهای تجاری و آموزشی به شکل تصاعدی زنانه‌تر می‌شوند و شهر به ناگزیر باید میدان عمل زنان را در جامعه شهری بازتر کند

اشرفی ادامه داد: بررسی وضعیت زنان در آموزش عالی کشور نشان می‌دهد که در سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۴ حضور زنان در مقاطع تخصصی و حرفه‌ای نسبت به سال‌های گذشته در مقایسه با مردان رشد مثبتی داشته که این امر حاکی از آن است که زنان در این سال‌ها تلاش کرده‌اند از طریق حضور در نظام آموزش عالی راه را برای حضور خود در جامعه و ورود به بازار کار هموار کنند. البته باید توجه داشت که فاصله زنان با مردان در این حوزه بسیار زیاد بود و پیشی گرفتن زنان از مردان، محصول تلاش بیشتر زنان برای فعالیت حرفهای و کسب مشاغل عالی رتبه در جامعه است.

معاون شهردار تهران، فعالیت زنان در حوزه اقتصادی را نیز قابل توجه دانست و گفت: در سال‌های اخیر نرخ مشارکت اقتصادی زنان در بازار کار رسمی و به تبع آن نرخ رشد تعداد زنان بیمه‌شده افزایش یافته است. نرخ رشد زنان بیمه شده در پنج سال اخیر برابر ۵/۱۵ درصد و مردان بیمه شده برابر ۴/۴ درصد بود؛ این امر موجب شده که نسبت جنسی بیمه‌شدگان کاهش یافته و از ۲/۱۷ در سال ۱۳۶۴ به ۴/۴ در سال ۱۳۹۲ کاهش یابد.

تنها معاون زن شهردار تهران با تاکید بر اینکه زنانه‌شدن فضا را نباید فقط با معیار فرصت‌های شغلی زنان در شهر سنجید، بلکه باید از معیارهای دیگری مانند حضور زنان در فضا و تأثیر زنان در فضا کمک بگیریم؛ اظهار کرد: برای مثال نفس حضور زنان در پیاده‌روها، میدان‌ها و خیابان‌های شهری عامل مهمی در تولید فضاهای شهری امروز است.

 اشرفی به نتایج یک مطالعه دانشگاهی در سال ۹۵ اشاره کرد و ادامه داد: مطالعات نشان می‌دهد که ۳/۶ درصد زنان سالی چند بار و پنج درصد آنها ماهی یک بار به قهوه‌خانه می‌روند؛ این در حالی است که تلقی عرفی از اختصاص قهوه‌خانه‌ها به فضاهای مردانه است. همچنین ۱۲ درصد زنان ماهی یک بار به کافی‌شاپ می‌روند، ۲۲ درصد زنان ماهی چند بار به پارک می‌روند، ۲۱ درصد زنان ماهی چند بار به قصد گردش و قدم‌زدن در بازار و خیابان از خانه خارج می‌شوند و ۵/۹ درصد زنان سالی یک بار به بازدید از مکانهای حیات وحش می‌روند. این آمارها حاکی از این است که با حضور زنان در جامعه، می‌توان تغییر در سبک رفتار مردان را نیز در جامعه شاهد بود.

وی به آمار دیگری برای اثبات زنانه‌تر شدن تهران اشاره کرد و تصریح کرد: طبق آمار سرشماری در ایران در سال‌های ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۵ بیشترین درصد مهاجرت‌های درون‌مرزی زنان در ایران به شهر تهران اختصاص داشته است. همین آمار نشان می‌دهد زنانی که آموزش بیشتری دیده‌اند تمایل بیشتری به این مهاجرت داشته‌اند.

معاون شهردار در پایان با تاکید بر این نکته که اکنون شهر تهران با نوعی تمرکز سرمایه انسانی زنانه نیز روبه‌روست، اذعان کرد: برنامه‌ریزی در افق بلند مدت کلان‌شهر تهران باید بر مبنای حضور و ظهور بیشتر زنان در جامعه باشد؛ زنان نقش مهمی در تمامی کلان‌روندهای شهر تهران دارند و از این رو، باید زمینه برای استفاده از این فرصت برای شهر فراهم شود.