به گزارش خبرگزاری موج، در تقویم رسمی ایران، روز چهارم شهریور به عنوان روز کارمند نام ‌گذاری شده است و هدف از نامگذاری آن تجلیل از کارگزاران دولت جمهوری اسلامی و ارج نهادن به خدمت آنان است در این روز با تبیین ملاک های انتخاب، کارمندان نمونه به عنوان نمایندگان خیل عظیم کارکنان نظام در اقصی نقاط کشور، انتخاب و مورد تشویق و تقدیر قرار می گیرند.

کارمند کسی است که به ازای انجام کار فکری در دستگاهی اداری، حقوق دریافت می ‌کند در واقع کارمندان به دو بخش کارمندان دولتی و کارمندان خصوصی تقسیم می ‌شوند. ویژگی ‌های خاص کارمندان، کارمندان بخش خصوصی را از کارمندان بخش دولتی و این دو قشر را از طبقه کارگر جدا می‌کند. وضعیت مادی کارمندان و منزلت اجتماعی آنان با تحولات اقتصادی و اجتماعی نوسان دارد.

* تاریخچه روز کارمند

منشاء پیدایش کارمندان دولتی را باید در دربارها جستجو کرد، پادشاهان افراد خاصی را که دارای مهارت ‌های لازم بودند در درازمدت و در قالب مزد زمانی استخدام می کردند و آنان را به نظام ارزشی خود وفادار می ساختند. با جایگزینی حکومت‌های جمهوری به جای پادشاهی، این کارمندان باید علاوه بر داشتن مهارت ‌های لازم، وفاداری خود را به نظام حکومتی نیز آشکار می‌ ساختند اما در خصوص کارمندان خصوصی، پس از انقلاب صنعتی بنگاه‌ های تولیدی به افرادی که به شکل پیوسته در خدمتشان باشد نیازمند شدند و چنین کسانی را استخدام کردند. رفته ‌رفته با تقویت این نیاز، ملاک‌ ها و معیارهای پذیرش سخت ‌تر می ‌شد تا اینکه موسسات آموزشی به مرکزی برای آموزش دانش های لازم به منظور ورود به مشاغل تبدیل شدند تا جایی که بیش‌ تر افرادی که در پی شغل کارمندی بودند به این موسسات رجوع می‌ کردند و پس از تحصیل و بدست آوردن مدارک لازم، برای استخدام مراجعه می ‌کردند.

با گسترش جامعه صنعتی شمار کارمندان نسبت به کارگران به سرعت افزایش یافت تا جایی که کارمندان به اهمیت اجتماعی، سیاسی و اقتصادی قابل توجهی رسیدند و علاوه بر دریافت حقوق مناسب، به پست‌ های اجرایی متناسب دست پیدا کردند.

جایگاه کارمند در اسلام منزلت اجتماعی به عنوان موهبت و امانت الهی در اختیار کارمندان و کارگزاران قرار می گیرد تا برای رفع محرومیت ها و گرفتاری ها از امور جامعه به کار گرفته شود.

از این رو، امام علی علیه السلام به یکی از کارگزاران خود چنین می گوید: «کاری که به عهده توست، طعمه نیست، امانتی است که بر گردنت نهاده اند.»

بنابراین، اگر کارمندان و کارگزاران نظام اسلامی با انگیزه های الهی، امانت داری و خدمت رسانی به مردم در جایگاه خود قرار گرفته اند، باید شکرگزار پروردگار بزرگ باشند؛ زیرا در جایگاهی هستند که می توانند خاطری را شاد کنند، غمی را بزدایند، بی پناهی را پناه دهند و مظلومی را یاور باشند و به این ترتیب، زمینه رشد و تعالی خود را فراهم سازند.

رسول خدا صلی الله علیه و آله در این باره می فرماید: «وقتی خداوند برای بنده ای نیکی خواهد، حاجت مردم را در دست او قرار می دهد».

روز کارمند در واقع فرصتی است مناسب برای تبیین جایگاه و رفع مشکلات کارمندان. از آنجا که کارمندان با دلسوزی و حسن نیت وقت خود را صرف خدمت به مردم و نظام می کنند دولت باید توجه ویژه ای نسبت به آنان مبذول دارد و با طراحی برنامه های صحیح بیشترین استفاده را از این نیروی صادق و زحمتکش جهت پیشبرد اهداف خود ببرد.

گفتنی است، ارتقاء منزلت اجتماعی کارمندان که  قشر شریف و زحمتکش جامعه هستند باید مدنظر مدیران باشد و تلاش کنند تا با تجلیل از کارمندان نمونه انگیزه ای برای سایرین ایجاد شود که در راه خدمت به مردم در چارچوب قانون از هیچ کوششی دریغ نکنند.