خبرگزاری موج گزارش می دهد:
ابهاماتی جدید در جزییات قتل فجیع بابک خرمدین
بعد از اعلام خبر پیدا شدن جسد مثله شده «بابک خرمدین» کارگردان سینما ، انتشار خبری دیگر مبنی بر اینکه قتل وی توسط والدینش انجام شده، با واکنش های متفاوتی از سوی افکار عمومی و کاربران فضای مجازی همراه بود. جسدی که توسط یک رفتگر و در روز۲۶ اردیبهشت ماه و در فاز ۳ شهرک اکباتان کشف شده بودو با وجود اعترافات پدر مقتول، به نظر می رسد همچنان با ابهامات فراوانی روبروست.
با انعکاس وسیعی که خبر قتل کارگردان ۴۷ ساله سینمای ایران ، بابک خرمدین داشت، پلیس را وادار کرد تا تنها چند ساعت بعد از انتشار این خبر ، ضمن تایید آن، جزییات تازه ای از این فاجعه را منتشر کند.
به گزارش پلیس، در بازجوییهای اولیه پدر و مادر مقتول به جنایت هولناک اعتراف و ادعا میکنند که پسرشان را با مسموم کردن با قرص خواب آور داخل غذای بابک خرمدین را بی هوش کرده و پدر خانواده پس از چند ضربه چاقو جسد را به حمام زیر دوش آب منتقل و مثله میکند.
براساس این گزارش گویا جسد بابک خرمدین به صورت تنه بالا و دستها کشف و با انگشت نگاری هویت جسد مشخص می شود.
از سویی انتشارسریع این خبر باعث شد تا تنها چند ساعت بعد از آن، دادسرا نیز نسبت به آن واکنش نشان دهد. محمد شهریاری، سرپرست دادسرای جنایی تهران با تایید خبر قتل خرمدین گفت: "جسد این شخص در اکباتان پیدا شده و در تحقیقات به عمل آمده پدر و مادر این کارگردان دستگیر شدند و به قتل اعتراف کردند".
به گزارش پلیس؛ گویا پدر بابک خرمدین در بازجوییهای ابتدایی گفته است: "پسرم مجرد بود او ما را آزار و اذیت میکرد جانمان به لب رسیده بود هر روز از دستش در امان نبودیم ناسزا میگفت و هرکاری دلش میخواست انجام میداد من و مادرش تصمیم گرفتیم از شر او رها شویم تا بیش از این آبرویمان نرفته است ابتدا قرص خوراندیم وقتی بی هوش شد با چاقو او را کشتم و جسدش را داخل حمام بردم بعد برای اینکه بتوانم از خانه خارج کنم جسدش را تکه تکه کردم داخل چمدانی گذاشتم و با همدستی همسرم جنازه را از خانه بیرون بردم و داخل سطل آشغال انداختم."
با این حال همانطور که گفته شد. این خبر با واکنش های متفاوتی از سوی افکار عمومی و کاربران فضای مجازی همراه بود. گروهی معتقد بودند که بروز چنین جنایتی آنهم از سوی والدین، به هیچ عنوان قابل توجیه نیست و گروهی دیگر مدعی بودند که باید دید آن مرحوم چه کرده که پدری و مادری را وادار نموده تا نه تنها فرزندشان را بکشند که وی را قطعه قطعه نیز بکنند! اما در هر صورت همه این اظهار نظرها در یک نکته مشترک بودند. اینکه احتمالا ریشه وقوع چنین قتل فجیعی بسیارفراتر از آزار و اذیتی بوده که پدر وی از آن به عنوان دلیل قتل یاد کرده است. استدلالی که بار دیگر برابهامات این پرونده پر رمز و راز می افزاید.
کوتاه از خرمدین
بابک خرمدین سال ۱۳۵۳ در تهران متولد شد. وی دارای مدرک کارشناسی ارشد سینما از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران و فارغ التحصیل ۱۳۸۸ است، این کارگردان سال ۱۳۷۹ در دوره فیلم سازی یک ساله انجمن سینمای جوانان دفتر تهران شرکت کرد.
از آثار بابک خرمدین می توان از "بور بیجاده رنگ" ۱۳۸۶( ۲۲ دقیقه)، "سه شنبه: مامان" ۱۳۸۸( ۹ دقیقه)،فیلم نیمه بلند داستانی "روزن (کورسو) " ۱۳۸۹ (۴۲ دقیقه) ، فیلم بلند داستانی "سوگنامه ای برای یاشار"۱۳۹۲ ساخته شده در لندن (۷۲ دقیقه)، ساخت سه فیلم کوتاه داستانی به نامهای "برش" ۱۳۸۳ به مدت (۱۲ دقیقه) نام برد.
این هنرمند فیلم «سوگنامه ای برای یاشار» را آن طور که خودش می گفت تا حد زیادی با الهام گرفتن از زندگی خود ساخته است. او در سال ۸۹ به عنوان دانشجو راهی لندن میشود و در آنجا با مساله مهاجرت و غربت درگیری پیدا میکند. یاشار شخصیت اصلی فیلم او هم چنین سرگذشتی دارد. او جوانی است که با ویزای دانشجویی وارد لندن شده است. همزمان با اتمام کالج، دچار مشکل مالی و دلتنگی برای خانوادهاش و ایران می شود. اکنون او بین ماندن و برگشتن مردد است و به استیصال رسیده است. این نقش را یاشار علیشناس بازی کرده است که از دوستان کارگردان بوده و سابقه بازیگری نداشتهاست. بابک خرمدین برای گرفتن بازی بهتر از او، فیلمنامه را در اختیارش نگذاشته و صحنه به صحنه موقعیت را برای او توضیح میداده است.
ماجرای یک عکس
در چند ساعت گذشته، عکسی از مرحوم خرمدین به همراه والدینش در فضای مجازی منتشر شده است که مورد توجه کاربران این فضا همراه بوده است. این عکس متعلق به مراسمی است که در سال ۹۴ درموزه سینما و به بهانه اکران فیلم وی گرفته شده است . در این مراسم وی از پدرش دعوت کرد که به روی صحنه بیاید و بعد از آن پدرش، در سخنانی کوتاه گفته بود: «به نام خداوند آموزگار و به نام شهدای گلگون کفن جنگ هشت ساله و درود به شرافت آن شهدا که مملکت را حفظ کردند. من سرهنگ پیاده ستاد خرمدین هستم. ۳۰ سال خدمت کردم، ۶۹ ماه در مناطق عملیاتی بودم، دو مرتبه شیمیایی شدم و ۴ بار ترکش خوردم و خوشحالم که در مقابل ممکلت انجام وظیفه کردم. به جوانان توصیه میکنم از این گهواره وطن غافل نباشند چون رشد و سربلندی آنان در همین مملکت اتفاق میافتد. از این ۳۰ سال خدمت ۱۷ سال را دور از خانواده انجام وظیفه کردم و تمام زحمات خانواده روی دوش این خانم عزیزم (همسرش) بود که وطن دوم من هستند.»
ارسال نظر