به گزارش خبرگزاری موج، سازمان جهانی بهداشت (WHO) در روز ۵ آذر ۱۴۰۰ طی جلسه‌ای در ژنو با انتشار بیانیه‌ای رسما واریانت B.۱.۱۵۲۹ را با نام اُمیکرون (Omicron Variant) معرفی کرد و این واریانت جدید در رده‌های نگران کننده (Variant of Concern) در کنار واریانت آلفا، بتا، دلتا و گاما قرار داد. WHO در این بیانیه نیز به تمام کشورهای جهان توصیه کرد تا با افزایش نظارت و بررسی ژنتیکی سویه به درک بهتر واریانت جدید کمک کنند، داده‌های ژنتیکی سویه را به طور کامل در بانک اطلاعات GISAID ثبت کنند و شیوع آن را در خوشه‌های مختلف جمعیتی به سازمان جهانی بهداشت سریعا گزارش دهند. واریانت امیکرون برای اولین بار ۳ آذر در کشور بوتسوانا (Botswana) در آفریقا شناسایی شد و سپس سریعا کل آفریقای جنوبی را در بر گرفت. متاسفانه هنوز اطلاعات زیادی از این واریانت جدید در دسترس نیست، اما می‌دانیم که جهش‌های ژنتیکی این واریانت به قدری زیاد است که نگرانی تمام دنیا را برانگیخته و همه را تحت تاثیر قرار داده است. در ۱۱ ژانویه، تنها هفت هفته پس از اولین گزارش این سویه، سازمان جهانی بهداشت نسبت به «موج جزر و مدی» عفونت از غرب به شرق در سراسر جهان هشدار داد. در حال حاضر با گسترش روز به روز کرونای امیکرون در سراسر جهان، گزارش‌هایی مبنی بر تفاوت علائم امیکرون با سایر انواع SARS-CoV-۲ وجود دارد؛ با این حال، WHO و سایر سازمان‌ها اطلاعات مفیدی درباره شدت سرایت این جهش، شایع‌ترین علائم ابتلا به آن و مدت زمان لازم برای قرنطینه در اختیار عموم قرار دادند که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم:

* میزان سرایت امیکرون تا چه اندازه بیشتر از سایر واریانت‌ها است؟

به گفته کارشناسان و با تکیه بر تحقیقات صورت گرفته، بیشتر جهش‌هایی که در واریانت امیکرون به وجود آمده، پروتئین اسپایک ویروس را تحت تاثیر قرار داده است. پروتئین اسپایک یا شاخک‌های ویروس بخشی است که ویروس به واسطه آن‌ها به سلول بدن می‌چسبد و کدهای ژنتیکی خود را وارد سلول میزبان می‌کند. جهش روی این پروتئین می‌تواند سرایت ویروس را راحت‌تر و یا سخت‌تر کند و این کار را با ساختار مکملی که دارد انجام می‌دهد. علاوه بر این، ویروس با جهش در اسپایک می‌تواند از ایمنی قبلی بدن که با واکسن یا ابتلا به خود ویروس به وجود آمده است، فرار کند. واکسن‌ها طوری طراحی شده‌اند که سیستم ایمنی را به این بخش از ویروس حساس کنند و به سلول‌ها یاد می‌دهند که هر بار چنین چیزی را شناسایی کردند، پادتن تولید کنند و سیستم ایمنی از گسترش ویروس در بدن جلوگیری کند و به مبارزه با باقی ویروس‌ها بپردازد.حالا اگر تغییر به گونه‌ای باشد که هم بتواند به سلول راحت‌تر بچسبد و هم با ساختاری که سیستم ایمنی قبلا به آن حساس شده، متفاوت باشد، می‌تواند از دست سیستم ایمنی فرار کند و تا قبل از اینکه شناسایی شود به میزان قابل توجهی گسترش پیدا کند.

* امیکرون و ۵ علائم شایع ابتلا به آن

اطلاعات اخیر از انگلیس در‌ مورد علائم کرونا امیکرون نشان می‌دهد که از دست دادن حس بویایی یا چشایی با امیکرون در مقایسه با دلتا حدود ۸۰ درصد کمتر شایع بوده است. اما، گلودرد در موارد امیکرون نسبت به دلتا تقریباً ۸ برابر شیوع بیشتری داشته است. گزارشی دیگر از یک اپلیکیشن جمع‌آوری اطلاعات کووید-۱۹ (ZOE) درباره علائم شایع کرونا در پیک اومیکرون، ۵ علامت شایع در دوره ابتلا به اومیکرون را معرفی می‌کند، علامت اولیه و دومین علامت شایعی که بسیاری گزارش می‌کنند، علامتی بسیار خفیف و معمولی است که شاید هرکس به راحتی از کنار آن بگذرد: سردرد. به طورکلی شایع‌ترین علائم در پیک امیکرون براساس اطلاعات این اپلیکیشن به ترتیب عبارتند از: آبریزش بینی، سردرد، خستگی متوسط یا شدید، عطسه و گلودرد؛ بعد از آبریزش بینی که ۷۳درصد افراد تجربه کردند و رتبه اول را دارد، ۶۸درصد از مردم علامت سردرد را تجربه کرده‌اند.

* توصیه‌های لازم برای قرنطینه

 ۱. با در نظر گرفتن افزایش موارد امیکرون، پزشکان توصیه می‌کنند همه افراد دستورالعمل‌های دولتی و اقدامات ایمنی را به طور کامل دنبال کنند. به گفته کارشناسان، اکثر افرادی که به این سویه مبتلا می‌شوند، یا بدون علامت هستند یا لزوماً نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارند. اگرچه این یک علامت مثبت است، اما همچنان مهم است که این دسته از افراد نیز به پوشیدن ماسک و حفظ فاصله اجتماعی ادامه دهند. اولین قدم این است که فرد مبتلا خود را از بقیه اعضای خانواده جدا کرده و استراحت کند. سایر اعضا  نیز باید در خانه از ماسک استفاده کنند. این افراد می‌توانند ماسک‌های پارچه ای یا ماسک‌های جراحی انتخاب کنند؛ هر خانوار باید در پایان دوره انزوا از پاکسازی اطمینان حاصل کند.

۲. هر خانواده باید دماسنج دیجیتال داشته باشد. باید دمای همه افراد را روزانه چک کرد. به خصوص آنهایی که در قرنطینه هستند. افرادی که دمای بیشتر از حد معمول دارند نیاز به توجه فوری و ارزیابی بیشتر دارند. اعضای خانواده فرد یا افراد قرنطینه شده باید دمای بدن خود را هر ۴ ساعت یکبار کنترل کنند.

۳. داشتن تهویه متقاطع مناسب در اتاق‌ها و آزمایش پیاده روی شش دقیقه ای برای بیماران. کارشناسان به بیمار توصیه می‌کنند به مدت ۶ دقیقه با سرعت عادی راه برود و سطح اکسیژن را مجددا بررسی کنند. اگر بعد از پیاده روی سطح اکسیژن افت کرد، بیمار نیاز به راهنمایی و مشورت از پزشک دارد.

۴. نکته آخر و بسیار مهم واکسیناسیون است؛ دریافت دزهای واکسن به افراد کمک می‌کند در صورت آلوده شدن به این سویه کمتر آسیب ببینند و به شکل شدید به آن مبتلا نشوند.