بیش از یک سده از جای گرفتن روان شناسی «علم النفس» در متون دانشگاهی ایران می گذرد وزمینه برای نشر و اشاعه این رشته علمی نوپا در کشورمان فراهم شد؛ در این سال‌ها روان‌شناسی و متعاقب آن مشاوره، به تدریج قلمرو کاربست خود را به بسیاری از حیطه‌های حیات فردی و اجتماعی مردمان این دیار بسط و گسترش یافته بگونه‌ای که اینک کمتر حیطه اجتماعی، سازمانی، بین فردی و فردی را می‌توان نشان کرد که در آن روان‌شناسان ایفای نقش نکرده باشند.

 اینک گروهی از روان‌شناسان در قلمروهای آموزشی و یادگیری به معلمان و مربیان می‌آموزند تا فعالیت های آموزشی و تربیتی خود را به نحوی سامان دهند که بهتر از همیشه به شکل‌گیری «شخصیت» و منش کودکان، نوجوانان و جوانان این سرزمین یاری رسانند. گروهی دیگر از آنان، به همراه مشاوران و روان پزشکان، در کلینیک‌ها و درمانگاه‌های خصوصی و عمومی صبورانه و حرفه‌ای چم و خم «کنار آمدن» با رنج های ناگزیر زندگی و فروکاستن از آلام حاد و مزمن روان را به درمانجویان یاد می‌دهند. آنان با بهره جستن از دانش بالینی و مشاوره ای خویش روان یاری گیرندگان را شفا می‌بخشند و ذهن آنان را پذیرای تجارب نو و کامرواساز می‌کنند.

 خدمات روان‌شناسان و مشاوران، به ویژه در این سالیان، بسیار فراتر از این دو قلمرو  آموزشی و درمانی (تراپی) رفته است؛ هم اکنون ده‌ها روان‌شناس در صنایع، کارخانجات، موسسات اجتماعی، سازمان‌های نظامی و سازمان پلیس حضور دارند و با دانش روان شناختی خود از روان شناسی اجتماعی گرفته تا روان‌شناسی صنعتی و سازمانی و روان‌شناسی نظامی و جزو آن به مدیران کمک می‌کنند تا منابع انسانی خویش را بگونه‌ای به کار گیرند که هم رضایت و سلامت و انگیزش آنان فرونی یابد و هم بهره وری و عملکرد سازمان افزایش یابد.

ما در سازمان پلیس بسیاری از موفقیت‌های خود را مرهون تلاش‌های حرفه‌ای و مسئولانه روان‌شناسان و مشاورانی هستیم که در جای جای این سازمان بزرگ از پلیس آگاهی تا گزینش و دانشگاه‌ها و مراکز  آموزشی و کلانتری‌ها و بیمارستان ها و مراکز مشاوره و … به ایفای نقش می‌پردازند و به گره گشودن از مشکلات مردم و کارکنان یاری می‌رسانند.

حاصل تلاش  بیش از ۱۸۰۰ مشاور در ۱۱۰۰ کلانتری و ۵۵ مرکز مشاوره، همانا صلح و سازش ۷۰ درصدی در پرونده‌های ارجاعی است. پرونده‌هایی با اختلافات چندین ساله به دست و تدبیر روانشناسان و مشاورانِ  معاونت فرهنگی و اجتماعی مستقر در کلانتری‌ها  و مراکز و دوایر مشاوره حل و فصل شده و در نهایت از حجم ورودی پرونده‌ها به دستگاه قضایی کاسته شده است.

درانتها باید قدردانِ روان‌شناسان و مشاورانی باشیم که با ارائه دامنه وسیعی از خدمات حرفه‌ای و تخصصی، سهم سترگی در پویایی و توسعه و سلامت جامعه دارند؛ همانانی که رنجمان را تسکین می‌بخشند و راه و روش خوشبخت زیستن، فضیلت‌مند بودن و شکوفا شدن را پیش رویمان قرار می‌دهند.»