خبرگزاری موج گزارش می دهد؛
ماجرا و حواشی حصارکشی پارک لاله + فیلم و عکس
طی دو ماهه گذشته ساخت مسجد و بنای فرهنگسرا در بوستان قیطریه و لاله تهران مورد توجه افکار عمومی قرار گرفته است، موضوعی که به گفته شاهدان عینی در پارک لاله اعتراضات مردمی زیادی را که به بهانه آن قصد قطع احتمالی درختان این فضاهای سبز را داشته‌اند ، به همراه داشته است.
، طی دو ماهه گذشته ساخت مسجد و بنای فرهنگسرا در بوستان قیطریه و لاله تهران مورد توجه افکار عمومی قرار گرفته است. سوال مهم آن است که مسجد و فرهنگسرا چرا در داخل فضای سبز پارکها باید ساخته شوند؟ این فضاها حتما مورد نیاز شهروندان هستند ولی برای ایجادشان هیچ فضای سبزی نباید تحت تاثیر قرار گیرد و از فضای سبز نباید کاسته شود.
پارک لاله یکی از خاطره‌انگیزترین پارکهای تهران با وسعت ۳۵ هکتار است و کمتر کسی را می‌توان پیدا کرد که به پایتخت سفر کرده باشد و نام پارک لاله را نشنیده یا از آن بازدید نکرده باشد.
با اتمام پارک لاله در سال ۱۳۴۵، بزرگترین پارک تهران برای عموم گشوده شد. با وجود اینکه تا امروز ۸۰۰ پارک در پایتخت ساخته شده که برخی از آنها بسیار بزرگتر از پارک لاله هستند، هنوز نام این پارک ۲۸ هکتاری در لیست بهترینها قرار دارد.
پارک لاله گونه‌های مختلف گیاهی مثل چنار، اقاقیا، کاج، سرو نقره‌ای، نارون، پالم، اقاقیا، افرا، ماهونیا، بربریس و صنوبر وجود دارد و فضای سبز زیبای آن محلی مناسب برای آرامش و استراحت و رهایی از شلوغی و آلودگی‌های شهر است. در قسمت جنوبی پارک نیز آب‌نما‌ها و جوی‌های مارپیچ به سبک ژاپنی ساخته شده است که با جلوه زیبای خود، این بوستان را به یکی از معروف‌ترین پارکهای تهران تبدیل کرده‌اند.
طی روزهای اخیر تصاویری از سوی برخی از کاربران شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که نشان می‌دهد قطعه‌ای از پارک لاله به مساحت بیش از سه هزار هزار متر مربع حصارکشی شده و ظاهراً قرار است در این زمین تغییراتی حاصل شود. این تغییرات در جنب غربی ایستگاه آتش‌نشانی و روبه‌روی خیابان پورسینا بوده و آنجا حصار‌هایی نصب شده است.
بر اساس اظهارات شاهدان و ساکنان اطراف پارک لاله، با استقرار کانکس در اطراف حریم پارک، این گمانه مطرح شده که قرار است در این قسمت ساخت‌وساز شده و درختان محوطه قطع می‌شوند.
حصار جنب ساختمان آتش‌نشانی پارک لاله، یک ماه است ساخته شده و دو سه روز است تعدادی کانکس مستقر شده است. محدوده حصار جنب ساختمان آتش نشانی پارک لاله، روبروی خیابان پورسینا قرار دارد.
سیزدهم اردیبهشت تعدادی از شهروندان تهرانی دلیل این حصارکشی و استقرار کانکس را از یکی از نیروهای خدماتی پرسیدند و گفته شد که امشب برق محوطه قطع شده و عملیات ساختمانی آغاز می شود.
آنها مدعی‌اند، در پرس‌وجو از مدیر پارک و شهرداری منطقه این پاسخ را دریافت کرده‌اند که قرار است در این نقطه از پارک فرهنگسرا ساخته شود و درختان محوطه قطع می‌شوند.
یکی دیگر از رسانه ها مدعی شده است که « پس از شایعات دربارۀ قطع درختان برای ساخت فرهنگسرا در بوستان لالۀ تهران، بلافاصله ویدیو‌هایی در محل پارک لاله منتشر شد که ۳ خانم و یک فعال محیط‌زیست از شهردار تهران درخواست میکنند درختان را قطع نکند.
خبرنگاران از مسئولان شهرداری علت فنس‌کشی را جویا شد که مشخص شد این حریم‌سازی بر اساس نیاز پارک و بنا به درخواست مردم بعد از برگزاری جشن‌ها و مراسم‌های متنوع ماه‌های قبل صورت گرفته و برای پروژۀ ایجاد فضای عمومی و آبنما برای زیباسازی بوستان لاله است و قرار نیست حتی یک درخت هم در آنجا قطع شود.»
اما موضوع به اینجا ختم نشده و مشکل تاجایی وسعت پیدا کرد که پای کارشناسان و حتی برخی سیاسیون نیز به ماجرا کشیده شد.
تغییرکاربری ۳۰۰۰ مترمربع از «پارک لاله»، قانونی است؟
عضو هیات علمی دانشکده شهرسازی دانشگاه تهران با حضور در «کارگاه ساختمانی ۳۰۰۰ مترمربعی» واقع در وسط پارک لاله، این عملیات شهرداری را «غیرقانونی»، «فاقد توجیه تخصصی» و «متضاد از هر نوع چارچوب فکری» عنوان کرد.
مرتضی هادی جابری‌مقدم با ضبط یک ویدئو مقابل «حصارکشی وسط پارک‌لاله تهران»، گفت: هیچ منطقی از «ساخت و ساز با هر نوع کاربری» در پارک لاله تهران دفاع نمی‌کند. هر مترمربع از پارک لاله، بی‌نهایت برای تفریح و نشاط‌آفرینی مردم شهر تهران ارزش دارد و نباید این شکلی تلف شود.
او تاکید میکند، پارک لاله ، حتی مسجد هم دارد و نیازی به ساخت و ساز نیست.
جابری‌مقدم، زمین پارک لاله را «قیمت‌دارترین دارایی شهر» توصیف کرد و خواستار توقف اقدام شهرداری شد.
۳۰۰۰مترمربع زمین وسط پارک لاله، معادل ۶ ساختمان مسکونی ۵ طبقه با مساحت ۱۹۰ مترمربع بنا در هر طبقه، وسعت دارد و از این منظر، «یک ساخت و ساز عظیم» در پارک لاله، در حال تدارک است.
واکنش تند آخوندی به ساخت و ساز دربوستان لاله
عباس آخوندی، عضو کابینه دولت حسن روحانی درکانال تلگرامی اش در واکنش به حصار کشی پارک لاله نوشت : لطفا به این گزارش آقای دکتر مرتضی جابری مقدم استاد محترم شهرسازی دانشگاه تهران توجه کنید. واقعا نمی‌دانم چه از جان شهر و مردم می‌خواهند. چه لجاجتی با زندگی مردم دارند. شگفت آنکه نهادهای دینی که آشکارا می‌بینند از نام دین چنین سوء استفاده می‌شود خاموشند.
نهادهای به‌اصطلاح اصول‌گرا معلوم نیست به چه اصلی وفادارند. دولت و وزارت راه و شهرسازی درباره این تخلفات آشکار از طرح جامع و تفصیلی و حقوق شهروندی مردم بی‌تفاوتند. قوه قضائیه نسبت به این‌گونه امور حساسیت خود را از دست داده است.
چگونه اینان به خودشان اجازه می‌دهند در شهری که اغلب روزهای سال در وضعیت هوای ناسالم است، این‌گونه به تخریب پارکها و قطع درختان دست یازند؟ شمایان از کجا آمده‌اید که زندگی مردم برایتان پشیزی ارزش ندارد؟
شورای شهر چه میکند؟ نهادهای مدنی کجایند؟ احزاب و گروه‌های اصلاح‌طلب چرا لب به اعتراض نمی‌گشایند؟ آیا نباید قدری آزادگی داشت و در برابر این تخلفات ایستادگی کرد؟ ما را چه می‌شود؟
مسجد و فرهنگسرا را چرا داخل پارک می‌سازند؟
در دو ماهه اخیر ساخت مسجد و بنای فرهنگسرا در بوستان قیطریه و لاله تهران مورد توجه افکار عمومی قرار گرفته است. سوال مهم آن است که مسجد و فرهنگسرا چرا در داخل فضای سبز پارکها باید ساخته شوند؟ این فضاها حتما مورد نیاز شهروندان هستند ولی برای ایجادشان هیچ فضای سبزی نباید تحت تاثیر قرار گیرد و از فضای سبز نباید کاسته شود.
« مهدی زارع، استاد پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله در گفتگویی در این باب اظهار داشت: در اردیبهشت ۱۳۹۶ مدیرکل محیط زیست استان تهران گفت کاهش فضای سبز شهر را ناشی از تغییر کاربری است و فضاها و باغات سبز شهری به ویژه در شمال غرب تهران تخریب شده اند تا فضا برای ایجاد بنا و آپارتمان و برجها ایحاد شود. ریشه های درختان چنار در کنار خیابان ولیعصر به دلیل اجرای پروژه‌های عمرانی در حاشیه خیابان آسیب زیادی دیده است. توسعه بی‌برنامه به قیمت نابودی باغ‌های انار تهران در داخل و اطراف شهر تمام شده است. در آن زمان محمدباقر قالیباف شهردار وقت تهران به دلیل اجازه ساخت‌وساز بی‌رویه و تغییر کاربری در شهر مورد انتقاد قرار گفته بود البته او در اسفند ۱۳۹۵ گفته بود که در ۱۲ سال فعالیت خود در شهرداری بر گسترش فضای سبز تهران از ۱۸ هزار هکتار به ۳۹ هزار هکتار رسانده است. البته منتقدان این میزان توسعه را مورد سوال جدی قرار داده اند. مخروط افکنه های کوهپایه های البرز جنوبی قرار دارد میانگین بارش تهران در بلند مدت۲۳۰ میلی‌متر است، اما در سال آبی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ تا اردیبهشت ۱۴۰۳ تنها حدود ۱۴۰ میلی‌متر بارش دریافت کرده است که نشان‌دهنده کاهش حدود ۳۹ درصدی بارش در این استان است.
دسترسی عادلانه برای ساکنان شهر به پارک و فضای سبز از نماد های رعایت حقوق شهروندی و عدالت اجتماعی در دوران حاضر است . شاخص‌های «نسبت پارک» و «سرانه» برای پارکهای تهران کمتر از استانداردهای ایران است. نابرابری های زیاد در توزیع پارک ها باعث نابرابر دسترسی ساکنان مناطق مختلف شهر به این پارک ها نیز وجود دارد. در حالی که برخی از ساکنان در مجاورت ۱۱ پارک زندگی می کنند، حدود ۲۰ درصد از شهروندان در حدود ۲۶ درصد از مساحت شهر در محدوده دسترسی هیچ پارکی قرار ندارند. ایجاد پارک های کوچکتر در نقاط خاصی از شهر باید نابرابری را کاهش دهد. تراکم کلی درختان در شهر تهران حدود ۹۷ درخت در هکتار و تعداد درختان حدود هفت میلیون درخت است. رایج ترین گونه های درختی کاج افغانی (۱۳.۰ درصد)، ملخ سیاه (۱۰.۰ درصد) و سرو آریزونا (۹.۴ درصد) هستند. در تهران حدود ۲۸ درصد درختان را گونه های بومی آسیایی تشکیل می دهند و بیشتر درختان منشأ آمریکایی دارند (۲۶ درصد درختان).
سازمان پارکها و فضای سبز شهر تهران، زیر نظر شهرداری تهران متعهد به دستیابی به توسعه پایدار فضای سبز تهران و بهبود حفاظت از محیط زیست است. این سازمان همچنین پویش های افزایش آگاهی و فعالیت های آموزشی را برای گسترش دانش شهروندان در مورد توسعه پارک ها هدایت میکند. برنامه های این سازمان شامل چهار بخش است: توسعه فعالیت های بدنی، در نظر گرفتن اقدامات ترویجی و آموزشی، توسعه فضای سبز در حاشیه بزرگراه ها، توسعه جنگلداری حومه شهری از سال ۱۳۶۷. فعالیت های فضای سبز که در دروه سی ساله ۱۳۶۷-۱۳۹۷ شامل ایجاد ۱۵۴ پارک و توسعه ۴۲۸۰ هکتار فضای سبز بوده است.
در سده گذشته افزایش گسترده جمعیت و رشد فیزیکی منجر به گسترش شهر به باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی با اشغال فضای سبز تا دهه ۱۳۵۰ شمسی بود. تهران دارای ۷۵ بوستان بود که در کنار جنگلداری در حاشیه شهر، فضای سبز در مجموع به مساحت ۲۹۳۷ هکتار داشت. ساخت ۱۷۳۰ پارک تا سال ۱۳۹۱ فضای سبز داخل شهر و حاشیه نزدیک آن را به ۴۰ هزار هکتار افزایش داد. طی دهه ۱۳۹۰ ً با ساخت ۲۰۰ پارک ، سرانه فضای سبز به ۲۵ متر مربع رسید . اما با وجود پارک های جدید، هنوز کمتر از ۱۰ درصد از مساحت شهر را فضای سبز پوشانده است.
پارک های عمومی جزء حیاتی منظر شهری هستند. سلامت و کیفیت زندگی در هر شهر تا حد زیادی به وجود و توزیع این پارک ها بستگی دارد تا دسترسی برابر برای ساکنان شهر تضمین شود. در ایران سرانه پارک ها حداقل ۱۳ متر مربع با توجه به شرایط طبیعی، اجتماعی و فرهنگی توصیه شده است. استاندارد ۵ تا ۱۰ مترمربع سرانه و برخی از پژوهشگران ۹ متر مربع را پیشنهاد کرده اند . پارکهای تهران سرانه به طور قابل توجهی کمتر از هر یک از این مقادیر سرانه فضای سبز تامین میکنند. از سوی دیگر سرانه فضای پارک نیز به طور قابل ملاحظه ای کمتر از میانگین سایر شهرهای ایران (۱۱.۵ متر مربع ) است. سرانه پارکهای شهری در پنج شهر پرجمعیت دیگر مشهد، اصفهان، کرج، شیراز و تبریز به ترتیب ۴ ، ۲۱ ، ۰.۸۷، ۱ و ۸ مترمربع است . تهران از اصفهان و تبریز عقب تر است. . نسبت پارک در این شهرها به ترتیب ۴، ۲۴، ۱، ۰.۲ و ۶ درصد است که تنها اصفهان نسبت به تهران دارای نسبت پارک بالاتری است.
نابرابری های زیاد در توزیع پارک ها در شهر تهران نیز باعث شده است تا دسترسی ساکنان آن به همین پارک های موجود نیز نابرابر باشد. برخی از ساکنان و به ویژه حاشیه نشین های تهران در محدوده دسترسی هیچ پارکی قرار ندارند. پایین بودن سرانه پارکها در شهر تهران و توزیع نابرابر آنها، ایجاد پارکهای کوچکتر به‌ویژه در مناطق شمال غرب و جنوب غرب شهر را برای بهبود کیفیت زندگی ساکنان آن می‌طلبد.»
واقعیت ماجرا این است که روابط عمومی شهرداری منطقه ۶ در این زمینه اعلام کرد: هر گونه دخل و تصرف در بوستان‌ها برعهده سازمان بوستان‌ها است و شهرداری مناطق فقط در بحث نگه داشت بوستان‌ها دخیل است.
یکی دیگر از مدیران شهری هم در گفتگو با رسانه ها گفت: سرانجام حصار کشی مشخص نیست و شاید کلاً طرحی که مد نظر بوده لغو شود و اجرایی نشود.
وی افزود: ساخت فرهنگسرا و سرویس بهداشتی از جمله پروژه‌های مطرح شده بوده است که اجرای آن فعلاً تعلیق شده و سرانجام آن مشخص نیست.
ارسال نظر