، میدان ولیعصر و اهتزاز پرچم ایران، از جذاب‌ترین فِریم‌هایی است که هر چند پرتکرار اما همیشه جذاب است مخصوصا اگر این پرچم را دستان دهه نودی‌ها ببینم اما امروز در بین تلالو این پرچم‌ها، رنگ‌ها و پرچم‌های سیاه و عزا نیز زیاد به چشم می‌خورد.

از آخرین باری که رئیس‌جمهور از دست داده‌اند سال‌ها می‌گذرد و خیلی‌ها نمی‌دانند با این شوک چه کنند. گرچه بیشتر مردم، داغ خود را اشک می‌ریزند، اما هستند جوانانی که عصبانی می‌شوند، بغض می‌کنند و سرشان را پایین می‌اندازند که چرا باید سرمایه‌‌هایی چنین از ایران رخت بربندد. 

دسته‌دسته از مردم در حال اضافه شدن هستند. ایستاده و نشسته، گوش‌سپار سخنرانی و سخنران. بغض‌ها اما با صدای مداح می‌شکند و اشک‌ها جاری می‌شود. سخن از مظلومیت است و این مردم قرن‌هاست برای مظلوم اشک ریخته‌اند.

اینجا در جمع مردم تهران با هر اعتقاد و نگاهی، بیش و پیش از هر جمله‌ و عبارتی دو کلمه به گوش می‌رسد: حیف شد، باورش سخت است...

بیشتر بخوانید:

اجتماع امام رضایی ها برای شهادت آیت الله رئیسی

مردم شیراز در سوگ شهادت رئیس جمهور + تصاویر

مراسم سوگواری سید الشهدای خدمت در رشت برگزار شد+ تصاویر

در پی شهادت حجت الاسلام سید ابراهیم رئیسی، خادم‌الرضا امام رضایی‌های تهران همزمان با جای‌جای ایران با تجمع در میدان ولیعصر(عج) به سوگ رئیس ‌جمهور شهید خود و همراهانش نشستند.

گروه‌های سرود، مداحان، شعرا و عالمان حاضر در مراسم، گرچه با جان و دل می‌سرایند و می‌خوانند و می‌گویند اما در میانه این همه شور و شعر، بُهتی ناتمام جاری‌ست. بهُتی که ۲۴ ساعت است، خیمه زده بر روح یک ملت و هنوز هم بسیاری در شوک هستند.

اینجا خیل جمعیت، رئیس‌جمهور شهید را دوست دارند اما حتی آنانی هم که علقه قلبی ندارند، سوگوار هستند، یکی می‌گوید «پریزدنت» مملکت بودند و باید در خور شأنش برایش مراسم گرفته شود. دیگری می‌گوید چه موافق باشیم و چه مخالف دولت، رئیس‌جمهور کشورمان است و حرمتش واجب. 

ایران مردم نجیبی دارد و رئیس‌‌جمهور شهید این نجابت را قدر می‌دانست، می‌دانست که تعطیلی نمی‌شناخت و خستگی را خسته می‌کرد.