بیش از ۵۰ روز از نبرد خستگی ناپذیر پرستاران قمی باکرونا گذشت!
قم در مبارزه با کرونا ویروس، روزهای پرالتهابی را پشت سر گذاشت و امروز کاهش بیماران بستری شده در بیمارستانهای قم به ویژه بیمارستان کامکار، که قلب درمان کرونا در کشور به شمار میرفت، نوید بخش روزهای خوبی در آینده است.
به گزارش خبرگزاری موج قم، کرونا ، بیماری دردناک و خطرناکی که تشخیص آن ابتدا در قم انجام شد و تاکنون در حدود ۴ هزار نفر از هموطنان ما را به کام مرگ فروبرده است و اگر مردم، نسبت به پیشگیری از این ویروس، جدی نباشند، همچنان قربانی خواهد گرفت.
یکی از توصیههای جدی وزارت بهداشت، مسئولان، پزشکان و تلاشگران سنگر مهربانی و مدافعان سلامت به مردم این است که "در خانه بمانیم"؛ جملهای نه در حد شعار، که اگر در واقعیت به خوبی تبیین شود و مورد توجه قرار گیرد، به زودی این بیماری منحوس، از بسیاری از کشورهای جهان به ویژه ایران، رخت برمیبندد و ریشهکن میشود.
با توجه به اینکه امروز بیش از ۵۰ روز از نبرد خستگی ناپذیر پرستاران قمی با کرونا میگذرد به جمع چند تن از پرستاران و بیماران آمدهایم تا علاوه بر خستهنباشیدی جانانه به این مدافعان سلامت و بیمارانی که با کمک پرستاران، نبردی جدی در پیش گرفتند و با بیماری مبارزه کردند و روحیه خود را از دست ندادند، به آنها بگوئیم که قدردان تلاشهای پزشکان و پرستاران و پرسنلی هستیم که جان خود را در طبق اخلاص نهادند و به بیماران بگوئیم که جایتان در بین عزیزانتان خیلی خالیاست و دوست داریم هر چه زودتر به جمع خانواده بپیوندید و این روزهای پردرد را سپری کنید.
حامد پریزاد سرپرستار بیمارستان کامکار از روزهای سخت مقابله با کرونا این گونه میگوید: وقتی از روزهای پایانی بهمنماه و ابتدای اسفند، دو مورد کرونا در قم تشخیص داده شد، سختی و دشواری کار زیاد شد و بخش آیسییو و سایر بخشها در خدمت بیماران قرار گرفت و پزشکان و پرستاران در شیفتهای ثابت خدمترسانی را آغاز کردند و ما براساس پروتکل جهانی و وزارت بهداشت، روند درمان را آغاز کردیم.
وی تصریح کرد: تلاشهای شبانهروزی پرستاران و پزشکان و پرسنل بیمارستانهایی که پذیرای بیماران کرونایی بودند قابل وصف نیست و واقعا نمیتوان با هیچ تصویر و یا جملهای این روزهای سخت را توصیف کرد، در این جا تلاش میشود برای هر بیمار دو پرستار مشغول به خدمت باشد و اگر تعداد بیماران کاسته شود و افراد کمتری مبتلا به بیمای شوند و ورودی کاهش یابد، خدمات بیشتری میتوان ارائه کرد، هر چند هماکنون نیز همه تلاشها و خدمات برای نجات بیماران به کار گرفته میشود.
سرپرستار بیمارستان کامکار با اشاره به روزهای تلخ و شیرین در این بیمارستان خاطرنشان کرد: مرگ یک بیمار تلخ و واقعا دردناک است وقتی علیرغم همه تلاشهای خود، با فوت این عزیزان مواجه میشدیم برایمان ناخوشایند و تلخ بود، حتی در این بیمارستان همکارانی از جمله پرسنل و پرستار و پزشک را از دست دادیم وقتی عاشقانه پای تعهد خود ایستادند اما دچار بیماری شدند و نتوانستند دوام بیاورند، همه خستگیها به تن ما میماند.
وی ادامه داد: اما روزهای خوبی را هم در این بیمارستان با چشم خود دیدهایم وقتی بیماری پس از دوره طولانی، کرونا را شکست میدهد و او را از دستگاه اکسیژن و تجهیزات جدا میکنیم و به بخش منتقل میشود بهترین روز زندگی ماست.
پریزاد عنوان کرد: مردم و به ویژه بیماران و خانوادههایشان محبت زیادی دارند و تلاشهای مدافعان سلامت را ارج مینهند و این برای ما امیدآفرین و شادی بخش است، از خدا میخواهیم به ما توان دهد تا این روزها را همچون گذشته با همان انگیزه و تلاش سپری کنیم و از مردم نیز تقاضا داریم رعایت نکات بهداشتی و در خانه ماندن را جدی بگیرند و برای مقابله و شکست واقعی کرونا ویروس، با قرنطینه خانگی زنجیره انتقال بیماری قطع شود.
خانم قربانی یکی از پرستاران بخش داخلی مردان در بیمارستان نیز میگوید: خدا را شکر پس از روزها تلاش و نبرد به معنای واقعی، شاهد کاهش تعداد افراد بستری در بیمارستان هستیم و در بیمارستان چند بخش خالی و بیماران یبه سایر بخشها منتقل شدند و ما امیدواریم با کاهش بیماران، این بیمارستان به شرایط عادی خود قبل از شیوع ویروس بازگردد.
این پرستار تلاش گر عنوان کرد: اولین بخش ایزوله پس از مثبت شدن تست کرونا در قم، در بیمارستان کامکار تشکیل شد و با تلاش فراوان در این مدت پذیرای بیماران بودیم و واقعا روزهای سختی بر پرسنل، پزشکان و پرستاران و بیماران گذشت.
وی تصریح کرد: اگر مردم کاری غیرضروری ندارند اصلا از منزل خارج نشوند و توصیهها را جدی بگیرند تا ورودی به بیمارستان کاهش پیدا کند و جریان زندگی عادی شود.
علی یعقوب لو نیز از پرستاران جوان این بیمارستان است که در خصوص تلاش نیروها میگوید: علاوه بر پزشکان و پرستاران و پرسنل بیمارستان، گروههای جهادی نیز عهده دار زحمات زیادی بودند و به بیماران خدمترسانی میکردند که جای قدردانی دارد.
وی گفت: برخی از پرستاران و پرسنل نیز همچون عضوی از خانواده به بیماران خدمترسانی میکردند و بیماران نیز همواره قدردان این تلاشها بودند و سعی میکردند این روزها به بهترین شکل و در آرامش سپری شود.
آقای بهادری از بیمارانی است که در بیمارستان کامکار روزها و شبهای زیادی را شاهد حضور پرتلاش کادر درمانی و گروههای جهادی بوده و در این باره میگوید: در این مدت دلسوزی و همراهی و تلاش نیروها و پرستاران و پزشکان را میدیدم و گاهی از این همه زحماتی که متحمل میشدند خجالت زده و شرمنده می شدم.
وی بیان کرد: من از دکتر امینی و دیگر کادر درمانی سپاسگذارم و عمر دوباره خود را مرهون این تلاشها هستم و هر روز بهتر از روز قبل میشوم و احساس میکنم سلامتیام را به دست آوردهام و دوست دارم هر چه زودتر به خانه برگردم، از مردم نیز میخواهم توجه جدی به توصیهها داشته باشند تا به این بیماری مبتلا نشوند زیرا بیماری سختی است و امیدواریم هیچ کس را گرفتار نکند.
بهادری در مورد علائم بیماریاش در روزهای نخست میگوید: اولین نشانه بیماری من حالت تهوع شدید بود و وقتی به پزشک مراجعه کردم متوجه بیماری کرونا و مشکل شدید در ریههایم شدم، در اوایل درد و ناراحتی شدیدی داشتم و حتی قادر به غذاخوردن نبودم و امروز بعد از مدتها احساس بهتری دارم.
وی گفت: همه افرادی که در بیمارستانها به خدمت میپردازند، با سختی و دشواری های زیادی مواجه هستند و هر چه تشکر و قدردانی کنیم، پاسخگوی این تلاش ها نیست و از خدا می خواهیم اجر و پاداش زیادی به آنها عطا کند.
ارسال نظر