در گفتگو با یک مدرس موفق گرافیک مطرح شد؛
خانوادهها به هنر گرافیک نگاه مثبتتری داشته باشند
شهرزاد جاسمی گفت: در کرمانشاه استعدادهای بسیار زیادی هم در بین دختران و هم پسران در رابطه باهنر گرافیک وجود دارد به دلیل نگاه غلط خانوادهها به این رشته به لحاظ پرخرج بودن و درعینحال نبودن بازار کار مناسب مغفول مانده و نیازمند فرهنگسازی صحیح و اصولی است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج کرمانشاه، همیشه در زندگى علائم راهنما به شکلهای مختلفى براى ما نشان داده میشوند که بهتدریج مسیر شغلى و یا غیر شغلى ما را روشن و باعث پیشروى ما میشوند که همان هنر گرافیک است؛ معلمان و مربیان موفق جزو همان نشانههایی هستند که بعد از گذشت سالیان متعدد ردپایشان در وجود ما میماند و لحظات زیادى پیش می آید که قدردانشان میشویم، "شهرزاد جاسمی" یکى از معلمان گرافیک موفق کرمانشاه است که در طول بیش از ۸ سال تدریس، دانش آموزان بسیارى را در این زمینه تربیتکرده است.
بهعنوان سوال اول از نحوه ورودتان به دنیای گرافیک بگویید؟
آشناییام با گرافیک یا طراحی گرافیک برمیگردد به دوره دانشآموزی و وقتی تصمیم گرفتم از این رشته بهعنوان حرفه اصلیام استفاده کنم، بهرغم حمایت همهجانبه خانواده، دوست داشتم از لحاظ اقتصادی روی پای خودم باشم، خوب این رشته جاذبههای زیادی داشت اما در اذهان عمومی جامعه نمود خوبی نداشت، در نهایت وجود وجوه درخور توجهی همچون مواردی که بتوان هنر را در کنار تکنولوژی تلفیق کرد و اثری جدید خلق کرد، سبب شد که بهصورت مستمر در رشته گرافیک مشغول به تحصیل شوم، الان حدود ۸ سال است که در هنرستانهای کرمانشاه مشغول به تدریس در این رشته هستم.
نظر شما راجع به سیستم آموزشی گرافیک در ایران و کرمانشاه چیست؟
فکر میکنم در حوزه آموزش از بحث کیفیت سریعا خارج شدهایم و رفتیم به بحث کمیت یعنی تعداد. افزایش خیلی زیاد مراکز آموزشی بدون داشتن پشتوانه هیئتعلمی مجرب. یعنی شما رفتهاید به این سمت که تولید انبوه داشته باشید بدون ابزار لازم، استاد خوب، معلّم خوب، برنامه مدون حسابشده. وقتی اینها را نداشته باشید شما که کمیت را در نظر بگیرید، آنوقت نتیجهاش همین میشود که خروجی، خروجی حسابشدهای نیست. کیفیت آموزش ما در بعضی مدارس خوب است.
در کنار آن بیفزایید به نگاه غلط برخی از خانوادهها که بهرغم اشاعه همهجانبه هنر گرافیک در تمامی سطوح، هنوز نگاه تفننی به این هنر کاربردی دارند و سعی در مقابله با حضور فرزندانشان در رشته گرافیک میکنند، ازاینرو قطعا نمیتوان انتظار معجزه داشت و آموزش و یا دیگری این رشته همچنان در سطح باقی میماند.
به کسی که قرار است بهتازگی وارد این عرصه شود و میخواهد معلم شود، چه میگویید؟
معلمی کردن و آموزش در این رشته نمیتواند صرفا بر این مبنا باشد که کسی که بسیار خوب طراحی میکند، بیاورید فوری معلم کنید. این آن چیزی نیست که جواب بدهد. برای اینکه در آموزش متد سازی وجود داشته باشد باید به روشهایی طراحی کنید که آموزش منتقل شود نه صرفاً تجربههای شخصی. من ممکن است طراح خوبی باشم، ولی دلیل نمیشود که معلم خوبی هم باشم.
اما بهطورکلی در کرمانشاه استعدادهای بسیار زیادی هم در بین دختران و هم پسران وجود دارد که همانطور که قبلاً هم اشاره کردم، به دلیل نگاه غلط خانوادهها به این رشته به لحاظ پرخرج بودن و درعینحال نبودن بازار کار مناسب که البته این مورد به ضم من غلط است، مغفول میماند و نیازمند فرهنگسازی صحیح و اصولی است.
قدرت و ضعف طراحان جوان کرمانشاه را در چه میبینید؟
عیب این است که ابزارهای جدید جای ما دارند کار میکنند. کمی طراحان جوان را در سطح نگه میدارد. چیزی که الآن ما نیاز داریم مباحثی است که باید از سطح شکافته و وارد عمق قضایا شود. هنرجوها تنبلاند و سرسری میگیرند مسائل را. گاهی هم به الگوهایی خیلی افراطی علاقهمند میشوند که این الگوها آنها را خشک میکند و از چهارچوبها رها نمیشوند. اما نکته مثبت هم در این است که جوانها انرژیهای خیلی خوب و امکانات خیلی وسیع در اختیارشان است.
درصورتیکه ما برای ساخت یک کار تکنیکی کوچک باید خیلی وقت میگذاشتیم. الآن شما با فشار یک دکمه در یکصدم ثانیه، تغییرات فراوان را میتوانید مرتب تجربه کنید. خب این حُسن شرایط امروز است.
راجع به وفاداری به فرهنگ و هویت بومی در طراحی گرافیک ایرانی همصحبت کنیم. آیا یک طراح گرافیک باید حتماً بومی و ایرانی کار کند؟ در آموزش چقدر این را مدنظر قرار میدهید؟
این مسئله به نظرم پاسخش در مخاطب شناسی است. یعنی ما کجا کار میکنیم. اثری که قرار است رسانه شود در چه محدودهای میخواهد به مخاطبینش منتقل شود. هرکدام از اینها متفاوت هستند. وقتی من در اتمسفر این کشور تنفس و فعالیت میکنم کاری که انجام میدهم بدون اینکه بهصورت افراطی بخواهم تأکید داشته باشم که این باید حتماً از عناصری استفاده شود که المانها بومی است، خودبهخود ایرانی است. یعنی لزومی در اینکه با عناصر خیلی سطحی تبدیلش کنم به کاری بومی، ندارد. فکر میکنم طراح امروز باید جوری کار کند که امروزی بودن و جهانی بودن در آثارش دیده شود.
موضوعات خاصی وجود دارد که دغدغه این روزهایتان باشد؟
طراحی گرافیک، حل صورتمسئلههای بصری و تصویری مناسب برای انواع موضوعات مختلف است. چیزی که الآن خیلی دوست دارم حل صورتمسئلههای پیچیده است و در کنار آن امیدوارم هرچه زودتر نگاه نقادانه و تفننی به رشته گرافیک در سطح جامعه و در بین خانوادهها از بین برود.
چه چیزی را الان میدانید که دوست داشتید قبلا میدانستید؟
اینکه بحثهای تئوری را جدی بگیرم. اگر برمیگشتم به آن دوره سعی میکردم بیشتر بخوانم، بیشتر کتابها را سرک بکشم، نسبت به آن موقع که گاهی آدم به لحاظ مشغله کاری سرسری میگیرد، یعنی مطالعه دقیقتر و عمیقتر در منابع و آنجاهایی که این رشته میتواند جنبه خلاق پیدا کند و تبدیل شود به یک ویژگی خاص، این جنبهها میتوانست برای من پررنگتر شود.
ارسال نظر