ناشنوایان شنیده نمی‌شوند
با یک‌بار سر زدن به انجمن‌های ناشنوایان در کشور و بخصوص کرمانشاه، کاملاً واضح است که مشکلات ناشنوایان آن‌طور که باید و شاید تاکنون از سوی مسئولان جدی گرفته نشده، افزون براین سازمان‌های مردم‌نهادی که در این حوزه فعالیت می‌کنند به دلیل مشکلات مالی نتوانسته‌اند به نیازهای این افراد پاسخ دهند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج کرمانشاه، ناشنوایان نیز مانند دیگر معلولان کشور برای یافتن شغل با مشکل روبه‌رو هستند، اما نکته اینجاست که کیفیت کار این افراد مثال‌زدنی است؛ ناشنوایان چون صدای اطراف خود را نمی‌شنوند حین کار تمرکز بیشتری دارند بنابراین کیفیت کاری که آن‌ها ارائه می‌کنند از سطح بالایی برخوردار است اما متأسفانه به‌واسطه بسیاری از بی‌مهری‌ها و کم‌توجهی‌ها این افراد بسیار باهوش گوشه‌نشین می‌شوند....
هزینه کاشت حلزون، ۳۰ میلیون تومان
امیری یکی از پدران ناشنوا درباره عمده مشکلات ناشنوایان اظهار کرد: در حیطه ناشنوایان و کم‌شنوایان با دو مشکل عمده تهیه سمعک و کاشت حلزون روبه‌رو هستیم، چون سمعک دیجیتال حدود ۸۰۰ هزار تومان است و هزینه عمل جراحی کاشت حلزون (که در خصوص برخی افراد ناشنوا از طریق تحریک عصب شنوایی حسی ـ عصبی سبب بهبود شنوایی فرد می‌شود) نیز برای ناشنوایان و کم‌شنوایان حدود ۳۰ میلیون تومان می‌شود.
نکته اینجاست که تمام این هزینه‌ها را نیز سازمان بهزیستی تقبل نکرده و افراد کم‌شنوا و ناشنوا با توجه به سن و سالشان می‌توانند از کمک‌های دولت بهره ببرند درواقع سازمان بهزیستی برای کاشت حلزون کودکان زیر چهار سال سه میلیون تومان پرداخت می‌کند که سه میلیون تومان سهم خانواده است و ۲۴ میلیون تومان نیز از صندوق ذخیره ارزی به آن‌ها کمک می‌شود.
این در حالی است که ۲۴ میلیون تومان کمک صندوق ذخیره ارزی به افراد بزرگ‌سال تعلق نمی‌گیرد و فقط می‌توانند از سه میلیون تومان کمک‌هزینه سازمان بهزیستی استفاده کنند.
اشتغال ناشنوایان
خانم قدمی با اشاره به این‌که تعداد ناشنوایانی که در رشته‌های مختلف مانند گرافیک و فناوری اطلاعات تحصیل‌کرده و فارغ‌التحصیل شده‌اند، ادامه می‌دهد: وقتی نمونه کار ناشنوایان در اختیار مدیران شرکت‌های مختلف قرار می‌گیرد آن‌ها به استخدام این افراد علاقه‌مند می‌شوند، اما هنگام مصاحبه استخدام اغلب مدیران وقتی متوجه می‌شوند شخص ناشنواست و نمی‌توانند با او ارتباط برقرار کنند از استخدام منصرف می‌شوند.
افزون بر این باید تأکید کرد زمانی که شخص ناشنوا در شرکت یا سازمانی مشغول کار می‌شود شانس ارتقای پست او تقریباً صفر است.
سلیمی یکی دیگر از دست‌اندرکاران انجمن حمایت ناشنوایان کرمانشاه و خواهر یکی از اعضا است و ابراز می‌کند: ناشنوایان چون نمی‌توانند با مدیران خود ارتباط برقرار کنند در سطح اولیه کار باقی می‌مانند یا با این استدلال که این اشخاص نمی‌توانند پاسخگوی تلفن باشند پست مدیریتی نمی‌گیرند حتی در سازمان بهزیستی کشور. برای نمونه در این سازمان شخص ناشنوایی با 11 سال سابقه فعالیت هنوز در دبیرخانه مشغول کار است، همه همکاران او ارتقای شغلی داشته‌اند، اما این شخص چون نمی‌شنود سال‌ها در این پست باید کار کند.
زبان اشاره؛ نیاز ناشنوایان
ناشنوایان برای ارتباط برقرار کردن با سایر افراد باید از زبان اشاره استفاده کنند، اما برخی کارشناسان بر این باورند که این افراد باید از طریق لب‌خوانی مشکلات خود را برطرف کنند. به همین علت آن‌ها نمی‌گذارند ناشنوایان از زبان اشاره استفاده کنند. در مقابل این افراد کارشناسانی هستند که تأکیددارند چون ناشنوایان نمی‌توانند کلمات را درست تلفظ و ادا کنند، ناخودآگاه از زبان اشاره استفاده می‌کنند.
مدیرعامل انجمن خانواده ناشنوایان ایران بیان می‌کند: برخی می‌خواهند زبان اشاره را از ناشنوایان بگیرند. برای نمونه سازمان آموزش‌وپرورش استثنایی به این سمت حرکت می‌کند تا ناشنوایان در کنار افراد عادی قرار بگیرند و در مدارس عادی تحصیل کنند، اما ناشنوایان برای برقراری ارتباط با شخصی که به صدای آن‌ها آشنا نیست باید در کنار لب زدن از زبان اشاره نیز استفاده کنند.
این در حالی است که پافشاری سازمان آموزش‌وپرورش استثنایی روی استفاده نکردن ناشنوایان از زبان اشاره سبب شده برخی ناشنوایان که در مدارس عادی مشغول تحصیل هستند، دوباره به مدارس باغچه‌بان برگردند.
آرمانیان یادآور می‌شود: زبان اشاره زبان بین‌المللی ناشنوایان است و بیشتر کشورهای دنیا از آن استفاده می‌کنند، به‌جز کشورمان که روی لب‌خوانی و گفتاردرمانی ناشنوایان تأکید می‌کند. این مسئله سبب شده کودکان ناشنوایی که در مدارس عادی درس‌خوانده‌اند تقاضای برگشت به مدارس باغچه‌بان را مطرح کنند یا برای شرکت در کلاس‌های آموزشی زبان اشاره به انجمن بیایند. آن‌ها با یادگیری زبان اشاره می‌خواهند با دوستان خود ارتباط برقرار کنند.
نیاز ناشنوا به رابط
افراد ناشنوا می‌توانند در مدارس و دانشگاه‌های عادی تا هر مقطعی ادامه تحصیل دهند. در این میان محدودیت که آن‌ها باید از لب‌خوانی برای فراگرفتن نکات استفاده کنند مشکل‌ساز شده است، به همین علت اشخاص ناشنوا ناچارند در کلاس‌های درس به همراه رابط حاضر شوند.
رابط شخصی است که پل ارتباطی بین فرد شنوا و ناشنواست، به زبان اشاره تسلط دارد و گفته‌های افراد شنوا را برای شخص ناشنوا به‌صورت زبان اشاره بازگو می‌کند، اما نکته اینجاست که بیشتر ناشنوایان قادر نیستند هزینه‌های رابط را پرداخت کنند.
مدیرعامل انجمن حمایت از ناشنوایان کرمانشاه با تأکید بر این‌که ناشنوایانی که توان مالی ندارند، نمی‌توانند از پس هزینه‌های رابط برآیند، خاطرنشان می‌کند: رابط‌ها معمولاً با توجه به درس و سختی آن، دستمزدشان بیشتر نیز می‌شود، چون آن‌ها باید مانند استاد تمام نکات را برای ناشنوایان شرح بدهند.
بخشی ادامه می‌دهد: این در حالی است که چنانچه لب‌خوانی شخص ناشنوا نیز در سطح خوبی باشد، او بازهم به رابط نیاز پیدا می‌کند، چون در برخی دروس اصطلاحات انگلیسی و علمی به کار گرفته می‌شود و شخص ناشنوا قادر نیست مفهوم این لغات را از طریق لب‌خوانی درک کند. برای رفع این مشکل سازمان بهزیستی باید از رابط‌ها حمایت کند، زیرا در برخی کشورها رابط‌ها پست سازمانی دارند.
ناشنواها در شهر
یکی دیگر از مشکلات ناشنوایان مناسب‌سازی نشدن امکانات شهری با نیازهای این افراد است. برای نمونه این افراد هنگام استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی مانند مترو و اتوبوس به دردسر می‌افتند. بارها برای این افراد پیش‌آمده که نتوانسته‌اند در ایستگاه موردنظرشان پیاده شوند، زیرا تمام اتوبوس‌ها و بیشتر قطارهای مترو مجهز به تابلوهایی که نام ایستگاه‌ها در آن‌ها نوشته می‌شود، نیست. افزون براین زمانی که راهبران قطارهای مترو به هر دلیلی اعلام می‌کنند در برخی ایستگاه‌ها توقف نخواهند داشت ناشنوایان متوجه موضوع نمی‌شوند و به همین دلیل وقت بیشتری از آن‌ها گرفته می‌شود.
باید یادآور شد مشکلات ناشنوایان آن‌طور که بایدوشاید تاکنون از سوی مسئولان جدی گرفته نشده، افزون براین سازمان‌های مردم‌نهادی نیز که در این حوزه فعالیت می‌کنند به دلیل مشکلات مالی نتوانسته‌اند به نیازهای این افراد پاسخ دهند. به نظر می‌رسد برای رفع این مشکلات مسئولان باید از سازمان‌های مردم‌نهاد حمایت کرده و با برنامه‌های فرهنگی زمینه را برای تغییر دیدگاه برخی نیکوکاران که تمایلی برای کمک به رفع مشکل معلولان ندارند فراهم و آن‌ها را تشویق کنند در مراکزی که برای حمایت از معلولان تشکیل‌شده حضور پیداکرده و برای کمک به نیازمندانی که توان بازگو کردن نیازهایشان را ندارند پیش‌قدم شوند.
بیشتر بخوانید:
ارسال نظر