کاشت هر نهال گامی ست به سوی حفظ منابع ملی
استان هرمزگان با دارا بودن ۷میلیون و۲۰۰ هزار هکتار دارای ۱میلیون و۵۰۰ هزار هکتار اراضی بیابانی است. بیابان‌هایی که حیات را سخت و تنفس را تنگ و تنگ تر می کند؛ شادی وطراوت را از کودکان گرفته و با جبر و زجر ناشی از شن و ریزگردها، آرامش را از ساکنان این اراضی سلب کرده است.
خبرگزاری موج هرمزگان، استان هرمزگان با دارا بودن ۷میلیون و۲۰۰ هزار هکتار دارای ۱میلیون و۵۰۰ هزار هکتار اراضی بیابانی است. بیابان‌هایی که حیات را سخت و تنفس را تنگ و تنگ تر می کند؛ شادی وطراوت را از کودکان گرفته و با جبر و زجر ناشی از شن و ریزگرد، آرامش را از ساکنان این اراضی سلب کرده است.
۲۸ کانون بحرانی فرسایش با مساحت ۳۱۸ هزار هکتار در هرمزگان وجود دارد و با کاهش بارندگی در سال‌های اخیر شاهد فعالیت بیشتر این کانون‌های بحران بوده‌ایم. البته اقداماتی از قبیل مالچ پاشی، نهال کاری، بادشکن و... توانسته تا حدی اثرات تخریبی ومنفی این فرسایش ها را بکاهد.
عمده‌ترین کانون بحران فرسایش بادی در شرق هرمزگان است که مساحتی حدود ۶۱۲ هزار هکتار را تحت تاثیر قرار داده و با توجه به خشکی، گرما و فقر بیش از حد خاک شاهد بیشترین اثرات مخرب دراین مناطق هستیم پس طبیعی است که بیشترین اقدامات بیابان زدایی نیز در این منطقه اجرا شود.
نهالکاری، نصب بادشکن‌ها و مالج پاشی در بیابان‌های شرق هرمزگان در سال جاری نیازمند ۱۰۰ میلیارد ریال اعتبار است و با تخصیص این اعتبار می توان امیدوار به بهبود شرایط و رشد مناسب پوشش گیاهی بود .
شهرستان بندرعباس از سمت شرق و غرب به ترتیب به وسیله کانون های بحرانی بیابانی «دهنو» و «گچین» محاصره شده؛ کانون‌های مذکور میتواند اثرات مخربی از جمله بیماری‌های تنفسی و چشمی، کاهش عمر تاسیسات صنعتی، بندری و برقی، وارد کردن خسارت به منازل مسکونی و آسیب زدن به جاده‌ها و فرودگاه‌ها داشته باشد.
ناگفته پیداست که کاشت نهال در این اراضی بحرانی تا چه میزان می تواند اثرات منفی را کاهش داده، موجب ثبات و دوام خاک شده و طراوات و شادابی را به جوامع انسانی که در مجاورت این اراضی زندگی می‌کنند بازگرداند.
گونه‌هایی همچون نخل، سه‌پستان، چنار، کهور ایرانی، کنار، کرت محلی، استبرق و سایرگونه‌های بیابانی در این اراضی قابل کاشت، رشد و تکثیر است. این مهم میتواند از فرسایش و جابجایی بیش از حد خاک جلوگیری کرده و موجب تلطیف هوا و همچنین کاهش اثرات ریزگردها و... بشود.
در راستای مشارکت‌های مردمی هر ساله نهال‌های رایگان در اختیار اهالی این مناطق قرار می گیرد تا با کاشت و نگهداری این نهال‌ها در سال‌های آینده شاهد جنگل‌های دست کاشته‌ای باشیم که علاوه بر تغییر اقلیم، حفظ خاک و پوشش گیاهی از اثرات منفی بیابانزایی هم می‌کاهد.
کاشت هر نهال یک گام به سوی حفظ خاک، منابع طبیعی و توسعه پایدار در راستای حفظ سرمایه های ملی این آب و خاک است.
ارسال نظر