به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج اصفهان، روند خشک شدن تالاب گاوخونی از سال ۷۸ آغاز شد یعنی همان زمان هایی که می گفتند : انتقال آب زاینده رود اصفهان به یزد شایعه ای بیش نیست وصحبت های مطرح شده در خصوص آن یک دروغ بزرگ است. اما تالاب گاخونی حقیقت آن را به ما نشان داد.

اگر نگوییم صد درصد که ۹۵ درصد حیات و احیا دوباره تالاب گاخونی به جریان آب زاینده رود است که بیش از دو دهه جریان دائمی آن به صورت فصلی ، مقطعی و بعضا بدون آب بوده است . توجه نکردن به اصول برنامه‌های آمایش سرزمین، اولویت قرار ندادن حقابه تالاب پس از آب آشامیدنی ، توسعه ناپایدار، انتقال آب زاینده رود به شهرهای مختلف ، وجود بندها و چاه‌های مختلف و برداشت غیر مجاز همه و همه باعث شده که امروز از تالاب گاخونی ، کانون ریزگرد باقی بماند. که با توجه به اثبات انباشت فلزات سنگین در گاخونی ، شهرهای اطراف و پایتخت از بلایی که بر سر این تالاب آمده ، بی نصیب نخواهند بود.

بر اساس مصوبه شورای عالی آب در وزارت نیرو سالانه ۱۷۶ میلیون مترمکعب از محل سد زاینده‌رود باید برای حقابه زیست‌محیطی تالاب و رودخانه اختصاص یابد اما سازمان محیط‌زیست معتقد است که حقابه زیست‌محیطی این رودخانه و تالاب ۳۱۳ میلیون مترمکعب است که ۱۷۶ میلیون آن باید به گاوخونی برسد.  که هنوز اقدامات لازم برای محقق شدن میزان استاندارد حقابه آب این تالاب برای احیا شدن آن توسط دستگاه‌های مربوطه استان اصفهان انجام نگرفته است.

با تخصیص های نادرست و بی رویه عملاً آب ورودی به تالاب صفر شده که تالاب گاخونی را وارد بحرانی بزرگ کرده است که به گفته مدیرکل دفتر حفاظت و احیای تالاب ها حتی دو برابر ظرفیت سد زاینده‌ رود نیز نمی‌تواند  مرهمی بر درد تالاب گاخونی باشد.

وضعیت مرحله گاخونی از مرحله اضطرار عبور کرده و مسئولانی که در دوره های مختلف با تصمیمات غلط ناشی از ناآگاهی نسبت به مسائل زیست محیطی و انتقال آب زاینده رود به استان های خود باعث بوجود آمدن این وضعیت شده اند باید در پایتخت منتظر ریزگردهای سمی گاخونی باشند که به دیدار آنها خواهد آمد.

مسئولان دیگر استانها و همان هایی که زاینده رود را خشک کرده اند نیز نگران تالاب گاخونی هستند اما مسئولین و نمایندگان مجلس استان انگار دلواپسی نسبت به تالاب گاخونی ندارند. محمدصالح جوکار نماینده مردم یزد  با ابراز تاسف از خشک شدن زاینده رود ، خشک شدن باتلاق گاخونی را خطر جدی برای زیست‌بوم منطقه عنوان کرده و گفته چرا سازمان محیط زیست هیچ گامی برای احیای باتلاق گاوخونی برنمی‌دارد؟

این نگرانی ها و تاسف خوردن ها دردی از خشکی زاینده رود و تالاب گاخونی بر نمی دارد تا زمانی که نسبت به احیاء دوباره آن دلسوز و نگران شویم و از تکرار اشتباهات گذشته در حوضه آبی اصفهان درس بگیریم و سعی کنیم تا آنها را جبران کنیم و نه تکرار. که متاسفانه شاهد تکراراشتباهات گذشته هستیم و تا آخرین قطره آب زاینده را نبرند و خشک نکنند دلشان راضی

نمی شود. سهم آب اصفهان برای همه کشور است جز خود مردم اصفهان و با اینکه بیشتر رجل سیاسی کشور در کنار همین زاینده رود بزرگ شده اند اما فراموش کرده اند سرزمین خویش و مردم آنرا که اینطور نسبت به حیات این استان بی توجه هستند.

دولتمردان نقطه ضعف مردم اصفهان را پیدا کرده اند که هر بار گذرشان به این شهر می افتد چند شعاری درباره زاینده رود ، احیا دوباره آن و زنده کردن تالاب گاخونی می دهند و می رود برای انتخابات بعدی چه درمقام رییس جمهور و چه در مقام نمایندگی و یا مسئول شدن . پس باید منتظر انتخابات ۱۴۰۰ بود تا دوباره بیایند ،بگویند ، بروند.

تالاب گاخونی امروز و به گفته منصور شیشه فروش مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان ۹۶ درصد آن خشک شده است. اینجا یک همت مسئولانه می خواهد تا ۴ درصد باقی مانده آن را نیز خشک کرده و تکلیف تالاب گاخونی را نیز مشخص کنند تا دیگر نگرانی از احیاء آن نباشد!