به گزارش شیما فتحی، خبرنگار خبرگزاری موج کرمانشاه، با توجه به این مهم که حوزه اقتصادی به‌عنوان شاه‌راه اصلی توان و ضعف توسعه‌ای هر جامعه‌ای محسوب می‌شود و طبعاً ورود و اظهارنظر تخصصی در این باب را نیز می‌بایست به بلد این کار سپرد تا ضمن بیان نکات موردنظر، سؤالات عمومی جامعه در خصوص میزان صحت‌وسقم آمارهای ارائه‌شده و البته میزان نمود عینی آن در بین مردم را هم جویا می‌شدیم، ازاین‌رو در گفتگویی اختصاصی با بهزاد باباخانی، سرپرست معاونت اقتصادی استانداری کرمانشاه سؤالات خود در حوزه اقتصادی کرمانشاه را بیان کردیم.

 به‌عنوان سؤال اول آمارهای تورمی بیان‌شده از سوی مسئولین چقدر صحت دارد و چرا این ارقام در نمود محسوس در بین آحاد مردم را ندارد؟

به‌طورقطع مرکز آمار کشور به‌عنوان اصلی‌ترین مرجع رسمی در بیان آمار استان‌ها با یک فرمول یکسان برای اندازه‌گیری در کل کشور قرار دارد و ازاین‌رو طبق برآوردهای سیستماتیک و بدون دخالت استانی ارقام به دست مرکز آمار کشور رسیده و طی بررسی‌های نظام‌مند محاسبه و در اختیار عموم جامعه قرار می‌گیرد.

آمار ارائه‌شده را سلیقه‌ای ملاک عمل قرار ندهیم

اما در بحث نرخ تورم کرمانشاه ماهم در جایگاه مدیریت استان یک بحثی با عموم جامعه داریم و آن اینکه بعضی وقت‌ها که آمارها به نسبت در یک وضعیت مناسبی قرار می‌گیرد، هیچ‌کس به آن استناد نمی‌کند اما در مقابل وقتی روند بیان آمار، سیر نزولی به خود می‌گیرد، بلافاصله بولد می‌شود، مصداق این قضیه در اطلاع‌رسانی رسانه‌های استان است که کنکاشی در چگونگی ایجاد شدن رو به رشد و بهبودی آمار استان حال چه بحث تورمی باشد یا نرخ بیکاری و ... ندارند و جالب آنکه زمانی آمارها رو به بهبود است، سیر انتقادها شروع می‌شود که این آمارها واقعی نیست اما زمانی که وضعیت سیر نزولی به خود بگیرد، همین آمارهای غیرواقعی ملاک عمل قرار می‌گیرد!!!

در این رابطه می‌طلبد که ما در درک مقوله آمار به یک فهم مشترک برسیم و آن‌هم این است که یا آمارها را قبول داریم و یا نه به‌عکس نمی‌پذیریم، این نکته مهم را هم باید بیان کنم که استان قاعدتاً هیچ دخل و تصرفی در سنجش‌های آماری ندارد و همان‌طور که گفتم، مرکز آمار کشور طی یک فرایند کشوری و بر اساس مقیاس‌های متنوع به ذکر اعداد و ارقام می‌پردازد.

کم کردن تورم به معنی نبود تورم نیست

 روند تورمی کرمانشاه در مقایسه کشوری را چگونه تحلیل می‌کنید؟

واقع امر این است که حاصل اصلی تحریم‌های آمریکا نه نشانه گرفتن تورم بلکه باهدف اساسی ایجاد رکود در کشور شکل‌گرفته است و در این شرایط سختی که دشمن وارد ساخته، تنظیم بازار ناشی از انواع و اقسام فشارها یک هنر مدیریتی محسوب می‌شود تا بتوان ملاحظات ممکن بین تولیدکننده، عرضه‌کننده و مصرف‌کننده رعایت شود.

طی سال‌های 98 و 99 که شروع تحریم‌ها بود و تورم نیز شیب بسیار تندی را تجربه می‌کرد، اولویت اقتصادی استان بر گرفتن طرف مصرف‌کننده بود و این باعث نظارت‌های بسیار جدی شد و باوجوداینکه در سطح کشور سیر تورم بسیار صعودی بود، اما کرمانشاه در رتبه تورم با بهبود مواجه گشت و از رتبه یک کشوری به رتبه 28 کشوری رسیدیم.

در اواسط سال 99 با توجه به جریانات پیش رو می‌بایست در بخشی از کار، طرف تولیدکننده و عرضه‌کننده را نیز می‌گرفتیم که کسب‌وکارها نیز از آسیب‌های تورمی کمتر دچار ضرر و زیان شوند و درنتیجه برخی از کالاها همچون نان با علم به اینکه قطعاً بر نرخ تورمی استان اثر خواهد داشت، را با افزایش 35 درصدی در اواسط سال 99 مصوب کردیم. (با تحلیلی که در عامل تورمی استان در سال 99 داشتیم، اتفاقاً همین افزایش نرخ نان بود که مختص به اسفند 99 است، باعث تغییر رتبه آمار کرمانشاه در تورم و کسب جایگاه‌های نخست کشور شد) و این روند در سراسر کشور اجتناب‌ناپذیر است.

کما اینکه امسال با تحلیل‌های کارشناسی برای سال جدید 10 اتحادیه را در استان شناسایی کردیم که نرخ تورمی آن‌ها بالاتر از میانگین کشوری است و اقدامات لازم را برای کنترل و کاهش این نرخ در دستور کار قرار داده‌ایم.

استان‌های دیگر هم افزایش اقلام مصرفی تورم‌زا را تجربه کرده‌اند، چرا آن‌قدر بر روند آماری آن‌ها تأثیر نگذاشته است؟

ببینید اقلامی همچون نان قطعاً چون جزء اصلی سبد غذایی خانوار محسوب می‌شوند و در هر استانی با افزایش نرخ آن تورم‌زا هستند و همان‌طور که بیان کردم، ما در سال گذشته با توجه به شرایط استان و با علم به اینکه مطمئن بودیم که نرخ تورم استان بالا خواهد رفت، این اقدام را برای تنظیم بازار عملیاتی کردیم و قطعاً استان‌های دیگر نیز از این مهم مستثنا نبوده و با افزایش این رقم آمار تورمی آن‌ها نیز تغییر خواهد کرد.

 چرا روند بهبودی آمارها برای عموم جامعه ملموس نیست؟

این سؤال واقعاً یک سؤال کلی و مبهم است، در تحلیل نرخ تورم استان به‌طور مثال تغییر نرخ نان به‌سرعت در سطح جامعه مشاهده و قابل‌لمس بوده و با بسنده کردن به بیان آمار، در نقاطی که افزایش نرخی صورت نپذیرفته، طبعاً صعود تورمی هم در کار نبوده است.

از طرفی نمی‌توان این مهم را نادیده گرفت که کشور و به طبع استان‌ها در یک شرایط متورمی به سر می‌برند و در این شرایط ما به استناد آمار وضعیت تورم استان بهبود پیداکرده است اما توجه به این مهم داشته باشید که بهبود وضعیت به معنای پایان تورم نیست بلکه باید به این نکته قابل‌توجه نیز اتکا کرد، در شرایطی که مثلاً با رتبه یک کشوری تورم کرمانشاه مثلاً 50 بوده، حال که در رتبه 28 کشور قرارگرفته‌ایم، تورم فرضاً 40 هست و این بدین معنای ساده این است که وضعیت متورم کشور که دائماً رو به سقوط است استان کرمانشاه در جایگاه یک کشوری می‌توانسته شرایط بدتری را تجربه کند که با تلاش‌های صورت گرفته نه‌تنها رقم موجود کنترل‌شده بلکه در بعضی از بخش‌ها این تورم محدود نیز شده اما درنهایت تورم متوقف نشده است.

روند آماد اشتغال کرمانشاه را باید سالانه ملاک عمل قرار داد

چرا وضعیت آماری اشتغال کرمانشاه در طول سال این‌قدر متزلزل است؟

آمارهای بیکاری که منتشر می‌شود و این تزلزلی که شما بیان می‌کنید برای ما این‌گونه نیست چراکه بر اساس نشانه‌هایی که بیان می‌کنم، کاملاً مشخص است که روند بیکاری استان کاملاً سیر نزولی دارد و از نرخ 7/21 سال 96 به رقم‌های 7/18، 7/15 و 9/14 سال 99 رسیده‌ایم. (این روند کاهشی بیکاری در شرایطی رخ‌داده که باوجود از بین رفتن 27 هزار شغل در زمان کرونا روبرو بوده‌ایم.)

برخلاف اینکه مرکز آمار کشور تورم را سالیانه ارائه می‌دهد، اما نرخ بیکاری به‌صورت فصلی منتشر می‌گردد و با توجه به اینکه در فصل زمستان چون کرمانشاه ماهیتاً استان کشاورز محور و خدماتی است، در این فصول نرخ بیکاری بیشتر از ماه‌های دیگر سال خواهد بود درحالی‌که اگر مجموع فصول سال در بیان نرخ بیکاری ملاک عمل قرار گیرد، قطعاً به روند نزولی و کاهش بیکاری در سطح استان کرمانشاه خواهیم رسید.

و اما در خصوص نشانه‌های ملموس کاهش بیکاری در کرمانشاه: وقتی شرایط اقتصادی راکد باشد، طبعاً وضعیت واگذاری اراضی صنعتی نیز لزومی ندارد که با یک جهش بالا روبرو باشد و بازهم به استناد آمار استانی که در شهرک‌های صنعتی گردآوری‌شده با کمبود زمین برای واگذاری در شهرک‌های صنعتی روبرو هستیم و این یعنی این‌که به‌طور حتم یکسری اتفاقات قابل‌لمس اتفاق افتاده است.

نشانه دیگر این است که ما در دو سال قبل از این، بیش از 2 هزار میلیارد تومان تسهیلات ارزان‌قیمت به بخش‌های اقتصاد روستایی، حمایتی و اشتغال زلزله اختصاص دادیم که خود مقدمه‌ساز ایجاد شغل بوده‌اند.

از سوی دیگر اجرای طرح‌های توسعه در استان همچون سامانه گرمسیری که هزینه‌های زیادی برای آن شده و در فاز اول منجر به آبی شدن 17500 زمین‌های دیم شهرستان‌های سرپل‌ذهاب و قصرشیرین شده و کارشناسان کشاورزی قطعاً تصدیق می‌کنند که با آبی شدن هر دو هکتار زمین دیم یک شغل جدید ایجاد خواهد شد و میزان برداشت نیز 4 برابر می‌رسد نیز نویددهنده جهش قابل‌توجه در امر اشتغال‌زایی است.

برای صفر کردن یک‌باره بیکاری کرمانشاه باید کل بودجه کشور را هزینه کنیم

چرا به‌رغم اینکه آمارها، کاهش نرخ بیکاری کرمانشاه را فریاد می‌زنند، هنوز خانواده‌های کرمانشاهی این‌قدر بیکار دارند؟

ببینید سال 96 در برآورد انجام‌شده ما نزدیک به 150 هزار بیکار انبارشده داشتیم و سالیانه به این انباشت، 20 تا 30 هزار نفر به سن کار می‌رسند و اضافه می‌شود، اگر بخواهیم به‌صورت یکجا برای این رقم شغل پیدا کنیم، باید کل تسهیلات و اعتبارات کشور را هم هزینه کنیم که این اتفاق رخ دهد.

درواقع برای رفع این مشکل نیاز به یک بهبود مستمر وجود دارد به این معنی که هم از انباشت سال‌های گذشته کم شده و هم از ورودی‌های جدید مراقبت کنیم، الآن طبق آمار انباشت ما به 110 هزار نفر رسیده که اگرچه رقم بسیار خوبی است اما به معنای این نیست که بیکاری نداریم و هنوز مشکل اشتغال وجود دارد.

در کنار ذکر این توضیحات نباید از این مهم هم غافل شویم که استان کرمانشاه از زمان جنگ تحمیلی به بعد هرچند در برهه‌های روند صعودی نرخ‌های تورمی، اشتغال و ... آن دستخوش تغییرات اندک شده اما درمجموع با سیر نزولی روبرو بوده است و دلیل آن را می‌توان در ذکر این مهم عنوان کرد که هرچند تمام استان‌های کشور به‌نوعی با جنگ دست‌وپنجه نرم می‌کردند اما استان‌هایی مثل کرمانشاه با فشارهای مضاعفی همچون از بین رفتن زیرساخت‌ها و ویرانی‌ها نیز روبرو بوده‌اند و این شرایط می‌طلبد که برای رشد استان یک نگاه ویژه‌ای که شامل امتیازات، تسهیلات و ... به‌صورت ویژه استان‌های جنگ‌زده از سوی مدیریت کشوری تخصیص داده شود که متأسفانه این نگاه از قبل نشده است و از طرفی نیز باید به درصد جمعیتی استان‌ها نیز توجه شود کما اینکه در استانی مانند ایلام که به لحاظ تعدد جمعیتی از کرمانشاه بسیار کمتر است، به‌طور مثال تزریق اعتباری استان ما باید سه برابر استان ایلام باشد.

تکلیف کلنگ‌های زده و طرح‌های بر زمین‌مانده کرمانشاه چه می‌شود؟

در بودجه سالیانه یک اعتباراتی را برای استان‌های محروم در نظر می‌گیرند اما بودجه‌ها آن‌قدری نیست که کفاف جبران عقب‌ماندگی را بدهد و از طرفی چون بودجه‌ها رایزنی محور هست، نحوه رایزنی‌های استانی و چهره‌های شاخص در سطح کشور در افزایش ضریب نفوذ استان از افزایش ردیف بودجه. بسیار مهم هستند و ازاین‌رو ما باید در حوزه توسعه استان به یک فهم مشترک برسیم که در این زمینه، جریانات و مسائل مختلف و سلیقه‌ای را کنار بگذاریم و در راستای توسعه استان یک‌صدا امتیازات بیشتری را جذب کنیم.

بعضی از طرح‌های ما که به واگذاری به بخش خصوصی بازمی‌گردد، ملاک ما بر اساس استنادات و آورده‌های فردی بر صداقت است و به هر دلیلی درصدی قصد ادامه کار نداشته باشند و طرح درنهایت عملیاتی نشود، بخشی دیگر شرایط جمعی کشور به لحاظ تورمی با فشار زیادی روبرو شد و قطعاً بر روند اجرای طرح‌ها و اعتبارات تخصیصی آن تأثیر گذاشته و با بروز این وضعیت سخت، اواسط اجرای کار هزینه‌های برآورد شده چهار برابر شده و فرد و سرمایه‌گذار عملاً مستأصل می‌گردد و درنتیجه طرح نیمه‌کاره رها می‌گردد.