به گزارش خبرگزاری موج هرمزگان، به فاصله چند روز از اعلام خبر کسب مقام نخست هرمزگان در شاخص فلاکت و تخصیص عدد ۶۴/۵ درصد به این استان، بر اساس اعلام مرکز آمار ایران، هرمزگان بار دیگر توانست در شاخص نرخ بیکاری نیز رکورددار باشد تا ضرب‌المثل «هر دم از این باغ بری می‌رسد» نسبت به این استان نمود عینی پیدا کند.

طبق آخرین بررسی، درصد نرخ بیکاری هرمزگان در تابستان ۱۴۰۰، با ۴/۹ درصد افزایش، از ۱۳/۳ به ۱۸/۲ درصد رسید که با توجه به ارتباط مستقیم این مؤلفه با تعیین میزان شاخص فلاکت، کسب این رتبه زیاد دور از انتظار نبود؛ این در حالی است که همواره مسئولان استان اشتغال زایی را یکی از اولویت‌های اساسی خود برمی‌شمارند.

نرخ بیکاری ۱۸/۲ درصدی در هرمزگان در حالی رقم می‌خورد که متوسط این شاخص در کل کشور ۹/۶ درصد است که نسبت به فصل گذشته رشد ۰/۱ درصدی را نشان می‌دهد.

در نقطه مقابل هرمزگان، قزوین با ۶/۲ درصد کم‌ترین نرخ بیکاری را در تابستانی که گذشت تجربه کرد و توانست در اشتغال‌زایی برای شهروندان خود از صنایع بزرگ فولادی، پالایشگاه‌ها، بنادر و گمرکات، شیلات و دیگر پتانسیل‌های اقتصادی و تجاری هرمزگان موفق‌تر عمل کند.

به گفته کارشناسان، اشتغال از مهم‌ترین مؤلفه‌ها در تبیین توسعه‌یافتگی یک جامعه است که با نگاهی به آمار و ارقام رسمی نرخ بیکاری، پی خواهیم برد که توسعه‌یافتگی هرمزگان تنها در حرف و سخنرانی‌های پرآب‌وتاب مسئولان نمود پیدا کرده است.

شاید برخی علاوه بر اثر تحریم‌ها، پاندمی کرونا را بهانه خوبی برای افزایش این نرخ بدانند اما هرمزگان در حالی به دو برابر نرخ بیکاری متوسط کشوری صعود می‌کند که استانی مانند البرز توانست این نرخ را با سه پله کاهش به زیر ۱۰ درصد و متوسط کشوری برساند.

همچنین بر اساس اعلام مرکز آمار ایران، نرخ بیکاری در تابستان ۱۴۰۰ در استان بوشهر در همسایگی هرمزگان، ۱۰/۵ درصد ثبت شد درحالی‌که در تابستان ۱۳۹۹، این آمار ۱۰/۶ درصد بوده که این عدد نشان می‌دهد نرخ بیکاری ۰/۱ درصد در این استان کاهش یافته است.

بعد از شک رتبه نخست هرمزگان در شاخص فلاکت، اعلام این خبر بار دیگر افکار عمومی استان را نسبت به عملکرد مقامات هرمزگان با چالش جدی روبه‌رو کرده است، هرمزگان نشینان بر این عقیده هستند علی‌رغم نقش مهم و کلیدی این استان در تأمین منابع درآمدی کشور و استقرار صنایع بزرگ، تنها عدم مدیریت صحیح متولیان می‌تواند این فاجعه را به بار آورده باشد.

در پایان باید گفت تنها راه کاهش نرخ بیکاری و شاخص فلاکت در استان هرمزگان، بر سر کار آمدن مسئولانی دلسوز است که اشتغال‌زایی و بهبود شرایط زندگی هرمزگان نشینان را تنها در قالب مسئولیت اجتماعی تعریف نکنند.

لازم است صنایع و بنگاه‌های بزرگ استان از صدقه دادن دست بردارند و به وظایف ذاتی خود نسبت به منطقه محل فعالیت عمل کنند و همچنین باید نمایندگان و استاندار جدید به نگاه فرا استانی به هرمزگان پایان دهند تا تصمیمات کلیدی برای توسعه استان نه در مرکز بلکه در خود استان اتخاذ شود.