به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج کرمانشاه، در سال های اخیر رشد مهاجرت  در بین جوانان نخبه بسیار زیاد شده است این مهاجرت میتواند پیامدهای زیادی را در آینده نچندان دور داشته باشد.کاری به بد و خوب بودن مهاجرت و اینکه چه منافع و چه معضلاتی برای شخص مهاجر اتفاق میفتد نداریم. بحث اصلی کفش به پا شدن جوانان ایرانی برای مهاجرت است که یکی از راه ها تحصیلی و شغلی است.

 بسیاری از افراد به دلیل نداشتن شغلی مناسب و بی‌اهمیتی مسئولان در جایگاه های مختلف شغلی در ایران نسبت به توانایی و استعداد آن‌ها در نهایت تصمیم به مهاجرت و اقامت در دیگر کشورها می‌گیرند.

نمیتوان مرزها را بست و جوانان را نگه داشت بلکه باید شرایطی فراهم کرد که حتی بزور هم کسی دوست نداشته باشد خارج شود.

علاوه بر مشکلات و گرفتاریهای اقتصادی و مالی، گاهی افراد به دلیل اختلاف نظر سیاسی با دولتمردان و عدم مدیریت آن‌ها با این مسئله تصمیم به مهاجرت و پناهندگی به سایر کشورها می‌گیرند که باید راه حل مناسبی برای آن اندیشید.

اکثر جوانان بدنبال راهی هستند که از مرزهای ایران خارج شوند آن ها که تخصص دارند راهی اروپای غربی و آمریکا میشوند و آنها که فقط میخواهند بروند ترکیه و  قبرس شمالی و امارات و ارمنستان گزینه های بعدی هستند.

نمیتوان نسبت به  مسئله  مهاجرت بی تفاوت بود چون نیروی جوان و تحصیلکرده را  با سرعت زیادی از دست میدهیم.

نبود ثبات اقتصادی در ایران و نداشتن امید به بهبود شرایط در وضعیت کنونی به این بحران دامن زده است و در این بین  شاهد افزایش رشد مهاجرت کادر درمان به کشورهای مختلف هستیم که شرایط پذیرش بدی را ندارند و ویزای کار دریافت میکنند و حتی نیاز به مبرم  زبان نیز ندارند درواقع تمام نیروی خدماتی را به هر روش جذب میکنند.

اما در داخل مرزهای خودمان نمیتوانیم این افراد را نگه داریم با توجه به جمعیت  افراد میانسال در کشور قطعا تا چند سال آینده با وضعیتی بمراتب بدتری مواجه خواهیم شد. امیدواریم برنامه ای برای برون رفت از این معضل هر چه زودتر بیابیم قبل از انکه خیلی دیر شود.

اما باید راهی اندیشید تا شرایط برای ماندن و حتی برگشتن نیروها و نخبگان فراهم شود. نمیتوان دست روی دست گذاشت و فقط نشست و دید که همه جوانان دارند با کوله ای بر پشت از مرزها رد میشوند برای داشتن زندگی بهتر .

زندگی بهتر را فراهم کنیم تا ببینیم چند نفر حاضرند ایران را رها کنند.