آیا سازه های غیرقانونی برخی از مسوولان و دستگاه ها قلع و قمع خواهد شد؟
حفظ منابع طبیعی، جلوگیری از دست اندازی و دخل و تصرف و ساخت و سازهای غیرقانونی از موضوعاتی است که برای احترام به طبیعت الزام محسوب می شود؛ آیاشورای اسلامی شهر همدان خواهد توانست به شاه نشینی و زیاده خواهی برخی از مسوولان و دستگاه ها که نقش موثر و آغازگر این تخلف بوده اند، پایان دهد و بناهای آن ها را قلع و قمع کند تا الگویی باشد برای دیگر شهروندان خاطی؟
به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج همدان، حفظ منابع طبیعی و جلوگیری از کوه خواری، دست اندازی، تصرف و ساخت وساز های غیرمجاز در باغات و از میان برداشتن شمار زیادی از درختان که شریان حیاتی ساکنان زمین و آیندگان محسوب می شود قصه پر غصه ای است که همواره از سوی برخی که در پی اطعام تمایلات درونی و کسب لذت هایی افزونی بی توجه به تبعات موضوع برای خود و همراهانشان هستند، اتفاق می افتد.
در این زمینه قوانینی برای جلوگیری از این زیاده خواهی ها وضع شده است اما همچنان ضعف در این زمینه حاکم است چرا که خروجی موجود وضعیت آشفته و بی سامانی را نشان می دهد، ضوابط شهرسازی در مورد صدور مجوز ساخت خانه باغ در اراضی مشجر محدوده شهری به این صورت بیان شده است که سطح اشغال ساختمان در اراضی مشجر و باغ‌ها نباید بیش از ۱۰% مساحت آن باشد
اما آنچه امروزه عمدتا شاهد آن هستیم خلاف قوانین موجود است ویا ساخت وساز های غیر مجازی که در حریم رودخانه ها روی می دهد هر یک گویای ویرانی محیط زیست و منابع طبیعی ارزشمند است؛ زمانی که ردپای این کارشکنی ها و اقدام های غیرقانونی را دنبال می کنیم همچنان که عضو شورای اسلامی شهر همدان در صحن بیان کرد در ابتدای امر پای خودکامگی و فایده گرایی غیرقانونی برخی مسوولان و دستگاه های دولتی در میان است
«این عضو شورا با اشاره به حجم گسترده ای از تخریب که در گنجنامه، باغات دره مرادبیگ و .. روی داده است گفت: چرا بایستی صدا وسیما به دیوار کشی بپردازد به کدام مجوز؟ چرا بایستی برای احداث آن مجموعه در گنجنامه از خارج از استان و وزارتخانه ای برای این شهر تصمیم اخذ شود، چرا مسوولان مجموعه گنجنامه اسناد خود را علیرغم آنکه بارها درخواست کرده ایم به رویت نمی رسانند؟ چرا دستگاه دولتی که می بایست به قوانین پایبند باشد خود اقدام به ساخت غیرقانونی در دره مرادبیگ می کند؟»
بله صحبت های این عضو شورا بیانگر وضع کنونی است اما آنچه قابل درک است نشان از تابوشکنی و نقش ناچیز انگاشتن احترام به طبیعت توسط برخی از مسوولان و دخل و تصرف های غیرقانونی در منابع طبیعی، زمین ها و تخریب باغات و.. از سوی ایشان است.
سوار بر وسیله همچنان هدف را مد نظر دارد؟
این اتفاق از سوی برخی از مسوولان در جامعه ای متمدن، دارای فرهنگ غنی که سرشار از مستندات و احادیث ارزشمندی در حفظ و پاسداشت دارایی عمومی و آیندگان است، زیبنده و شایسته نخواهد بود و مسیر را برای تکثر این عمل انسانی از سوی دیگر شهروندان هموار می کند و اگر امروز شاهد این حجم از تخریب باغات و نابسامانی های مختلف در این حوزه هستیم از آن جهت است که این عمل انسانی دچار تکثر شده است و در نهایت این تکثر ساختاری متناسب با وضع کنونی را رقم زده است.
حال آیا این عضو شورا و دیگر اعضای هم نظر با ایشان سوار بر وسیله همچنان هدف را مد نظر خواهند داشت؟ آیا اعضای شورا آبروی از دست رفته و احترام لازم به طبیعت و زمینی که ارزش آن درنظر گرفته نشد رامی توانند بازگرداند؟
در این میان پرسش هایی مطرح است، گفته می شود برای توسعه گردشگری اقدام هایی لازم است همانند ساخت مجموعه هایی در طبیعت و بهره گیری از طبیعت و درآمد زایی از این حیث؛ آیا احترام به طبیعت ارزش شمرده می شود یا توسعه گردشگری آن هم به شیوه موجود؟ آیا باید طبیعت را برای بشری که نیازمند اقتصاد است قربانی کرد؟ ماحصل این اقتصاد به چه میزان دارای ذینفع است؟ آیا بهره از طبیعت و احترام به آن برای توسعه گردشگری بدون دخل و تصرف خارج از قوانین شدنی است؟ اگر ارزش واقعی که همان احترام به طبیعت است، حفظ شده است؟ آیا برای بهره از طبیعت توسط عموم این اقدامات و مجموعه ها لازم است؟ نظر شهروندان کدام احصا شده است؟
آیا ساخت وسازهای غیرقانونی مسوولان قلع و قمع می شود؟
فرد یا مسوولی که اقدام به ساخت خانه باغ هایی خارج از قوانین مطرح می کند چقدر خود را نسبت به طبیعت و مسوولیت های اجتماعی خود که گاه و بیگاه شعار آن را سر می دهد متعهد می داند؟
با گذر زمان مشخص خواهد شد که اعضای شورا به چه میزان توانسته اند در این حوزه پیشرفت کنند؟ آیا می توانند به عنوان نمایندگان من و شما حق از دست رفته را بازگردانند؟ آیا می توانند در مقابل زیاده خواهی برخی از مسوولان ایستادگی کنند و بناهای غیرقانونی را ولو متعلق به هر کسی که باشد قلع و قمع کنند؟ صرف طرح موضوعی که بارها عنوان شده است کافی نیست؛ یادآوری این مهم در جامعه کنونی بایستی عملی باشد.
در این مسیر و تحقق مطلوب این رسانه پیگیر و همراه خواهد بود.
ارسال نظر