به گزارش خبرگزاری موج هرمزگان، روز یکشنبه ۱۲تیرماه سال ۱۴۰۱ سالروز حمله ددمنشانه ناوگان‌آمریکایی جنایتکار به هواپیمای مسافربری ایرباس جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۶۷ و روز افشای حقوق بشر آمریکایی است.

۳۴سال پیش در سواحل نیلگون خلیج فارس جنایتی دلخراش رقم خورد که تاریخ هرگز به یاد ندارد که در زمان صلح یک هواپیما مسافربری به وسیله دو موشک مورد هدف قرارگیرد و این لکه ننگ ابدی برپیشانی حامیان دروغین حقوق بشر بود که در راس آن ها دولت تروریست و ایالات متحده امریکا قرار داشت.

دنیا فقط در مقابل حمله ددمنشانه به هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران توسط ناوجنگی آمریکا نظارگر و سکوت کرد چرا که ترس از این ببر کاغذی وجود همه سران جهان در بر گرفته بود و پرواز مسافربری شماره ۶۵۵ متعلق به خطوط هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران«ایران ایر» در تاریخ ۱۲تیر ماه سال ۱۳۶۷ از بندرعباس به مقصد دبی در کشور امارات متحده عربی حرکت کرد که با شلیک دو فروند موشک هدایت شونده از ناو وینسنس متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا بر فراز خلیج فارس سقوط کرد و تمامی ۲۹۰سرنشین آن که شامل ۴۶مسافر غیر ایرانی و ۶۶کودک بود جان خود را از دست دادند.

آری ۲۹۰انسان بی‌گناه بر روی آب های نیلگون خلیج فارس شناور بودند و هیچکدام از خدمه ناو وینسنس تحت پیگرد قرار نگرفتند، حتی «ویل راجرز» فرمانده ناو جنگی آمریکا مدال افتخار هم گرفت و این جنایت و تجاوز آشکار تا ابد، لکه ننگی بر روی پیشانی و دولت تروریست و تروریست پرور ایالات متحده امریکا باقی خواهد ماند.

سرهنگ منصور قاسمی فرمانده وقت منطقه یک نیروی دریایی سپاه در روز حادثه راهی آب های خیلج فارس جهت انجام دادن عملیاتی شده بود، هنوز زمان زیادی از حضورشان در محل عملیات نگذشته بود که به این تیم عملیاتی اعلام می شود که یک هواپیمایی در نزدیکی محل عملیات سقوط کرده است.

وی در این رابطه می گوید: ۲۰دقیقه طول کشید تا خودمان را به محل مورد نظر رساندیم ما نخستین تیمی بودیم که به دلیل نردیک بودن محل عملیات‌مان‌ به محل حادثه رسیدیم، وقتی به محل حادثه رسیدیم آن زمان مانند الان نبود که دستگاه های جی بی اس وجود داشته باشد محل دقیق حادثه را نمی دانستیم، به همین دلیل شروع به گشت زدن در محل کردیم اما چیزی به چشمان نخورد؛ تیم جستجو حدود ۲۰ دقیقه در محل به کنکاش پرداخت اما اثری از هواپبما یا سرنشینان آن نبود.

 وی در ادامه روایت این حادثه گفت: با خودم گفتم احتمالا اشتباهی این پیام مخابره شده است به تیم دستور بارگشت دادم که دور زدیم، زمانی که در مسیر برگشت بودیم متوجه چادر مشکی زنانه‌ای روی آب شدم به سمت آن رفتم و آن را از آب گرفتم، چادر سوراخ شده و همین نشانه مهر تائیدی بر سقوط هواپیمای مسافربری بود؛ دیگر مطمئن شده بودیم که هواپیمابی مسافبری سقوط کرده است و حادثه‌ای داخراش رخ داده است.

وی عنوان کرد: با بی‌سیم محل حادثه را اعلام کردیم، هوا بسیار گرم بود و چیزی روی سطح آب دیده نمی شد، بعد از حدود نیم ساعت اشیای سبک داخل هواپیما از قبیل اسباب بازی های کودکان و تکه‌های پلاستیکی صندلی هواپیما روی آب آمدند؛ حدود سه هفته جستجو در محل ادامه داشت که در عمق ۳۰ تا ۳۵ متری دریا به دنبال پیداکردن هواپیما و اجساد قربانیان این جنایت هولناک بودیم.

سرهنگ قاسمی در ادامه اظهارداشت: عملیاتی که ما انجام داده‌ایم در حدود ۱۰مایلی جنوب شرقی جزیره هنگام و در محدوده آب های داخلی ایران بود و ما باید متر به متر کف دریا را می گشتیم تا اجساد متلاشی شده مسافران را با قطعات هواپیما پیدا میکردیم، باتوجه به شرایطی که وجوداشت کار دشواری بود و این را هم باید اضافه کرد که بعد از چند روز اجساد چندین نفر از قربانیان سقوط هواپیمای مسافربری و لاشه های هواپیما ۴۲ کیلومتری سواحل بندرلنگه پیدا شد.

هواپیمای مسافربری شماره ۶۵۵، ۲۹۰سرنشین داشت که اجساد ۱۰۰نفر از آنان هرگز پیدا نشد و اجسادی هم که پیدا شد وضعیت مناسبی نداشتند از آن‌جایی که امکانات ردیابی آن سال‌ها مانند الان نبود هرگز جعبه سیاه هواپیما پیدا نشد و هنوز به تجسس های جدید برای یافتن جعبه سیاه و بیرون آوردن قطعات دیگر هواپیما از زیر آب نیاز است.